افراد زیادی در جامعه وجود دارند که به دلیل شغل خود یا آماری که دارند، می توانند بسیاری از چیز ها را قبل از رخ دادن اطلاع رسانی کنند. آنها می توانند حتی بیماری ها را پیش بینی کنند و بگویند که هر فرد چه دوره ای در درمان خود قرار است طی کند. عموما به چنین چیزی پروگنوستیک گفته می شود. پروگنوستیک در ساده ترین معنا به دانشی که از قبل وجود داشته است گفته می شود و تنها در پزشکی وجود ندارد. کاربرد این کلمه را می توان در صنعت های زیادی مشاهده کرد.
برای مثال پروگنوستیک در اقتصاد برای اقتصاد دانان رخ می دهد که قبل از وقوع یک حادثه اقتصادی، آن را پیش بینی می کردند. پروگنوستیک در پزشکی کاربرد های زیادی دارد. زمانی که یک بیماری شروع می شود از طریق پروگنوستیک می توان مدت زمان و خطرات آن بیماری را پیش بینی کرد و اعلام کرد که چه چیز هایی در مقابل شخص قرار دارد. پروگنوستیک می تواند آمار و نتایج دقیق تری را به شخص اعلام کند. البته این نتایج گاهی دقیق نیست و اشتباهی در آن رخ می دهد زیرا پروگنوستیک تنها یک پیش بینی است.
عوامل ایجاد کننده پروگنوستیک
فرایند شناخت پروگنوستیک مانند شناخت همان عوامل خطر است. در ابتدا بیماران خاصی در آزمایش های مختلفی قرار می گیرند و عواملی که در آنها باعث ایجاد و شکل گیری آن بیماری خاص در بدن شان شده است نیز تحت مطالعه پزشکان قرار می گیرد. سپس آن عوامل به پروگنوستیک آن بیماری شهرت پیدا می کنند. یعنی از طریق وجود آن عوامل در شخص دیگر می توان بیماری که در آن وجود دارد را پیش بینی کرد. به همین نحو عوامل ایجاد کننده پروگنوستیک در اکثر بیماری ها ساخته می شود.
گاهی پروگنوستیک قبل از بیماری رخ نمی دهد. ممکن است شخص دچار بیماری شده باشد و بخواهد از مدت زمان درمان یا وضعیت بهبود خود آگاهی داشته باشد. در چنین حالتی پروگنوستیک می تواند این نمودار ها را برای شخص پیش بینی کند و به آن زمان مشخصی را اعلام کند. البته پروگنوستیک باید تحت نظریه های خاص و معتبر خود مطرح شود وگرنه پیش بینی آن بی کاربرد خواهد بود.
مطالعات لازم برای دستیابی به پروگنوستیک
معمولا پزشک ها بیماری را در برابر خود دارند که نمی دانند چه مدت زمانی برای درمان و بهبود آن طول می کشد. برای همین به مطالعات پروگنوستیک نیاز دارند. در چنین حالتی پزشک باید بیمار را سوژه خود قرار دهد و از طریق کارهای زیر بتواند او را ارزیابی کند تا به پروگنوستیک دست پیدا کند.
برای اینکه شخص بتواند از پروگنوستیک و علائم درون آن آگاهی کامل پیدا کند، باید وضعیت بیماران مشابه خود را در جامعه بررسی کند و مدت زمان آنها را با بیمار خود مقایسه کند تا بتواند به آمار احتمالی دست پیدا کند. پیگیری خود بیمار مهم ترین چیزی است که باید از سوی پزشک رخ دهد. زمانی که درگیر مطالعه های پروگنوستیک هستید، باید در کنار آن وضعیت خود بیمار را هم بررسی کند تا اگر مشکلی برای او پیش آمد از آن اطلاع پیدا کنید.
این پیگیری از بیمار باید در زمان زیادی رخ دهد. یعنی به اندازه کافی زمان مطرح شود تا تمام علائم و مشکلات بیمار درون نمودار جای شود و یک پروگنوستیک دقیق ساخته شود. به همین دلیل هر چه زمان طولانی تر شود نتیجه بهتری به دست می آید. گاهی در پروگنوستیک تنها به زمان مرگ یا زمانی که شخص بهبود پیدا نمی کند اشاره می شود. این یک پیش بینی اشتباه است و نباید چنین چیزی رخ دهد.
مطالعه های دقیق و کامل
در یک مطالعه کامل باید به درد های دیگر و ناتوانی هایی که در شخص هم وجود دارد یا ممکن است به وجود بیاید اشاره شود. برای اینکه مطالعه های دقیقی برای خود داشته باشید تا به پروگنوستیک کاملی برسید، باید در گروه های مختلفی وجود داشته باشید. مطالعه های تک نفره باعث می شود که شما به منابع محدود و بیمار های کمی دسترسی داشته باشید در صورتی که در مطالعه گروهی می توانید با بیماری های بیشتری در ارتباط باشید و منابع بیشتری برای خود داشته باشید.
