آرتریت پسوریاتیک یک بیماری پوستی است که باعث می شود سلول های پوستی سریعاً تولید شوند و لکه های خارش دار و خشک را تشکیل دهند. تحقیقات انجام شده نشان می دهند که 40 درصد از مبتلایان به پسوریازیس، پس از گذشت 5 تا 10 سال پس از ابتلا به این بیماری، به آرتریت پسوریاتیک مبتلا می شوند. ضایعات پوستی که معمولاً افراد مبتلا به آرتریت پسوریاتیک را درگیر می کند، مربوط به بیماری پسوریازیس است.
التهاب آرتریت پسوریاتیک
آرتریت پسوریاتیک به دلیل ایجاد تورم مفصل و التهاب در زانو ها، مچ پا، پا و دست شناخته شده است. ممکن است مفاصل شما در طی این بیماری، دردناک، پف کرده، گرم و قرمز شوند. مفاصل سفت در آرتریت پسوریاتیک به ویژه در هنگام صبح و پس از بیدار شدن از خواب، بسیار شایع است. آرتریت پسوریاتیک همچنین ممکن است باعث ایجاد درد و سفتی در قسمت فوقانی و تحتانی کمر، گردن و باسن شود.
این در نتیجه منجر به التهاب ستون فقرات و لگن می شود. اگر آرتریت پسوریاتیک بر روی انگشتان دست و پا تاثیر بگذارد، این مفاصل ممکن است خم شده و به اصطلاح به شکل سوسیس تبدیل شوند. التهاب انگشتان دست و پا اگرچه یک علامت نادر است، اما می‌تواند بسیار مخرب باشد. وجود ناهنجاری در دستها و انگشتان، استفاده از آنها را سخت تر می کند. ناهنجاری های پا و انگشتان پا، منجر به عدم تعادل و تحرک می شود.
افراد مبتلا به آرتریت پسوریاتیک، همچنین ممکن است در ناخن های دست و پا، از جمله زیر ناخن ها دچار مشکل شوند. علاوه بر این، التهاب مفاصل می تواند بر روی تاندون هایی که عضلات را به استخوان ها متصل می کنند، تاثیر گذار باشد. به عنوان مثال، این التهاب می تواند بر تاندون آشیل پاشنه پا، تاثیر گذاشته و راه رفتن و بالا رفتن از پله ها را سخت تر کند. التهاب آرتریت پسوریاتیک، همچنین ممکن است چشم ها به ویژه عنبیه را تحت تاثیر قرار دهد.
درد قفسه سینه و تنگی نفس در برخی از مبتلایان به آرتریت پسوریاتیک، ممکن است ایجاد شود. دلیل این امر این است که التهاب ممکن است به دیواره سینه، ریه ها و آئورت که رگ های خونی بزرگ جدا شده از قلب هستند، حمله کند.
پسوریازیس چیست؟
مشکلات پوستی در افراد مبتلا به آرتریت پسوریاتیک ناشی از بیماری پسوریازیس است. پسوریازیس باعث می شود لکه های قرمز به نام پلاک ها بر روی پوست ظاهر شوند. این لکه ها در بیشتر موارد بر روی پوست سر، زانوها و آرنج ها، پا و قسمت تحتانی کمر دیده می شوند. آن ها می توانند بسیار خارش دار و دردناک باشند.
همچنین احتمال خونریزی از آنها نیز وجود دارد. در حالی که پلاک ها از نظر اندازه متفاوت هستند، آنها برای پوشاندن نواحی وسیعی از پوست به یکدیگر متصل می شوند. بیش از یک نوع از بیماری پسوریازیس وجود دارد. اما پسوریازیس پلاک شایع ترین نوع آن است که با ظهور تدریجی پلاک‌ها بر روی پوست مشخص می شود. انواع دیگر پسوریازیس بر روی پوست سر و ناخن ها تاثیر می گذارند.
در حالی که علائم پوستی آرتریت پسوریاتیک می آیند و می روند، روند آنها ممکن است همراه با محرک های خاصی، تحریک شوند. محرک های بثورات آرتریت پسوریاتیک شامل: استرس، رژیم غذایی، دمای سرد، عفونت ها و بیماری های دیگر هستند. آرتریت پسوریاتیک و پسوریازیس علاج درمانی ندارند. اما افراد با هر دو شرایط می توانند دوره نقاهت را تجربه کنند. در این زمان، فعالیت بیماری کمتر شده و یا نشانه های پوستی از بین می روند. آنها همچنین ممکن است دوره هایی از بروز شدید بیماری و علائم آن را نیز تجربه کنند.
