اختلال نعوظ شامل ناتوانی در سفت نگه داشتن آلت مردان در حالت نعوظ برای برقراری رابطه جنسی است. گاهی به این اختلال ناکارآمدی جنسی هم می گویند. اختلال نعوظ نسبتا رایج است و بسیاری از مردان آن را در دورانی که استرس دارند، تجربه می کنند.
اختلال نعوظ چیست؟
اختلال نعوظ مکرر می تواند نشان دهنده مشکلات سلامتی باشد که به درمان نیاز دارند. این اختلال گاهی نشان دهنده مشکلات مربوط به احساسات و روابط است و بهتر است که فرد توسط متخصص معاینه شود. اما تمام مشکلات جنسی مردان ناشی از اختلال نعوظ نیستند.
سایر اختلالات جنسی مردان عبارتند از:
- زود انزالی
- دیر انزالی یا عدم انزال
- علاقمند نبودن به داشتن رابطه جنسی
علائم اختلال نعوظ چه هستند؟
در صورتی که علائم زیر را به طور مکرر تجربه می کنید ممکن است که دچار اختلال نعوظ باشید:
- مشکل در رسیدن به نعوظ
- ناتوانی در نگه داشتن حالت نعوظ طی روابط جنسی
- کاهش تمایل به داشتن روابط جنسی
سایر اختلالات جنسی که در ارتباط با اختلال نعوظ هستند عبارتند از:
- زود انزالی
- تاخیر در انزال
- آنورگاسمی، که به معنای نرسیدن به ارگاسم بعد از تحریک های فراوان است.
اگر هر یک از این علائم را دارید با پزشک خود مشورت کنید خصوصا اگر این علائم برای ۲ ماه یا بیشتر دوام داشته باشند. پزشک می تواند تشخیص دهد که آیا اختلال جنسی شما توسط مشکلی ایجاد شده که به درمان نیاز دارد یا نه.
چه چیزی سبب اختلال نعوظ می شود؟
دلایل زیادی برای اختلال نعوظ وجود دارند که می توانند شامل اختلالات احساسی و فیزیکی باشند.
برخی از دلایل رایج عبارتند از:
- بیماری های قلبی عروقی
- دیابت
- فشار خون بالا (هایپرتنشن)
- چربی خون بالا (هایپرلیپیدمیا)
- آسیب به علت سرطان یا جراحی
- صدمه
- چاقی یا اضافه وزن
- بالا بودن سن
- استرس
- اضطراب
- مشکلات روابط
- مصرف مواد مخدر
- مصرف الکل
- سیگار کشیدن
اختلال نعوظ می تواند به علت یک یا چند مورد از عوامل بالا ایجاد می شود. به همین علت اهمیت دارد که با پزشک تان مشورت کنید تا پزشک بتواند مشکلات شما را برطرف کنند.
اختلال نعوظ چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشک سوالاتی درباره علائم و سابقه بیماری از شما می پرسد. سپس آزمایش هایی انجام می دهد تا بررسی کند که آیا علائم تان توسط هیچ گونه اختلالی ایجاد شده اند یا نه. گاهی می توانید انتظار آزمایش فیزیکی داشته باشید، که در این شرایط پزشک تان به ضربان قلب و ریه ها گوش می دهد، فشار خون تان را چک می کند و بیضه ها و آلت تناسلی را معاینه می کند. گاهی نیز پزشک معاینه پروستات را انجام می دهد. به علاوه ممکن است که به انجام آزمایش خون یا ادرار نیاز باشد تا سایر اختلالات بررسی شوند.
آزمایش نعوظ صبحگاهی یا بلند شدن آلت هنگام خواب (NPT)
آزمایش NPT با استفاده از یک ابزار قابل حمل و باطری خور انجام می شود که هنگام خواب به ران هایتان می بندید. این ابزار میزان نعوظ صبحگاهی را بررسی می کند و اطلاعات را ذخیره می کند، سپس پزشک بعدها می تواند این اطلاعات را ارزیابی کند. پزشک می تواند از این اطلاعات برای فهم بهتر عملکرد آلت تناسلی و اختلال نعوظ استفاده کند. نعوظ صبحگاهی نوعی از نعوظ است که هنگامی اتفاق می افتد که در خواب هستید و قسمت عادی ای از عملکرد سالم آلت تناسلی است.