فواید پروگنوستیک
مطالعات پروگنوستیک فواید زیادی را برای بیمار ایجاد کرده است. به طور کل این مطالعات به روند درمان و بهبود بیماری های اشخاص کمک زیادی کرده است. در بخش زیر با برخی از فواید پروگنوستیک آشنا خواهید شد و آگاهی بیشتری پیدا خواهید کرد.
اطلاعاتی که از طریق پروگنوستیک برای بیمار به دست می آید می تواند کار پزشک را ساده تر کند. در حقیقت پزشک با داشتن آمار پروگنوستیک دیگر نیازی به تحقیقات دیگر ندارد و می تواند به راحتی درمان خود را برای شخص آغاز کند. پروگنوستیک عملا باعث می شود که نتایج پزشک دقیق تر باشد. همین دقیق شدن نتایج باعث می شود که بیماری در زمان سریع تری درمان شود و بهبود آن قطعی تر باشد. در حقیقت درمان آسوده تر می شود.
برخی بیماری های خاص وجود دارند که علائم آنها هنوز به طور دقیق مطرح نیست و نمی توان از درمان های خاصی بر روی آنها استفاده کرد. در چنین بیماری هایی پروگنوستیک کمک می کند که پزشک بتواند به درمان های بهتری دست پیدا کند و نتایجی که به دست می آید باعث می شود که یک راه بهبود برای آن بیماری پیدا شود.
پروگنوستیک و مشورت با پزشک
مهم ترین بخشی که در پروگنوستیک وجود دارد، مشورت های زیاد با پزشک و احساس راحتی با آن است. شما به عنوان یک بیمار باید تمام موارد خاص خود را برای پزشک تان مطرح کنید و از او بخواهید که از روش های پروگنوستیک برای شما استفاده کند. طبق تحقیقاتی که انجام شده است، افرادی که نزدیکی زیادی با پزشک خود داشته اند از درمان مناسب تری برخوردار بوده اند و شاداب تر شده اند.
این نزدیکی می تواند باعث شود که پزشک اهمیت بیشتری به شما بدهد و از بخش های خاص بدن تان هم آگاه شود. برخی از افراد به اشتباه از روی استرس یا ترس برخی از موارد بدن خود را مطرح نمی کنند که می تواند در روش درمان مشکلات زیادی را ایجاد کند. حال اگر باز هم نمی تواند با پزشک خود راحت باشید یا احساس می کنید که پزشک تان اهمیتی به شما نمی دهد، می توانید از دو روش استفاده کنید.
ساده ترین روش این است که پزشک خود را تغییر دهد و با یک پزشک دیگر در مورد پروگنوستیک خود و بیماری خود صحبت کنید. در روش دوم سایت های زیادی وجود دارند که می توانید به آنها بروید و در بخش بیماری خود وارد شوید. در آن بخش نظرات بیمار های زیادی که بیماری شما را دچار بوده اند وجود دارد و می توانید از آنها برای درمان و آگاهی پروگنوستیک خود استفاده کنید.
فواید صحبت با پزشک
در بخش بالا تر درمورد صحبت با پزشک و مشورت حرف زده شد و مشخص شد که باید با پزشک خود به خوبی صحبت کنید. حال در این بخش خواهید دانست که صحبت با پزشک درمورد پروگنوستیک چه فوایدی دارد. شانس بهبودی و روند درمان اولین فایده ای است که شما به دست می آورید. در حقیقت با صحبت در مورد پروگنوستیک می توانید بدانید که روند درمان شما چقدر طول خواهید کشید.
حتی اگر دچار سرطان های خاصی هم باشید می توانید احتمال مرگ خود را بررسی کنید. عده ای از چنین بحثی ترس دارند و نمی خواهند از آن صحبت کنند که این اشتباه است. صحبت در مورد مرگ یک بخش مهم است و باید با آن آشنایی داشته باشید. پروگنوستیک پیش بینی حقایق را دنبال می کند و حتی اگر قرار باشد روزی دچار مرگ در اثر بیماری شوید، بهتر است که آن را از قبل بدانید تا بتوانید برنامه ریزی دقیقی برای زندگی تان داشته باشید.
کافی است تصور کنید که ممکن است در یک شب بدون اطلاع دچار مرگ شوید. قطعا چنین چیزی بد است و حس بدی به شما هنگام تصور دست خواهد داد زیرا می دانید که بسیار از کار ها را انجام نداده اید. با پروگنوستیک می توان احتمال مرگ را به طور کامل بررسی کرد و بعد از آن کار های انجام نشده را به خوبی انجام داد تا حسرت های کمتری وجود داشته باشد.