ظاهر بثورات آرتریت پسوریاتیک
ظاهر بثورات آرتریت پسوریاتیک، مانند پلاک های پسوریازیس به نظر می رسند. آنها به عنوان لکه هایی از پوست قرمز با مقیاس سفیده نقره ای ظاهر می شوند. این بثورات ممکن است دارای خارش، سوزش، خونریزی و صدمه باشند. توجه داشته باشید که از خراش دادن این پلاک ها خودداری کنید. زیرا خطر عفونت آنها وجود دارد و ممکن است پلاک ها بدتر شوند. بثورات آرتریت پسوریاتیک می آیند و می روند. همچنین امکان دوره های طولانی پاک بودن پوست نیز وجود دارد. در واقع بثورات آرتریت پسوریاتیک مانند پلاک های پسوریازیس هستند.
درمان آرتریت پسوریاتیک
درمان علائم پوستی آرتریت پسوریاتیک بر اساس نوع پسوریازیس و شدت علائم راش پوستی متفاوت است. درمان بثورات آرتریت پسوریاتیک ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- پماد ها و کرم هایی برای تسکین پوست
- داروهای خوراکی برای کاهش تولید بیش از حد پوست
- نور درمانی برای کاهش التهابات پوستی
هدف از درمان علائم پوستی آرتریت پسوریاتیک، کاهش پلاک و جلوگیری از رشد سریع سلول های پوستی است. پیشگیری و کاهش شدت پلاکهای پوستی، مستلزم مدیریت محرک ها، به ویژه موارد مرتبط با رژیم غذایی و استرس است.
درمان های بدون نسخه آرتریت پسوریاتیک
چندین داروی مختلف بدون نسخه وجود دارند که ممکن است به تسکین علائم کمک کنند. شما می توانید از داروهای خوراکی و موضعی برای درمان درد، التهاب و بثورات استفاده کنید.
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی
برای درمان درد، استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی به طور معمول اولین گام است. این داروها به ویژه برای مبتلایان به علائم آرتریت محیطی خفیف مانند التهاب در مچ دست یا زانوها، بسیار موثر است. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی بدون نسخه مانند ایبوپروفن، ناپروکسن و آسپرین می توانند برای درمان درد شما مفید باشند.
تسکین دهنده های موضعی درد
کرم ها، پمادهای مالشی و اسپری های موضعی که باعث تسکین درد می شوند، می توانند به تسکین مفاصل دردناک شما کمک کنند. اما افراد مبتلا به آرتریت پسوریاتیک باید در هنگام استفاده از این محصولات احتیاط را رعایت کنند. محصولات مختلف حاوی فرمول های مختلفی هستند و ممکن است برای درد فردی شما یک محصول خاص نسبت به سایرین کارآمدتر باشد. مواد رایج مورد استفاده از داروهای تسکین دهنده موضعی درد شامل موارد زیر هستند:
کپسایسین
کپسایسین ترکیبی است که مسئول حرارت موجود در فلفل های تند است. این ترکیب یک ضد درد موضعی بسیار موثر، برای درد مفاصل است. کرم هایی که حاوی کپسایسین هستند، به طور معمول باعث احساس سوزن سوزن شدن یا سوزش و گرما می شوند. این علائم با گذشت زمان از بین می روند.
مواد ضدعفونی کننده برای مبتلایان آرتریت پسوریاتیک
مواد ضدعفونی کننده مانند منتول، کافور یا متیسیلسیلات، حس گرمی ایجاد می کنند، که در کاهش درد موثر است. پس از استفاده از این مواد، حتماً دست های خود را بشویید و از تماس آن با چشم خودداری کنید.
سالیسیلات
سالیسیلات حاوی ترکیبات مشابه آسپرین هستند که درد در ناحیه مورد نظر را به ویژه در مفاصل نزدیک پوست، مانند انگشتان، زانوها و آرنج، تسکین می دهند.