تست خودسنجی نعوظ
تست خودسنجی نعوظ چیست؟
تست خودسنجی نعوظ پروسه ای است که اگر دلیل اختلال نعوظ فیزیکی یا روانشناختی باشد، مردان می توانند خودشان آن را انجام دهند. به این آزمایش، تست نعوظ صبحگاهی (NPT) هم می گویند.
چرا تست خودسنجی نعوظ انجام می شود؟
این آزمایش انجام می شود تا پزشکان تایید کنند که در شب نعوظ را تجربه می کنید. مردانی که عملکرد نعوظ عادی دارند در طول خواب حداقل یک نعوظ را تجربه خواهند کرد. با توجه به اظهارات دانشگاه کالیفرنیا، سان فرانسیسکو مردان بالغ ۳ تا ۵ نعوظ در طول یک شب را تجربه خواهند کرد که هر کدام از آن ها ۳۰ تا ۶۰ دقیقه طول می کشد. مشکلات جسمی، احساسی یا ذهنی می توانند سبب اختلال نعوظ شوند. این تست کمک می کند که بررسی شود آیا اختلال نعوظ توسط عوامل فیزیکی ایجاد شده است یا نه.
روش های پیشرفته ای وجود دارند که می توان از آن ها برای بررسی اختلالات نعوظ استفاده کرد. تست های قابل اعتمادی همچون NPT با ریجی اسکن هم اکنون در دسترس هستند. ریجی اسکن یک ابزار قابل حمل است که برای بررسی نحوه نعوظ صبحگاهی از آن استفاده می شود. این دستگاه دور ران قرار می گیرد.
این ابزار به دو حلقه مجهز است که در ارتباط با یک موتور گردشی هستند. یک حلقه دور آلت تناسلی قرار می گیرد و دیگری در زیر (Corona) قرار می گیرد (قسمتی از آلت تناسلی که قبل از حشفه قرار دارد). در طول شب، این دستگاه به طور مکرر میزان خون موجود در آلت تناسلی و مقاومت آن در برابر خم شدن (استحکام) را اندازه می گیرد.
تکرار تست خودسنجی نعوظ
این آزمایش می تواند چندین شب پشت سر هم تکرار شود. نتایج هر شب در دستگاه ذخیره می شوند و پزشک می تواند آن ها را بررسی کند. پلتیسموگرافی آلت تناسلی نیز آزمایش دیگری است که برای تشخیص اختلال نعوظ فیزیکی و روانشناختی از آن استفاده می کنند. این ابزار نعوظ آلت تناسلی را هنگامی که در معرض دیدن یا شنیدن محتوای جنسی هستید اندازه می گیرد. این کار شامل مشاهده تصاویر، فیلم ها یا صداهای تحریک کننده است که سبب تحریک فرد می شوند.
در طول این آزمایش، سر آلت به ضبط کننده شدت پالس (پلتیسموگراف) متصل می شود که امواج خون به سمت آلت را نشان می دهد و ضبط می کند. آزمایش های کمی هستند که برای بررسی اختلال نعوظ استفاده می شوند و اغلب خیلی هم دقیق هستند. بزرگ ترین مزیت تست های خودسنجی نعوظ این است که به شما این امکان را می دهند که اگر از بحث درباره این موضوع با پزشک تان خجالت می کشید، خودتان انجام آزمایش را بر عهده بگیرید.
