در واقع ارتباطی بسیار قوی بین اسکیزوفرنی و نویسندگی وجود دارد. یافته‌های آنها در نتیجه تحقیقات تیمی از متخصصان در موسسه کارولینسکای سوئد منشا گرفته است که تیم تحقیقاتی بسیار گسترده‌ای را در رابطه با این پژوهش تشکیل داده‌اند. این تحقیقات از سال 2011 شروع شد و نشان داد که اختلال دوقطبی و بیماری اسکیزوفرنی در مقایسه با کل جامعه در خانواده‌هایی که هنرمند و دانشمند در آنها بیشتر به چشم می‌خورد بیشتر دیده می‌شود. آنها ثابت کردند که سیستم دوپامین در افراد خلاق سالم شباهت بسیار زیادی با افراد مبتلا به بیماری اسکیزوفرنی دارد. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است صداهایی که وجود ندارد، بشنوند یا افرادی که در حال حاضر در آنجا وجود ندارند ببینند و برخی از آنها ممکن است متقاعد شوند که شخصی در حال خواندن ذهن آنها یا فردی در حال توطئه کردن علیه آنها است.
اختلال دوقطبی یا شیدایی – افسردگی، نوعی اختلال خلقی است و یک بیماری روانی محسوب می‌شود. افراد مبتلا به این بیماری دچار تغییرات شدید خلق می‌شوند که دوره‌های شیدایی وافسردگی را به طور متناوب در بر دارد. بیماران مبتلا ممکن است ناگهان از اوج شادی و خوشحالی به اوج غم و اندوه مبتلا شوند. از افراد مشهور مبتلا به این بیماری می‌توان از ونسان ونگوگ، لودویگ ون بتهوون، پابلو پیکاسو، کورت کوبین، ناپلئون بناپارت، ارنست همینگوی، وینستون چرچیل، بریتنی اسپیرز، دمی لواتو، امی واینهاوس، کاترین زتا جونز و اسحاق نیوتن نام برد. هدف از پژوهش حاضر شناسایی این مسئله بود که آیا تشخیص‌های روانپزشکی از قبیل افسردگی و مصرف الکل ومواد مخدر، اسکیزوفرنی، اضطراب و بی‌اشتهایی عصبی وخود کشی و ADHD وسندرم اضطراب و بی‌اشتهایی عصبی وخودکشی با خلاقیت افراد در ارتباط است؟
از آنجایی که مطالعه آنها تنها به بیمارانی محدود شده بود که در بیمارستان بستری بودند این بار آنها در پژوهش خود بیمارانی را که تنها برای مراقبت‌های سرپایی به بیمارستان مراجعه کرده بودند نیز در تحقیق خود وارد کردند.
به منظور پژوهش فوق در حدود یک میلیون و دویست هزار بیمار مورد مطالعه قرار گرفتند که حتی شامل عمو‌زاده‌ها و اجداد فامیل‌های مختلف نیز می‌شدند و در ضمن تمام موارد با نمونه‌های افراد سالم که به عنوان نمونه شاهد در تحقیق بودند مورد مقایسه و آنالیز قرار گرفت و این مطالعه در سوئد انجام شد وساکنان مقیم سوئد در چند دهه مورد مطالعه قرار گرفتند. مطالعات آنها به هیچ کس و به هیچ فامیلی نسبت داده نمی‌شد زیرا در تمام این تحقیقات داده‌ها واطلاعات مربوط به یک فامیل به صورت ناشناخته وگمنام در نظر گرفته می‌شد.
تجزیه وتحلیل شواهد به پژوهشگران نشان داد که اختلال دوقطبی بیشتر در میان افراد هنرمند و دانشمندان و افراد دارای مشاغل علمی وهنری شامل عکاسان و نویسندگان و به طور کلی افراد هنرمند و خلاق بیشتر دیده می‌شود. مبتلا شدن به بیماریهای روانی دیگر چون، اسکیزوفرنی افسردگی و سومصرف مواد، سندروم اضطراب نیز در میان نویسندگان بیشتر شایع است.
همچنین نویسندگان 50 درصد بیشتر از عموم مردم احتمال خودکشی دارند. پژوهش‌ها نشان داد که افراد مبتلا به اختلال دوقطبی، بی اشتهایی عصبی واسکیزوفرنی و درجاتی از اوتیسم دارای مشاغلی بوده‌اند که نیاز به خلاقیت بیشتری در مقایسه با عموم افراد جامعه داشته است.
نتیجه یافته‌های این دانشمندان به آنها دلیلی برای تجدید نظر در مورد راه حل‌های فعلی برای درمان این بیماری‌ها نشان می‌دهد. سیمون کایاگا، مشاور روانپزشکی و دانشجوی دکترای دانشکده پزشکی در رشته اپیدمیولوژی در این باره می‌گوید: «این دیدگاه باعث پدیدار شدن افق‌های تازه‌ای برای درمان بیماری می‌شود و در این حالت بیمار و پزشک باید به توافقی کلی برای راه‌های درمان و هزینه‌های آن برسند. در پزشکی و روانپزشکی باید همه چیز را به صورت سیاه وسفید در نظر گرفت و برای درمان بیمار هر گونه موارد ناسالم را برکنار کرد.
افسردگی واختلال دوقطبی در نویسندگان مشهور
بسیاری از نویسندگان مشهور در طول تاریخ با بیماریهای روانی درگیر بوده‌اند. اگر چه هنوز اثبات نشده است ولی بسیاری از مفسران بر این باورند که چارلز دیکنز از حملات جدی افسردگی بالینی رنج می‌برده است.
پاتیکا کورن ول رمان نویس جنایی مشهور که کتاب‌های بسیار پرفروشی داشته است و بسیار مورد تقدیر قرار گرفته است مبتلا به بیماری اختلال دوقطبی است.
استفان فرای، بازیگر ونویسنده مشهور بریتانیایی از افسردگی و اختلال دوقطبی رنج می‌برد.
در اینجا نیز لیستی دیگر از افراد خلاق مشهور را که با بیماریهای روانی سر وکار داشته‌اند به شما معرفی می‌کنیم:
گراهام گرینی – بیماری اختلال دوشخصیتی
فرانتس کافکا- افسردگی بالینی و اضطراب اجتماعی
سیلویا پت – اختلال دوقطبی
سیدنی شلدون- اختلال دوقطبی
دیلان توماس – افسردگی بالینی
تنسی ویلیامز – افسردگی بالینی
ویرجینیا ولف – افسردگی شدید
وینستون چرچیل – نویسنده مشهور وسیاستمدار – افسردگی بالینی داشته است به طوری که او از این بیماری خود به عنوان سگ سیاه نام برده است.
منبع: روزنامه سپید