کرم های ضد خارش برای درمان علائم پوستی
کرم های ضد خارش موضعی، ممکن است به جلوگیری از خارش کمک کنند. کرم بدون نسخه 1 درصد هیدروکورتیزون، ممکن است موثر باشد. با این حال، اکثر مبتلایان به آرتریت پسوریاتیک برای درمان بثورات پوستی به داروهای تجویز شده احتیاج دارند.
جراحی و رویه های متخصص محور
طبق تحقیقات انجام شده، کمتر از 10 درصد از مبتلایان به آرتریت پسوریاتیک، به عمل جراحی احتیاج دارند. جراحی معمولاً آخرین راه حل است و به سه دسته تقسیم می شوند:
- همجوشی مفصل: در عمل جراحی همجوشی مفصل، مفاصل به هم متصل می شوند. این می تواند باعث تسکین درد شود. اما تحرک را محدود می کند.
- سینووکتومی: سینووکتومی زمانی به کار می رود که صدمه به پوشش مفصل، محدود شود. جراح می تواند همه یا بخشی از پوشش مفصل را حذف کند تا درد کاهش یابد.
- تعویض مفصل: تعویض مفصل معمولاً برای مفاصل بزرگ مانند باسن و زانوها استفاده می شوند. در این عمل جراحی، مفصل مصدوم برداشته شده و با مفصل مصنوعی جایگزین می شود.
داروهای خانگی و تغییر سبک زندگی
در افرادی که مبتلا آرتریت پسوریاتیک هستند، درمان های خانگی و مراقبت از خود بسیار مفید است. علاوه بر مصرف داروهای تجویز شده، روش های دیگری که می توانند در کنار آمدن با این بیماری به شما کمک کنند، شامل موارد زیر هستند:
به طور منظم ورزش کنید: فعالیت بدنی مانند پیاده روی و کشش روزانه، می توانند به انعطاف پذیری مفاصل آسیب دیده کمک کرده و سلامت و رفاه را بهبود بخشند.
کاهش وزن وزن اضافی: وزن اضافی می تواند باعث ایجاد فشار بر روی مفاصل شما شود. اگر مبتلا به اضافه وزن هستید، کاهش وزن می تواند به شما کمک کند احساس بهتری داشته باشید. حفظ وزن سالم به شما احساس بهتری برای مدت طولانی تری می دهد.
استرس خود را مدیریت کنید: استرس می تواند التهاب را افزایش داده و مدیریت فعالیت های روزانه را دشوار کند. ورزش های شامل تنفس عمیق، مراقبه، یوگا، تای چی و پیوستن به گروه ورزش های عمومی، می تواند به کاهش استرس شما کمک کند. اگر به کار بردن این روش های مراقبت از خود موثر نباشند، برای بهره گیری از روش های دیگر با پزشک مشورت کنید.
از پوست خود محافظت کنید: به طور مزتب پوست خود را با لوسیون های مناسب مرطوب کنید. روزانه از پماد یا کرم های بدون نسخه استفاده کنید و از دوش یا حمام داغ خودداری کنید.
از شوینده های ملایم استفاده کنید: برای کاهش واکنش های پوستی، مواد شوینده بدون عطر را برای شستشوی لباس ها انتخاب کنید.
استفاده از روش های جایگزین دارو برای آرتریت پسوریاتیک
چندین راهکار درمانی طبیعی و جایگزین برای آرتریت پسوریاتیک وجود دارند. ماساژ و طب سوزنی می توانند به شل شدن عضلات و کاهش درد و سفتی کمک کنند. برخی از افراد از طریق کایروپراکتیک نیز تسکین می یابند. سایر روش های درمانی جایگزین برای آرتریت پسوریاتیک شامل موارد زیر هستند:
استفاده از روغن شاهدانه
روغن شاهدانه می تواند برای درمان دردهای آرتریت موثر باشد. مطالعات نشان داده اند که شاهدانه هم ضد درد است و هم اثرات ضد التهابی دارد. بسیاری از بیماران ترجیح می دهند به جای استفاده از مواد شیمیایی، از روغن شاهدانه برای تسکین درد استفاده کنند.
