هر آنچه باید در مورد تست تنفسی اوره بدانید

تست تنفسی اوره برای تشخیص یک نوع باکتری به نام هیلیکوباکتر پیلوری انجام می شود. این باکتری موجب ایجاد التهاب و آلودگی معده می گردد. ابن تست برای تشخیص این که آیا آنتی بیوتیک ها توانسته اند هلیکوباکتر پیلوری را محدود کنند، انجام می شود.

تست تنفسی اوره بر اساس توانایی هلیکوباکتر پیلوری در شکستن اوره انجام می شود، اوره ماده ای شیمیایی که از  نیتروژن و کربن تشکیل شده است و به صورت معمول توسط بدن به عنوان ماده زائد تولید می شود و سپس وارد ادرار می گردد.

تست تنفسی اوره چیست؟

برای تست، بیمار کپسولی که حاوی اوره است را می بلعد. این کپسول از ایزوتوپ ها کربن تهیه شده است. ایزوتوپ های کربن به اندازه ناچیز در طبیعت وجود دارند و می توان آن ها را با ماشین ها ویژه اندازه گیری کرد. اگر هلیکوباکترپیلوری در معده وجود داشته باشد، اوره را به نیتروژن و کربن می شکند ( به عنوان کربن دی اکسید) کربن دی اکسید جذب لایه درونی معده می شود و از این طریق وارد خون می گردد. سپس از طریق ریه ها وارد تنفس فرد می گردد. نمونه های تنفسی جمع می گردند و ایزوتوپ های کربن که به دام افتاده اند اندازه گیری می شوند.

اگرایزوتوپی در تنفس تشخیص داده شود، بدین مفهوم است که هلیکوباکتر پیلوری در معده وجود دارد. اگر ایزوتوپی یافت نشود این باکتری در معده وجود ندارد. وقتی که هلیکوباکتر پیلوری به صورت موثر توسط آنتی بیوتیک ها درمان شود، نتیجه تست از مثبت به منفی تغییر خواهد کرد.

تشخیص با تست تنفسی اوره و تست های دیگر

تست هایی که برای تشخیص هلیکوباکتر پیلوری انجام می شوند عبارتند از:

تست خون:

آزمایش کردن نمونه خون ممکن است شواهدی را آشکار کند که نشان می دهند عفونت هلیکوباکترپیلوری در بدن فعال است. با این وجود، تست تنفس و مدفوع بهتر می توانند این باکتری را تشخیص دهند.

تست تنفسی:

حین انجام تست تنفسی، بیمار قرص، مایع یا پودینگی که حاوی اندکی کربن می باشد را می خورد. اگر در بدن او عفونت هلیکوباکتر پیلوری وجود داشته باشد، با شکسته شدن محلول در معده کربن آزاد خواهد شد.

بدن کربن را جذب می کند و هنگام بازدم آن را خارج خواهد کرد. بیمار بازدم خود را در کیسه ای تخلیه می کند و پزشک به کمک دستگاه مخصوصی میزان کربن آن را اندازه گیری خواهد کرد.

برخی از داروها به عنوان محدود کننده این تست محسوب خواهند شد داروهایی از جمله آنتی بیوتیک ها، بیسموت ساب سالیسی لیت را برای یک یا دو هفته قبل از تست باید متوقف کرد. البته دستور این کار توسط پزشک اعلام خواهد شد. این تست برای کودکان و افراد بالغ قابل انجام می باشد.

تست مدفوع:

در آزمایشگاه به این تست، تست مدفوع آنتی ژن می گویند که در آن به دنبال  پروتئینی به نام آنتی ژن که همراه با هلیکوباکتر پیلوری است می گردند. بیسموت ساب سالیسی لیت می تواند بر نتیجه این تست تاثیر بگذارد پس ممکن است که پزشک از شما بخواهد دو هفته قبل از تست آن ها را متوقف کنید.

تست اسکوپ:

برای انجام این تست باید آرامش داشته باشید. این تست با نام اندوسکوپی شناخته شده است. در حین تست پزشک لوله ای بلند، انعطاف پذیر که دوربینی به آن متصل شده است را از طریق گلو وارد مری خواهد کرد و درنهایت آن را به معده خواهند رساند. این ابزار به دکتر اجازه می دهد که هر گونه ناهنجاری را در قسمت فوقانی سیستم گوارش تشخیص دهد و از بافت مورد نظر نمونه برداری انجام دهد.

نمونه برداشته شده برای تشخیص هلیکوباکتر پیلوری به آزمایشگاه ارسال خواهد شد. این روش تشخیص تنها برای شناسایی هلیکوباکتر پیلوری توصیه نمی شود زیرا یک روش تهاجمی تر از تست خون و مدفوع می باشد اما ممکن است برای تشخیص زخم های ناشی از این باکتری تجویز شود.

آیا انجام تست تنفسی اوره خطری برای بیمار دارد؟

خطر بسیار کمی هنگام انجام تست خون وجود دارد. ممکن است هنگام وارد کردن سوزن کمی احساس سوزش یا مورمور داشته باشید اما این علائم به زودی از بین خواهند رفت.

