نحوه تشخیص نارسایی کلیه و انواع آن

نارسایی کلیه به شرایطی که در آن کلیه نتواند به‌طوری که باید عمل کند گفته می‌شود و به معنی کاهش شدید عملکرد کلیه است. کلیه نقش مهمی در دفع مواد زائد و تعادل آب و الکترولیتها در بدن دارد. نارسایی حاد کلیوی در اثر تخریب کلیه‌ها پدید می‌آید و با فقدان سریع عملکرد کلیوی مشخص می‌شود.

نارسایی کلیه به 5 نوع مختلف تقسیم می شود

نارسایی Prerenal حاد (ناگهانی) کلیه

جریان خون رسانی ناکافی به کلیه ها می تواند باعث نارسایی حاد کلیوی شود. در این وضعیت کلیه ها قادر نخواهند بود، بدون خون رسانی کافی، سموم خون را تصویه کنند. این نوع نارسایی را معمولا می توان پس از تشخیص پزشک درمان کرد.

نارسایی حاد باطنی کلیه

نارسایی کلیه به صورت حاد باطنی می تواند ناشی از آسیب دیدن مستقیم کلیه ها مانند ضربه خوردن فیزیکی یا یک تصادف، باشد. همچنین وجود سموم زیاد و ایسکمی نیز می تواند باعث کمبود اکسیژن رسانی به کلیه ها شود.

موارد ذیل می تواند منجر به ایسکمی گردد:

• خونریزی شدید
• ترسیدن یا شوکه شدن
• انسداد عروق کلیوی
• گلومرولونفریت

نارسایی Prerenal مزمن (تدریجی) کلیه

اگر جریان خون رسانی به کلیه ها برای یک مدت زمانی طولانی کم باشد، کلیه ها شروع به کوچک شدن کرده و توانایی عملکردی خود را از دست می دهند.

نارسایی مزمن باطنی کلیه

این مشکل زمانی رخ می دهد که آسیب طولانی مدتی به کلیه ها وارد شود. این بیماری ناشی از جراحت مستقیم به کلیه ها است که از آن جمله می توان به خونریزی یا کمبود اکسیژن اشاره کرد.

نارسایی حاد کلیوی، پیش کلیوی (pre-renal)

انسداد مجاری ادراری برای یک مدت طولانی از دفع ادرار جلوگیری خواهد کرد که باعث فشار و در نهایت آسیب به کلیه ها می شود.

آزمایش ها برای تشخیص نارسایی کلیوی

تست و آزمایشات متعددی وجود دارد که پزشک شما می تواند برای تشخیص نارسایی کلیه از آن استفاده کند:

آزمایش ادرار

پزشک ممکن است از شما بخواهد که آزمایش ادرار بدهید تا هر چیز غیر عادی مانند پروتئین غیر طبیعی یا قندی که در ادرار شما وجود دارد را بررسی کند. همچنین ممکن است معاینه رسوبات ادراری را انجام دهد. این تست مقدار گلبول های قرمز و سفید را اندازه گیری می کند، سطح باکتری ها بررسی نماید.

اندازه گیری حجم ادرار

اندازه گیری ادرار خروجی یکی از تست های ساده ایست که برای کمک به تشخیص نارسایی کلیوی استفاده می شود. برای مثال، پایین بودن ادرار خارج شده ممکن است اشاره به این داشته باشد که بیماری کلیه های شما ناشی از انسداد ادرار است که در این صورت می تواند منجر به بیماری ها یا صدمات متعددی شود.

آزمایش خون

پزشک ممکن است از شما بخواهد تا آزمایش خون انجام دهد و اجزایی که توسط کلیه ها فیلتر می شود مانند نیتروژن اوره خون (BUN) و کراتین (Cr)، را اندازه گیری کند. افزایش سریع در سطوح این موارد می تواند نشان دهنده نارسایی حاد کلیوی باشد.

تصویر برداری

آزمایش هایی مانند سونوگرافی، MRI و سی تی اسکن، تصاویری را از خود کلیه ها و همچنین دسنگاه ادرار تهیه می کند که به پزشک اجازه خواهد داد انسداد ها یا موارد غیر طبیعی دیگری را در خصوص کلیه ها مورد بررسی قرار دهد.

نمونه برداری از بافت کلیه ها

نمونه برداری، رسوبات غیر طبیعی، جراحات یا موارد عفونی شده را مورد بررسی قرار می دهد. در این روش پزشک با استفاده از بیوپسی کلیه ها، نمونه بافتی را جمع آوری می کند. بیوپسی روش ساده ای است که معمولا در حالت هوشیاری لنجام می شود و به بیهوشی نیازی نخواهد بود. در این شرایط پزشک از داروهای سر کننده استفاده می کند، بنابراین دردی را احساس نخواهید کرد، سپس سوزن بیوپسی را از پوست بدن داخل کرده و به سمت کلیه ها پایین می برد تا نمونه را بردارد. اشعه x یا تجهیزات سونوگرافی به پیدا کردن صحیح کلیه ها کمک کرده و به پزشک با استفاده از آنها سوزن را به قسمت مورد نظر هدایت می کند.

این آزمایشات به پزشکان یاری می کنند تا تشخیص دهند که آیا کلیه ها به نحوی که باید عمل می کنند یا خیر. سایر تست های عملکرد کلیه ها نیز ممکن است به پزشک کمک کند تا دلیل علائم شما را تشخیص دهد.

چشم انداز پیش رو برای افراد مبتلا به نارسایی کلیوی

این پیش بینی یا چشم انداز برای افرادی که نارسایی کلیه دارند به فاکتور های متعددی بستگی خواهد داشت که از آن جمله می توان به وجود مسائل اساسی، چگونگی و نحوه درمان علل و یا فاکتور های پیچیده ای همچون فشار خون بالا یا دیابت اشاره کرد. درمان مناسب و تغییر سبک زندگی به سمت سالم تر شدن، ممکن است بتواند چشم انداز شما را بهبود بخشد. داشتن رژیم غذایی سالم، قطع مصرف خوراکی هایی که برای کلیه ها نامناسب هستند و درمان هر مشکل یا مسئله اساسی می تواند به سلامت شما و زندگی تان کمک کند.

رژیم غذایی نارسایی کلیه

رژیم به خصوصی برای افرادی که نارسایی کلیوی دارند وجود ندارد. این دستورالعمل هایی نیز که می گوید چه چیزی بخورید، به مرحله بیماری و همچنین سلامت فردی بستگی خواهد داشت، اما در ادامه توصیه هایی برایتان داریم:

• مصرف سدیم و پتاسیم را محدود کنید
• مصرف فسفر را محدود کنید
• دستورالعمل هایی که برای پروتئین ها وجود دارد را دنبال نمایید.