درمان های گرمایی یا سرمایی
به کار بردن گرما یا سرما، می تواند باعث تسکین درد شود. گرمای ملایم باعث آرامش عضلات، کاهش درد و سفتی می شود. در حالی که استفاده از روش‌های سرمازا، می توانند تورم و درد را کاهش دهند.
فتوتراپی
فتوتراپی شامل قرار گرفتن پوست در برابر اشعه ماورای بنفش است و این می تواند به بهبود لکه های پوستی کمک کند. شما می توانید برای بهره گیری از وسایلی که اشعه ماورای بنفش را تولید می کنند، به مطب پزشک مراجعه کنید. همچنین می توانید از نور خورشید طبیعی نیز بهره ببرید.
بنیاد ملی آرتریت توصیه می کند که روزانه به مدت 5 تا 10 دقیقه در معرض نور خورشید طبیعی قرار بگیرید و به تدریج مدت زمان آن را افزایش دهید. توجه داشته باشید اگر از داروهایی استفاده می کنید که ممکن است باعث حساسیت به نور شوند، نباید از فتوتراپی استفاده کنید.
درمان های بیماری پسوریازیس
معمولاً برای درمان پسوریازیس از کرم و پماد برای درمان لکه های قرمز پوسته پوسته شده و خارش دار استفاده می شوند.
داروهای موضعی درمان پسوریازیس
کورتیکواستروئیدهای موضعی
این داروها به کاهش التهاب و تسکین خارش کمک می کنند. بیش از ده ها کورتیکواستروئید متفاوت وجود دارد. این داروها تنها برای تسکین کوتاه مدت استفاده می شوند. استفاده از این داروها در دوره های طولانی مدت، می توانند باعث نازک شدن پوست شود و اثربخشی را از بین می برند.
ویتامین دی مصنوعی
این ویتامین، به کند شدن رشد سلول های پوستی کمک می کند.
آنترالین
آنترالین می تواند به کند شدن رشد سلول های پوستی، از بین رفتن فلس ها و نرم تر شدن پوست کمک کند. آنترالین به عنوان نام تجاری Dritho-Scalp فروخته می شود. این دارو موجب تحریک پوست شده و نباید برای طولانی مدت بر روی پوست بماند.
رتینوئیدهای مشتقات ویتامین A
این مواد می توانند به کاهش التهاب کمک کنند. رتینوئیدها، باعث تحریک پوست و افزایش حساسیت به نور خورشید می شوند. استفاده از این داروها برای زنان باردار یا شیرده توصیه نمی شود.
مهارکننده های کلسیمینین
این مهار کننده ها التهاب و ایجاد پلاک را کاهش می دهند. این داروها به دلیل افزایش خطر احتمالی سرطان پوست، برای استفاده طولانی مدت و مداوم توصیه نمی شوند.
درمانهای ضد روماتیسمی برای آرتریت پسوریاتیک
داروهای ضد رماتیسم اصلاح کننده بیماری، برای اصلاح شرایط التهابی و کند کردن روند بیماری با اصلاح سیستم ایمنی بدن، استفاده می شوند. این داروها سه نوع متفاوت از جمله مصنوعی معمولی، مصنوعی هدفمند و بیولوژیک دارند. آنها روند بیماری زمینه ای را از طریق سرکوب سیستم ایمنی بدن متوقف می کنند.
داروهای ضد درد
بیماران برای دردی که همراه با التهاب مفاصل و سفتی باشد، به داروهای ضد درد مانند استروئیدها و مواد افیونی اعتماد می کنند.
NSAID
این داروها ممکن است برای تسکین علائم اسکلتی عضلانی و علائم آرتریت مورد استفاده قرار گیرند. به طور معمول، این داروها داروهای درجه یک برای افرادی است که علائم آرتریت محیطی خفیف دارد.
استروئیدها
استروئیدها به تسکین التهاب کمک می کنند و اغلب برای معالجه تشدید آرتریت یا پسوریازیس تجویز می شوند. این داروها به صورت خوراکی و یا تزریقی هستند. استروئید های رایج شامل: کورتیزون، پردنیزون، متیل پردنیزولون و یا تریامسینولون هستند. عوارض جانبی استروئیدها، شامل تحریک پذیری و تغییر خلق و خو، افزایش سطح قند خون، افزایش فشار خون، بی خوابی و افزایش وزن است.