هنوز خطری هنگام انجام تست مدفوع گزارش نشده است.

در حین انجام اندوسکوپی، ممکن است کمی احساس ناراحتی داشته باشید بخصوص زمانی که لوله قرار است وارد دهان شود، اما عوارض جانبی به ندرت اتفاق خواهند افتاد. ممکن است کمی پارگی در روده اتفاق افتد. اگر نمونه برداری انجام شود، ممکن است که کمی خونریزی در آن ناحیه وجود داشته باشد. خونریزی معمولا بدون نیاز به درمان متوقف خواهد شد.

درمان

هلیکوباکتر پیلوری معمولا با حداقل دو آنتی بیوتیک متفاوت درمان خواهد شد. آنتی بیوتیک ها از گسترش باکتری و افزایش مقاومت آن ها خواهد کاست. پزشک معمولا داروهایی برای درمان مشکلات ایجاد شده در معده تجویز خواهد کرد.

داروهایی که به درمان هلیکوباکتر پیلوری کمک می کنند عبارتند از:

محدود کننده پروتن پامپ:

این دارو از تولید اسید در معده جلوگیری می کند. نمونه هایی از این دارو عبارتند از امپرازول، اسومپرازول، لنزوپرازول و پنتوپرازول.

مسدود کننده های هیستامین:

این دارو ها سطوحی که تولید کننده اسید هستند را مسدود می کنند. یک نمونه از آن سایمتیدین می باشد.

بیسموت ساب سالیسی لیت:

بیشتر با نام پپتو بیسمول شناخته شده است. از دارو مانع از تولید اسید می گردد و زخم ها را پوشش می دهد.

پزشک ممکن است حداقل بعد از 4 هفته درمان دوباره تست هلیکوباکتر پیلوری انجام دهد. اگر تست نشان داد که درمان موفق نبوده است باید درمان های دیگری و به صورت ترکیبی با داروهای آنتی بیوتیک انجام دهید.

آماده شدن برای تست تنفسی اوره

اگر علائم عفونت هلیکوباکتر پیلوری را در خود مشاهده کردید حتما به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است که تست و درمان هلیکوباکتر پیلوری را انجام دهد یا ممکن است که شما را به یک متخصص گوارش ارجاع دهد.

از آنجایی که معاینه ها کوتاه مدت هستند و زمینه های مختلفی را باید تحت پوشش داد و بررسی کرد پس بهتر است که به خوبی برای قرار ملاقات به پزشک آماده باشید. در ادامه اطلاعاتی که که به شما کمک خواهد کرد و آنچه باید از پزشک خود انتظار داشته باشید را ارائه خواهیم داد.

آنچه  که شما می توانید قبل از تست تنفسی اوره انجام دهید

زمانی که شما قرار ملاقات با پزشک مشخص می کنید، حتما از او در مورد محدودیت های رژیم غذایی خود بپرسید. قبل از ملاقات ممکن است که لیستی تهیه کنید و جواب این سوالات را آماده کنید:

• چه زمانی علائم شما شروع شد؟
• آیا چیزی بر بهتر یا بدتر شدن آن تاثیر می گذارد؟
• آیا والدین یا خواهر و برادر شما این علائم را تجربه کرده اند؟
• چه داروها یا مکمل هایی به طور مداوم و منظم استفاده می کنید؟

وقت معاینه شما محدود است بنابراین تهیه کردن لیستی از سوالات به شما کمک خواهد کرد که بهره بیشتری از قرار ملاقات خود ببرید. برای عفونت ناشی از هلیکوباکترپیلوری سوالات ساده ای که می توانید از پزشک خود بپرسید از قرار زیر می باشند:

• چگونه عفونت ناشی از هلیکوباکتر پیلوری موجب ایجاد مشکلاتی شده است که من تجربه کرده ام؟
• آیا هلیکوباکتر پیلوری می تواند عوارض دیگری داشته باشد؟
• چه نوع تست هایی باید انجام بدهم؟
• آیا انجام تست ها نیاز به آماده سازی خاصی دارند؟
• چه نوع درمانی می توانم انجام دهم؟
• چگونه از موثر بودن درمان آگاه شوم؟

افزون بر این سوالات که شما می توانید آماده کنید و از پزشک معالج خود بپرسید، از پرسیدن سوالاتی که ذهن تان را حین معاینه درگیر کرده است خودداری نکنید.

آنچه که باید از پزشک خود انتظار داشته باشید

پزشک ممکن است که از شما سوالاتی بپرسد. آماده بودن برای جواب دهی به پزشک ممکن است این اجازه را بدهد که نکات بیشتری پوشش داده شوند. پزشک ممکن است از شما این سوالات را بپرسد:

• آیا علائمی را در خود مشاهده کرده اید که تداوم داشته باشد؟
• شدت علائم شما چقدر است؟
• آیا از داروهایی نظیر آسپرین، ایبوپروفن یا ناپروکسن سدیم برای تسکین درد استفاده کرده اید؟