در مورد راه های درمان سرخک در کودکان چقدر اطلاعات دارید؟ این جوش های کوچک روی بدن فرزند شما می تواند به معنای خطر جدی باشد. اگر با علائمی مانند تب و مشکل در بلع همراه باشد، می تواند موردی از سرخک باشد. این مقاله به شما می گوید چگونه می توانید سرخک را در کودک خود، تشخیص دهید و درمان آن را مشاهده کنید.
سرخچه یا سرخک در کودکان چیست؟
سرخک یک عفونت تنفسی مسری است که باعث ایجاد جوش های پوستی در سراسر بدن، تب ، آبریزش بینی و سرفه می شود. حدود 21 گونه ویروس سرخک وجود دارد. و طبق گزارش سال 2001، سی میلیون مورد سرخک ثبت شده است و بیش از 700000 مورد سرخک هر ساله اتفاق می افتد. سرخک در کشورهایی که پوشش ایمن سازی کم است، رایج است.
علل سرخک در کودکان
سرخک ناشی از ویروس روبئولا است و بسیار مسری است. افرادی که واکسینه نشده اند احتمال ابتلا به عفونت بیشتر است. سرخک وقتی افراد مستقیماً با مخاط آلوده به ویروس یا از طریق تنفس در هوای آلوده تماس پیدا می کنند گسترش می یابد.
بیماران مبتلا به تب، سرفه و عطسه، بیشترین خطر سرایت را دارا هستند. کودک آلوده می تواند آن را از چهار روز قبل از ظهور جوش ها تا چهار روز بعد از از بین رفتن جوش ها به دیگران منتقل کند. خبر خوب این است که سرخک عود نمی کند. شناسایی علائم عفونت بهترین روش برای جلوگیری از انتشار ویروس است.
علائم سرخک
علائم معمولاً پس از 10 تا 12 روز از روز قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می شود. علائم شایع سرخک شامل موارد زیر است:
- سرفه کردن
- تب، معمولاً بالاتر از 38o
- ورم ملتحمه
- آبریزش بینی
- عطسه
- حساسیت به نور یا فتوفوبی
- جوش و لکه های قرمز
- چشمان اشک آلود
- درد در بدن
- زخم دهان
جوش ها معمولاً دو تا چهار روز پس از شروع تب ظاهر می شوند و حدود چهار تا پنج روز ادامه دارد.
تشخیص سرخک در کودکان
پزشک کودک شما می تواند سرخک را بر اساس لکه های مشخص و علائمی مانند سرفه، تب و گلودرد تشخیص دهد. او همچنین ممکن است پوشش داخلی گونه را بررسی کند تا متوجه شود که یک جوش مایل به سفید و سفید وجود دارد یا خیر. در صورت لزوم، او ممکن است آزمایش خون را پیشنهاد کند که در صورت وجود جوش سرخک را تایید می کند.
درمان سرخک برای کودکان
هیچ درمانی خاصی برای سرخک وجود ندارد زیرا ویروس باعث ایجاد آن می شود. تنها گزینه این است که به ویروس اجازه دهید مسیر خود را طی کند. هیچ دارویی برای سرخک تجویز نمی شود.
پزشک متخصص اطفال ممکن است پاراستامول استامینوفن یا ایبوپروفن را برای کاهش درد در مفاصل و عضلات کودک شما توصیه کند. اگر عوارض عمده ای وجود نداشته باشد، پزشک استراحت و استفاده زیاد از مایعات را جهت جلوگیری از کم آبی بدن تجویز می کند. در غیر این صورت، استفاده از برخی داروهای تجویزی ضروری می شود.
داروهای مورد استفاده سرخک در کودکان
داروهای زیر برای کودکان مبتلا به سرخک توصیه می شود:
- پاراستامول
- آمپی سیلین
- آموکسی سیلین
- کوتیموکسازول
- کلرامفنیکل
- کلوکساسیلین
- نالیکسیکس
- اسید
- پروکائین
- تزریق پنی سیلین (در IU)
پزشکان ممکن است این داروها را بدون نسخه برای کاهش تب که همراه سرخک است توصیه کنند:
- استامینوفن (تیلنول و دیگران)
- ایبوپروفن (Advil ، Motrin ، دیگران) ناپروکسن (Aleve)
معمولاً آسپرین برای كودكان زیر 16 سال تأیید نمی شود تا از عوارض غیرضروری سلامتی مانند سندرم ریه جلوگیری كنند. این دارو به ویژه هنگامی که کودک مبتلا به عفونت ویروسی است، جلوگیری می شود.