چگونه برای تست خودسنجی نعوظ آماده شوید
ممکن است نیاز باشد که ۴ یا ۶ تمبر بخرید. نوع تمبر اصلا مهم نیست اما باید در قسمت پشت آن یک چسب خشک وجود داشته باشد. تمبر راحت ترین گزینه است اما گزینه های دیگری هم در دسترس هستند. اگر تمبر ندارید می توانید از یک باریکه کاغذ هم استفاده کنید. عرض باریکه کاغذ باید ۱ اینچ باشد و طول آن باید به قدری باشد که دور آلت تناسلی را بگیرد و یک هم پوشانی جزئی درست کند. کاغذ می تواند با یک تکه چسب ۱ اینچی محکم شود. دو شب قبل از انجام تست از مصرف الکل یا مواد شیمیایی که به خواب کمک می کنند بپرهیزید. این مواد می توانند سبب پیشگیری از نعوظ شوند. به علاوه از مصرف کافئین هم بپرهیزید تا اطمینان حاصل شود که خواب خوبی دارید.
تست خودسنجی نعوظ چگونه انجام می شود
مراحل
قبل از رفتن به رختخواب تمبرهای کافی با خود ببرید تا آن ها را دور بخش استوانه ای آلت بپیچید. آلت که در حالت شل قرار دارد را به سمت بالا بکشید. یکی از تمبرها را مرطوب کنید و آن را دور آلت تناسلی بپیچانید. محکم تمبر را بچسبانید تا اطمینان حاصل کنید که در محل خود باقی می ماند. اگر نعوظ داشته باشید، تمبر پاره می شود. آلت را در شورت قرار دهید و به رختخواب بروید. برای این که بهترین نتیجه را بگیرید به پشت بخوابید تا تمبرها با حرکت های مداوم تان کنده نشوند. سه شب پشت سر هم این کار را انجام دهید.
نتایج
وقتی صبح از خواب بیدار شدید چک کنید که آیا تمبرها پاره شده اند یا نه. اگر تمبرها پاره شده باشند نشان می دهد که در خواب نعوظ داشته اید. و این موضوع نشان می دهد که آلت تناسلی تان از نظر فیزیکی عملکرد درستی دارد.
خطرات
تست خودسنجی نعوظ هیچ خطری ندارد.
بعد از تست خودسنجی نعوظ
پاره نشدن تمبرها در خواب، نشان می دهد که اختلال نعوظ تان توسط مشکلی فیزیکی ایجاد شده است. این تست نشان می دهد که آیا قادر به تجربه نعوظ هستید یا نه. اما نشان نمی دهند که چرا مشکل نعوظ دارید یا این که نمی توانید حالت نعوظ را حفظ کنید. ناتوانی در داشتن نعوظ در طول رابطه جنسی می تواند ناشی از علت های روانشناختی همچون افسردگی باشد. اگر با داشتن نعوظ و حفظ آن مشکل دارید، با پزشک تان قرار ملاقاتی تعیین کنید. پزشک شما را برای افسردگی و سایر اختلالات بررسی می کند و در صورت وجود مشکلات روانشناختی شما را به متخصصان مربوطه ارجاع می دهد.
دیدگاه افراد
اگر به طور مرتب اختلال نعوظ را تجربه می کنید، با پزشک تان مشورت کنید. بسیاری از مردان راحت نیستند که درباره این موضوع با پزشکان مشورت کنند، اما نباید خجالت بکشید. این اختلال نسبتا رایج است خصوصا هنگامی که سن بالا می رود. پزشک می تواند به شما کمک کند که بفهمید آیا اختلال نعوظ تان دلایل فیزیکی دارد یا این که روانشناختی است. مشاوره و مصرف دارو درمان های رایج برای اختلال نعوظ هستند.
تست نعوظ صبحگاهی (ریجی اسکن) چیست؟
این تست نوعی آزمایش تشخیصی است که مشخص می کند آیا اختلال نعوظ علت روانی دارد یا دلیل دیگری دارد. این آزمایش در خانه انجام می شود و از ابزار مخصوصی در آن استفاده می شود. متخصص به شما جعبه ای حاوی ابزاری به نام ریجی اسکن و یک پوشش مخصوص می دهد. در طول آزمایش، ابزار با استفاده از پوشش نامبرده به ران متصل می شوند. این آزمایش حداقل باید ۲ شب (معمولا ۳ شب) پشت سر هم انجام شود و دستگاه باید به متخصص برگردانده شود.
