برخی از افراد به اصطلاح” اختلال دو قطبی” را می شنوند و فکر می کنند این به معنای نوسان ناگهانی خلق و خو می باشد. تا حدودی این باور درست است. به طور کل باید گفت کسانی که به اختلال دو قطبی مبتلا هستند دوره هایی از انرژی بالا و همچنین دوره هایی از خستگی و افسردگی را پشت سر می گذارند. اما این نوسانات معمولی و ساده نیستند. بالا و پایین بودن اختلالات دو قطبی به طور همزمان در روزها یا هفته ها زمان لازم دارد. اگر مبتلا به اختلال دو قطبی هستید بسیار حائز اهمیت است که از بیماری خود اطلاعات کامل را داشته باشید و در واقع از چگونگی تاثیر این بیماری روی خودتان آگاه باشید. باید بتوانید واقعیت این بیماری را از افسانه ای که در بین افراد می باشد، تشخیص دهید.
افسانه های اختلال دو قطبی
افسانه شماره 1: این رفتارها در یک چرخه و سیکل منظم اتفاق می افتد
اختلال دو قطبی قبلا به اسم افسردگی مانیک شناخته می شد. این بیماری بسیار غیر قابل پیش بینی است و حرکاتی بسیار آشفته در فرد ایجاد می کند. در واقع بعضی از افراد همزمان علائم افسردگی و شیدایی را باهم تجربه می کنند. به عنوان مثال می توان گفت احساس غم و نا امیدی می کنند اما در همان لحظه دارای انرژی هستند. همچنین این علائم به هیچ وجه در یک الگوی منظم اتفاق نمی افتد. برای برخی از افراد، علائم فقط یک دو بار در سال بروز می کند.
افسانه شماره2: فقط یک نوع اختلال دو قطبی وجود دارد
در واقع باید گفت این بیماری انواع مختلفی دارد که شامل موارد زیر است:
اختلال دو قطبی نوع یک
احساس جنون داشتن حداقل به مدت 7 روز که برای مراقبت بیشتر لازم است به بیمارستان فرستاده شوید. همچنین ممکن است دوره هایی از افسردگی را پشت سر بگذارید که 2 هفته یا بیشتر درگیر آن باشید. شما ممکن است با روزهایی روبه رو شوید که فقط شامل شیدایی یا هر دو حالت شیدایی و افسردگی به طور همزمان باشد.
اختلال دو قطبی نوع دو
شما می توانید حالت های افسردگی و روحیه بالا و پر انرژی را پشت سر بگذارید اما زمانی که دارای انرژی بالا هستید به اندازه اختلال دو قطبی نوع یک شدید نمی باشد.
افسانه شماره3: شما می توانید برای تشخیص اختلال دو قطبی تست دهید
هیچ آزمایشی وجود ندارد که با اطمینان نشان دهد شما مبتلا به اختلال دو قطبی هستید. برای فهمیدن این بیماری پزشک ممکن است در مورد علائم و سابقه پزشکی شما سوال کرده و معاینه بدنی انجام دهد. همچنین ممکن است چندین نوع آزمایش را برای شما تجویز کند تا مطمئن شود این علائم از بیماری های دیگر نباشد. قبل از تشخیص پزشک ممکن است بررسی کند که آیا علائم شما مطابق با موارد ذکر شده در کتابچه راهنمای ویژه توسط روانپزشکان” DSM-5″ می باشد یا خیر. این کتاب راهنمای تشخیص و آماری اختلالات روانی می باشد.
افسانه شماره4: هیچ راهی برای درمان اختلال دو قطبی وجود ندارد
حقیقت این است که شما برای مدیریت این بیماری بیش از یک راه دارید. برخی از انواع داروها می توانند بسیار برای شما مفید باشند و عملکرد خوبی را داشته باشند.
پزشک همچنین ممکن است داروهای زیر را تجویز کند:
- تثبیت کننده حالت
- داروهای ضد افسردگی
- داروهای ضد شیدایی
- روان نیز می تواند به شما در کنترل علائم کمک کند. شما یاد خواهید گرفت چگونه:
- از محرک ها خودداری کنید.
- یک پشتیبان مناسب زمانی که به کمک احتیاج دارید برای خود پیدا کنید
- زمان هایی که حال شما بدنر می شود را پیدا کنید
افسانه شماره 5: بچه ها به این بیماری مبتلا نمی شوند
این اختلال فقط در بزرگسالان اتفاق نمی افتد. در کودکان و نوجوانان نیز این علائم مشاهده می شود. اگر کودک شما دچار اختلال دو قطبی شود، ممکن است در کنار سایر شرایط سلامت روان مانند ADHD ظاهر شود، که می تواند تشخیص آن را سخت کند. اگر کودک شما به بیماری اختلال دو قطبی مبتلا شده باشد، پزشک روش هایی درمانی مانند یک بزرگسال را اجرا می کند. جوان شما ممکن است از داورها و همچنین روان درمانی استفاده کند.
افسانه شماره 6: ژن ها در اختلال دو قطبی نقشی ندارند
این اختلال می تواند در خانواده ها به راحتی نفوذ کند. تحقیقات نشان می دهد که افراد با ژن های خاص احتمالا بیش از سایرین به این بیماری مبتلا می شوند. اما می توان گت ژن ها توضیحی کامل در مورد اختلال دو قطبی نیستند. بسیاری از مبتلایان به این بیماری سابقه خانوادگی ندارند.
افسانه شماره7: اگر اختلال دو قطبی دارید، دیگر مشکلات سلامت روانی نخواهید داشت
بسیاری از مبتلایان به اختلال دو قطبی همزمان مبتلا به شرایط سلامت روانی دیگری نیز هستند.