چه زمانی باید فرزند خود را نزد پزشک ببرید؟
اگر فرزند شما به دلیل ابتلا به سرخک عوارض زیر را دارد، جهت دریافت کمک فوری به پزشک مراجعه کنید.
- عوارض چشم
- عفونت گوش یا آماس و درد گوش
- اسهال
- خروسک
- سوء تغذیه
- زخم‌های دهان
- ذات الریه
- کم آبی (خشکی دهان، ادرار کم، خواب آلودگی شدید)
- مشکل در تنفس
مشکلات طولانی مدت سرخک در کودکان
سرخک با مشکلات سلامتی طولانی مدت همراه است. این موارد شامل کوری، بیماری های مزمن ریه، سوء تغذیه و عفونت‌های مکرر می شود. اگر عفونت سرخک حاد باشد، خطر ابتلا به سایر عفونت ها برای چند ماه پس از بهبود زیاد است. حدود نیمی از موارد حاد در کودکان زیر یک سال مشاهده می شود که خطر مرگ و میر نیز زیاد است. در کنار دارو، باید در خانه نیز کمی مراقب باشید تا این وضعیت برای کودک دشوارتر نشود.
نکاتی درباره مراقبت از کودکان مبتلا به سرخک در منزل
- در اینجا چند مورد است که می توانید در خانه دنبال کنید:
- از کم آبی بدن خودداری کنید.
- به کودک خود در طول روز مقدار زیادی آب و مایعات بدهید.
- آب میوه و سبزیجات تازه و همچنین سوپ ها را در رژیم غذایی او قرار دهید.
- در صورت سرفه یا گلو درد از دستگاه مرطوب کننده اتاق استفاده کنید.
- پزشک ممکن است مکمل های ویتامین A را پیشنهاد کند. طبق توصیه پزشک ویتامین را به آن ها بدهید.
- برای تمیز کردن هرگونه خراش پوستی در اطراف چشم، به آرامی با استفاده از پنبه گرم و مرطوب آن را تمیز کنید.
- به کودک اجازه ندهید تلویزیون را تماشا کند، تا از فشار چشم جلوگیری کند.
- در صورت درجه حرارت بسیار بالا، سعی کنید تب کودک را با استفاده از دستمال نمناک(خنک کردن صورت و بازوی کودک با اسفنج یا پارچه مرطوب) یا با دستمال ولرم یا سرد کاهش دهید.
- نزدیک کودک سیگار نکشید.
- از آنجا که سرخک حساسیت به نور را افزایش می دهد، استفاده از عینک آفتابی و کم نور شدن چراغ های اطراف به بهبود آن کمک می کند.
- در مرحله سرایت بیماری، کودک را نباید به مدرسه فرستاد تا از شیوع بیماری ها به کودکان دیگر جلوگیری شود.
از آنجا که سرخک درمانی ندارد و کودک مجبور است چند روز دچار آن شود، بهتر است اقدامات پیشگیرانه خود را انجام دهید.
پیشگیری از سرخک در کودکان
با ایمن سازی می توان از مرگ، بیماری ها و ناتوانی در سرخک جلوگیری کرد. معمولاً واکسیناسیون MMR برای محافظت از کودکان در برابر سرخک کافی است. اولین عکسبرداری از MMR باید زمانی انجام شود که کودک بین 12 تا 15 ماه داشته باشد. دوز دوم بین چهار تا شش سالگی انجام می شود.
به کودکان 6 تا 11 ماه ، در سطح بین المللی، باید دوز اولیه MMR داده شود. دو دوز معمول داده شده در 12-15 ماه (و بعد از آن در 4-6 سال) نیز برای اطمینان از حفاظت باید برای این کودکان تجویز شود. چنین کودکانی در مجموع سه واکسن MMR دریافت می کنند.
در بعضی از کشورها، بخشی از واکسیناسیون سرخک، اوریون و سرخچه (MMR) است. اگر فرزند شما در معرض ابتلا به سرخک است، برای مشاوره فوراً با پزشک یا بخش بهداشت مشورت کنید. نوزادان واکسینه نشده باید 72 ساعت پس از آن در معرض واکسیناسیون سرخک قرار بگیرند.
اگر سرخک هنوز ادامه دارد، برای مدت زمان کمتری دوام می آورد و اثرات ملایم تری دارد. به فرزند خود بیاموزید که عادت‌های سالم داشته باشد زیرا این عادت ها می توانند او را از ابتلا به بیماری های مسری مانند سرخک محافظت کنند.
بر اهمیت شستن دست ها و استفاده از ضدعفونی کننده قبل و بعد از غذا تاکید کنید. همچنین، اطمینان حاصل کنید که کودک شما یک دستمال به همراه دارد، به خصوص اگر از سرماخوردگی و سرفه رنج می برد.