آزمایش نعوظ صبحگاهی چه هنگامی انجام می شود؟
در مواقعی که از اختلال نعوظ رنج می برید و مشخص نیست که دلیل آن فیزیکی است یا روانشناختی، متخصص اورولوژی آزمایش نعوظ صبحگاهی را پیشنهاد می دهد.
برای انجام آزمایش نعوظ صبحگاهی به چه آمادگی هایی نیاز است؟
معمولا به آمادگی خاصی برای انجام آزمایش نعوظ صبحگاهی نیاز نیست. بهتر است که در روز آزمایش، ظهر نخوابید تا شب بتوانید به راحتی بخوابید.
آزمایش نعوظ صبحگاهی چگونه انجام می شود؟
قبل از این که شب به رختخواب بروید، باید دستگاه (ریجی اسکن) ک توسط پزشک به شما داده شده را جاسازی کنید. پزشک در خصوص نحوه درست استفاده از این دستگاه اطلاعات کافی را در اختیارتان قرار خواهد داد.
در قسمت پایین به مراحلی که باید رعایت کنید اشاره شده است:
- باطری های جدید را در دستگاه قرار دهید (هر شب)
- پوشش را محکم به ران تان ببندید و دستگاه را در پوشش قرار دهید.
- حلقه ای که روی آن نوشته شده “ته” را روی انتهای آلت و حلقه ای که روی آن نوشته شده “نوک” را روی قسمت جلوی آلت قرار دهید.
- دکمه روشن را فشار دهید.
- بلافاصله احساس می کنید که حلقه حرکت می کند و با آلت تنظیم می شود.
- صبح ها دکمه خاموش را فشار دهید و دستگاه را در جعبه مخصوص نگهداری کنید.
- اگر نیاز دارید که در طول شب به دستشویی بروید، دستگاه را خاموش کنید و آن را بردارید.
- بعد از ادرار با دنبال کردن دستورالعمل های بالا دستگاه را دوباره سر جای خود بگذارید.
- این پروسه کاملا بدون درد است.
بعد از این که ثبت اطلاعات تمام شد، دستگاه را به متخصص برگردانید. متخصص دستگاه را به کامپیوتر متصل می کند، تمام اطلاعات با استفاده از نرم افزارهای مخصوص بررسی می شوند و نتیجه پرینت می شود.
نتایج آزمایش نعوظ صبحگاهی چگونه تفسیر می شوند؟
با توجه به نتایج آزمایش، متخصص دستورالعمل هایی به شما ارائه می دهد و شما را از گزینه های درمانی مناسب آگاه می کند. اگر شک و شبهه ای وجود داشته باشد، متخصص به شما پیشنهاد می دهد که آزمایش های بیشتری انجام دهید.
ریجی اسکن در مقابل باند فشارسنج فوری (Snap Gauge band measurement)
هم ریجی اسکن و هم باند فشارسنج فوری برای اندازه گیری استحکام و سختی آلت تناسلی مردان استفاده می شوند. باند فشارسنج روشی ساده و ارزان برای اندازه گیری سختی آلت است. متخصصان ارتباط میان نتایج هر دو ابزار را سنجیدند تا ببینند که کدام یک از این متودها بهتر است و روی کیفیت این تشخیص تاثیر نمی گذارد.
در این تحقیق، ۴۸ بیمار که از اختلال نعوظ رنج می بردند در یک کلینیک حاضر شدند و همزمان از هر دو ابزار استفاده کردند. پاره شدن دو یا سه قسمت از باند فشارسنج نشان دهنده استحکام مناسب آلت بود. باند فشارسنج همچنین در ارتباط با طول نعوظ، تعداد نعوظ ها و طولانی ترین دوره نعوظ بود و به خوبی نشان دهنده این موارد بود. از باند فشارسنج برای بررسی استحکام آلت استفاده می شود. اما ریجی اسکن پیچیده تر و گران قیمت تر است و هنگامی استفاده می شود که به نتایج دقیق تری نیاز است.