موارد مشترک شامل موارد زیر است:
- اضطراب
- بیش فعالی
- مصرف الکل یا مواد مخدر
- اختلال در اشتها
افسانه شماره8: الکل و مواد مخدر نقشی در اختلال دو قطبی ایفا نمی کنند
این مواد می تواند باعث ایجاد اختلال دو قطبی شوند اما می توانند علائم آن را در کسانی که به این بیماری مبتلا هستند افزایش دهند. این مواد همچنین می توانند باعث بازگشت علائم در فرد بهبود یافته شوند. اگر به الکل اعتیاد دارید باید بدانید که درمان اختلال دو قطبی شما بسیار سخت تر می شود.
افسانه شماره9: استرس یک عامل مبتلا شدن به اختلالات دو قطبی نیست
وقایع استرس زا میتوانند علائم دو قطبی بودن را تحریک کنند. برای پایین آمدن تنش بهتر است روش های درمانی مانند یوگا، مدیتیشن یا تمرینات تنفسی را امتحان کنید.
افسانه شماره 10: اختلال دو قطبی فقط بر روحیه شما تاثیر می گذارد
تاثیرات این بیماری فراتر از تاثیر گذاشتن بر روحیه به تنهایی می باشد. نوسانات خلقی و در واقع اختلال دو قطبی می تواند بر همه چیز از انرژی شما تا الگوهای خواب شما تاثیر بگذارد.
به عنوان مثال زمانی که در حال تجربه کردن شیدایی هستید احتمال دارد که:
- بیش از حد صحبت کنید
- ریسک کنید
- بسیار پرانرژی یا پرشکوه باشید
- کمتر بخوابید
زمانی که مبتلا به افسردگی هستید:
- وزن خود را از دست میدهند در صورتی که تمایلی به از دست دادن وزن ندارید
- احساس خستگی یا کمبود انرژی می کنید
- در تمرکز کردن دچار مشکل می شوید
افسانه شماره 11: افراد مبتلا همیشه به مراقبت در بیمارستان احتیاج دارند
بسیاری از مبتلایان به این اختلال هرگز نیازی به بستری در بیمارستان وجود ندارد. علائم آنها می تواند خفیف و قابل کنترل باشد و بعضی اوقات می توان از آن ها پیشگیری کرد.
لیستی به اختصار از علائم اختلال دو قطبی
در طی یک مرحله از جنون یا هیپوماتیک علائم دوقطبی شامل موارد زیر است:
- افزایش حس اهمیت به خود
- احساس خوش بینی و مثبت اندیشی اغراق آمیز
- کاهش مدت زمان خوابیدن به میزان قابل توجهی
- اشتها بسیار کم و کاهش وزن
- سخنرانی کردن، پرواز ایده ها در ذهن، بی انگیزگی
- ایده هایی که به سرعت از یک موضوع به موضوع دیگر منتقل می شوند
- تمرکز بسیار ضعیف، پرت شدن حواس به آسانی
- افزایش زیاد سطح فعالیت
- تمایل به فعالیت های لذت بخش به میزان زیاد
- انتخاب گزینه های پوچ اقتصادی، خرید کردن های با عجله و سریع
- تحریک پذیری بیش از حد، رفتارهای پرخاشگرانه
در مرحله افسردگی علائم دو قطبی به شرح زیر است:
- احساس غم و ناامیدی
- از دست دادن علاقه به فعالیت های لذت بخش و معمول
- مشکل در خوابیدن، سحرخیز شدن در صبح ها
- از دست دادن انرژی و بی حالی شدید
- احساس گناه یا اعتماد به نفس پایین
- مشکل در داشتن تمرکز
- افکار منفی در مورد آینده
- افزایش وزن یا کاهش وزن
- صحبت مدام از خودکشی یا مرگ
تشخیص اختلال دو قطبی
روش اصلی برای تشخیص دوقطبی بودن مصاحبه بالینی کامل با روانپزشک، روانشناس یا سایر متخصصان بهداشت روان باشد. اگرچه تازگی روش هایی کتبی اثبات شده است اما این گزارشات کتبی تنها تکمیل کننده مصاحبه می باشد و نمی توانند جایگزین ارزیابی چهره به چهره توسط یک متخصص باشد. مانند همه اختلالات روانی هیچ آزمایش خون یا آزمایش های بیولوژیکی دیگری وجود ندارد که بتواند برای تشخیص اختلال دوقطبی استفاده شود.
یک علامت دو قطبی اولیه ممکن است هیپومانیا باشد. این علامت یک حالت عاطفی است که در آن فرد حداقل چهار روز متوالی سطح بالایی از انرژی، خستگی مفرط یا تحریک پذیری بیش از حد و رفتارهای بی پروا را نشان می دهد. علائم مرتبط با هیپومانیا تمایل به احساس خوب داشتن است به همین دلیل بارها شخص به دنبال به حداقل رساندن علائم برای دیگران است حتی زمانی که خانواده و دوستان یاد می گیرند نوسانات خلقی را بشناسند، فرد ممکن است انکار کند یا حتی نمی تواند متوجه باشد که کار اشتباهی را انجام می دهد.
همچنین مانند تقریبا همه تشخیص اختلالات روانی، علائم افسردگی جنون باید باعث ایجاد پریشانی یا اختلال بالینی قابل توجهی در زمینه های اجتماعی، شغلی یا سایر مناطق مهم عملکردی شود. علائم دوقطبی همچنین نمی تواند نتیجه استفاده یا سوء مصرف موادی به عنوان مثال الکل، مواد مخدر و داروها یا ناشی از یک وضعیت پزشکی عمومی باشد.