کمر درد چیست؟ درد ناحیه ی پایینی کمر که “لامبای” نیز نامیده می شود، اختلال نیست و نشانه ای از انواع مختلف و زیادی از مشکلات سلامتی است. دردکمر درد معمولا نتیجه وجود مشکل در یک بخش از پایین کمر یا بیشتر آن است که از آن جمله می توان به موارد ذیل اشاره کرد:
- رباط ها
- ماهیچه ها
- اعصاب
- ساختار استخوانی که ستون فقرات را تشکیل می دهد و مهره یا استخوان های مهره ای بدن نامیده می شود.
کمر درد همچنین می تواند ناشی از وجود مشکل در ارگان های نزدیک آن از جمله کلیه ها باشد. بر طبق بیانات انجمن جراحان اعصاب آمریکایی، 75 تا 85 درصد از آمریکایی ها در طول زندگی خود درد در ناحیه پایینی کمر را تجربه خواهند کرد که 50 درصد از آنها در یک سال بیش از یک بار کمر درد خواهند داشت. در 90 درصد از این موارد، درد بدون جراحی بهتر می شود. اما اگر کمر درد داشتید با پزشک خود مشورت کنید.
درمان کمر درد
بسیاری از افراد به درمان وسیع و گسترده برای کمر درد نیاز نخواهند داشت و اغلب به استفاده از دارو های درد بدون نسخه بسنده خواهند کرد. اما در موارد شدیدتر، ممکن است به درمان های قوی تری نیاز باشد که معمولا زیر نظر دقیق پزشک ارائه خواهد شد.
دارو
اکثر کمردرد ها با دارو های غیر استروئیدی ضد التهاب (NSAID ها) تخفیف داده می شوند. برای مثال این دارو ها شامل:
- ایبوبروفن (Motrin) و
- ناپروکسن (Aleve)، می شوند.
مسکن های درد یا ضد درد هایی مانند آستامینوفن (Tylenol)، نیز یکی از گزینه های پیش رویتان هستند، گرچه خواص ضد التهابی ندارند.
اگر مشکلات کلیه ای یا زخم معده دارید، در مصرف دارو هایی نظیر ایبوبروفن دقت کنید. هرگز بیش از دوز پیشنهادی دارو های بدون نسخه مگر با مشورت پزشک، استفاده نکنید، چرا که این دارو ها اگر به درستی مصرف نشوند، ممکن است اثرات جانبی شدیدی به همراه داشته باشد. سایر گزینه های دارویی عبارتند از:
پماد های موضعی:
محصولات موضعی ممکن است در کاهش این درد بسیار موثر باشند. نشان داده شده است که وقتی حرف از تسکین درد می شود بسیاری از عناصر موجود در آنها مانند ایبوبروفن و لیدوکائین، از پلاسبو بهتر عمل می کنند.
اپیوئید ها:
اپیوئید ها یا Opioid دارو های مسکن قوی تری هستند که می توانند برای درد های شدید تجویز گردند. این دارو ها مانند اکسید کادوئین (Oxycontin) و ترکیبی از آستامینوفن و هیدروکودون (Vicodin) در مغز و بدن ایفای نقش می کنند تا درد را کاهش دهند.
اپیوئید ها باید با احتیاط مصرف شوند، چراکه این خطر را به همراه دارند که ممکن است باعث اعتیاد شوند.
سست کننده های ماهیچه ای:
از سست کننده های ماهیچه ای نیز می توان برای کمردرد استفاده کرد، به خصوص وقتی که اسپاسم های ماهیچه ای در کنار دردی که دارید، اتفاق می افتد. این دارو ها در سیستم عصبی مرکزی نقش بازی می کنند تا درد را کاهش دهند.
دارو های ضد افسردگی:
دارو های ضد افسردگی و دارو های دیگر گاهی اوقات می توانند به عنوان درمان جایگزین برای این بیماری استفاده شوند. اگر کمر دردتان شدید است، ممکن است پزشک آمیتریپتیلین (amitriptyline) برایتان تجویز کند زیرا این دارو بر پاسخ های درد در قسمت های مختلف تمرکز می کند. این دارو ها ممکن است همچنین برای درد هایی که به اعصاب مربوط می شوند، بهتر عمل کند.
تزریق استروئید:
پزشک تان همچنین ممکن است برای کمر درد های شدید به شما آمپول های کورتیزون استروئیدی را تجویز نماید. با این حال، مسکن های دردی که در آمپول های استروئیدی هستند معمولا بعد از حدود سه ماه به تدریج تحلیل می روند.
درمان کمر درد با جراحی
جراحی به عنوان آخرین درمان در نظر گرفته می شود و به ندرت برای درد کمرتان به آن نیاز است و معمولا برای اختلالات ساختاری تجویز می شود که به درمان های محافظه کارانه با دارو و تراپی پاسخ نداده اند. این شرایط شامل موارد ذیل می گردد:
- درد های شدید و بی وقفه
- فشرده سازی اعصاب که باعث شده است ماهیچه ها ضعیف شوند.
فیوژن ستون فقرات، جراحی است که در آن مهره های دردناک به یک استخوان تک محکم تر تبدیل می شوند. این روش به از بین رفتن حرکت دردناک ستون فقرات کمک می کند.
در جراحی تا اندازه ای دیسک ها و مهره ها برداشته شده و جایگزین می گردند که ممکن است برای کاهش درد بیماری های استخوانی دژنراتیو استفاده شود.
درمان کمر درد با طب جایگزین
درمان های جایگزینی که ممکن است به تسکین این درد کمک کنند، شامل موارد ذیل می شود:
- طب سوزنی
- ماساژ
- ماساژ تنظیم و جابه جا کردن ستون فقرات
- درمان رفتاری شناختی
- تکنیک های ریلکسیشن
قبل از اینکه از این درمان های جایگزین یا مکمل استفاده کنید، با پزشک خود مشورت نمایید. اگر کمر درد دارید، ممکن است این گزینه های درمانی برایتان مفید باشد.