پیش بینی ها
همچنین موارد بسیار زیاد دیگری هم وجود دارد که به مرگ مرتبط است. اگر به طور ناگهانی دچار مرگ شوید، مسائل زیادی مانند احساسات خانواده و مال و اموال شما به وجود می آید که همگی آنها هنگام تصور دردناک هستند. به همین علت اگر در پیش بینی های پروگنوستیک مستعد مرگ بودید، می توانید برنامه کاملی برای املاک خود داشته باشید و بر روی احساسات و آمادگی خانواده خود به طور درست کار کنید تا بعد از مرگ شما هم بتوانند به زندگی خود ادامه دهند و نا امید نشوند.
همه این ها با مشورت و صحبت در مورد پروگنوستیک با پزشک برطرف می شود و این همان فوایدی است که می توانید از طریق صحبت کردن برای خود به دست آورید. پروگنوستیک بخش مهمی از بیماری های شدید و خاص است که نباید آن را دست کم بگیرید.
نکته های آغازین پروگنوستیک
اولین نکته ای که وجود دارد، صداقت و شجاعت بیمار است. شما باید در ابتدا شجاعت این را داشته باشید که در مورد تمامی موارد پروگنوستیک با پزشک خود صحبت کنید و از آن بخواهید که این فرایند خاص را برای شما انجام دهد. بدون داشتن شهامت ممکن است که دچار افسردگی زیادی شوید که خود می تواند به روند درمان ضربه شدیدی وارد کند.
اگر سرطانی برای خود داشته باشید قطعا در ابتدا به دنبال راه درمان آن هستید. حال اگر به هر دلیلی راه درمان وجود نداشته باشد باید از علوم پروگنوستیک استفاده کنید تا میزان زنده بودن خود را بفهمید. این همان بخشی است که نیاز به شهامت شما دارد.
معمولا زمانی که این سوال را از پزشک خود می پرسید، او جواب دقیقی به شما نمی دهد. تقریبا تمامی پزشک ها یک محدوده زمان را برای شما مشخص می کنند که تا آن مدت می توانید زندگی خود را ادامه دهید. البته به هر دلیلی ممکن است که پیش بینی های پروگنوستیک اشتباه باشد و شما عمر بیشتری داشته باشید اما این حالت کلی پزشک ها است. به همین دلیل نکته بعدی این است که آمادگی خود را برای این محدوده زمانی ایجاد کنید تا دچار مشکل خاصی نشوید.
میزان دقیق بودن پروگنوستیک
دقیق بودن پروگنوستیک را خود پزشک برای شما مطرح می کند. پروگنوستیک تنها آمار و احتمالاتی است که پزشک به شما می دهد یا ممکن است خودتان با تحقیقات بر روی خود به دست آورید. در حقیقت خود پزشک اعلام می کند که چقدر احتمال دارد پروگنوستیک برای شما دقیق باشد.
گاهی قطعیت کاملی بر روی آن وجود دارد و گاهی تنها یک احتمال کوچک است که پزشک آن را ایجاد کرده است. عده ای رقم ها و درصد های خاصی را برای بیماری خود در اینترت و منابع مشاهده می کنند که این اشتباه است. زیرا این منابع از وضعیت بدن شما اطلاعی ندارند و تنها پزشک خودتان است که با بدن تان آشنایی کامل دارد.
زمان استفاده از پروگنوستیک
شما در هر زمانی که بخواهید می توانید از پروگنوستیک استفاده کنید. پروگنوستیک تنها در بیماری صورت نمی گیرد و در بعد های زیادی از زندگی وجود دارد. اگر شما یک حسابدار هم باشید می توانید برای فاکتور های خود یک دانش و پروگنوستیک ایجاد کنید و پیش بینی های خود را بنویسید.
حال اگر بیماری خاصی در شما وجود داشته باشد بهترین زمان همان ابتدای بیماری است اما در هر زمانی که بخواهید می توانید از علوم پروگنوستیک برای درمان بهتر بیماری خود استفاده کنید. به طور کل نمی توان پروگنوستیک را پیش بینی دقیقی از وضعیت بیماری دانست زیرا این کار را آزمایش های مختلف بر روی بدن نشان می دهد اما می توان از پروگنوستیک برای پیش بینی های کلی و دور استفاده کرد.
منظور از دور، احتمال مرگ و مدت زمان درمان است که پزشک با استفاده از پروگنوستیک به شما خواهد گفت. به همین دلیل سعی کنید اعتماد به نفس داشته باشید و از پزشک خود بخواهید که تمامی فرایند های پروگنوستیک را بر روی شما انجام دهد تا آگاهی بیشتری بر روی بیماری تان داشته باشید.