در مورد دندان های مادرزادی چه می دانید؟ دندان درآوردن، یک قسمت طبیعی از رشد کودک در طول سال‌های اولیه زندگی او است. در بیشترین نوزادان اولین دندان بین 4 تا 7 ماهگی رشد می کند. اولین دندان هایی که لثه ها را لمس می کنند، برش هایی مرکزی هستند که در قسمت جلو و پایین قرار دارند. در واقع، اکثر نوزادان ماه ها بعد از تولد اولین دندان هایشان شروع به رشد می کند. اما برخی از نوزادان با یک یا چند دندان متولد می شوند. به این دندان ها، دندانهای مادرزادی گفته می شود. دندان های مادرزادی تقریبا بسیار نادر هستند و از هر 2000 کودک 1 نفر از آنها با این دندان ها متولد می شود. اگر کودک شما با دندان های مادرزادی متولد شود، این برای شما می تواند شوکه کننده باشد. اما لازم نیست نگران باشید. این در صورتی می تواند مشکل زا باشد که در تغذیه کودک تداخل داشته باشد و یا باعث ایجاد خطر خفگی شود.
علل و دلایل رشد دندان های مادرزادی
دندان های مادرزادی، می توانند عجیب به نظر برسند. اما شرایط خاصی وجود دارد که می تواند شانس نوزاد برای رشد آنها را افزایش دهد. این دندان ها ممکن است در کودکانی که شکاف کام یا لب دارند، دیده شود. همچنین نوزادانی که با بی نظمی در تاج متولد می شوند، نیز ممکن است دارای دندانهای مادرزادی باشند. علاوه بر این، برخی از موارد جدی پزشکی وجود دارند که ممکن است باعث ایجاد دندان های مادرزادی شوند. اینها شامل سندروم های زیر است:
- سوتوس
- هالمنن استریف
- پیر رابین
- الیس ون کرولد
عوامل خطرزا برای دندان های مادرزادی
علاوه بر برخی از شرایط پزشکی خاص، چندین عامل خطرزا وجود دارد که ممکن است احتمال تولد کودک با دندان های مادرزادی را افزایش دهد. حدود 15 درصد از نوزادانی که با دندان های مادرزادی متولد می شوند، دارای سابقه دندانهای مادرزادی در خانواده خود هستند. این شامل خواهر، برادر و والدین می شود. همچنین به نظر می رسد خانمها بیشتر از مردان با دندان های مادرزادی، متولد می شوند. سوء تغذیه در دوران بارداری نیز یکی دیگر از عوامل خطرزای احتمالی است.
انواع دندان های مادرزادی
در حالی که برخی از نوزادان با دندان های مادرزادی، متولد می شوند، وضعیت همیشه واضح و روشن نیست. چهار نوع دندان مادرزادی وجود دارد. پزشک شما می تواند تشخیص دهد که مورد کودک شما شامل کدام یک از موارد است.
تاج های کاملاً توسعه یافته: این تاج ها اگرچه سست هستند، اما به چند ساختار ریشه ای متصل می باشند. دندان های شل که فاقد ریشه هستند: دندان های کوچکی که تازه از لثه بیرون می آیند. مواردی شبیه دندان که می توانند لثه ها را برش دهند.
بیشترین موارد دندان های مادرزادی، فقط یک دندان را شامل می شوند. متولد شدن نوزاد با چندین دندان بسیار نادر است. تشخیص نوع دقیق دندان های نوزاد شما، خطر عوارض جانبی را تعیین می کند. همچنین به پزشک کمک می کند که تشخیص دهد آیا درمانی برای آن لازم است یا خیر.
بیشتر بدانید: انواع ارتودنسی دندان چیست و چه فواید و معایبی دارند؟
دندان های پیش از موعد
برخی از نوزادان با دندان متولد نمی شود، اما کمی بعد از تولد دندان آنها رشد می کند. آنها معمولاً در اولین ماه از زندگی دیده می شوند. دندان‌هایی که پیش از موعد و پس از تولد پدیدار می شوند، دندان های نوزادی نامیده می شوند. وجود دندانهای نوزادی حتی نادر تر از دندان های مادرزادی هستند. دندان های نوزادی پس از تولد به قدری سریع ظاهر می شوند که ممکن است کودک شما علائم رویش دندان مانند بی قراری یا گاز گرفتن انگشتان را از خود نشان ندهد.
بیشتر بدانید: رشد زودهنگام دندان های شیری و نقش آن در رشد تکاملی کودکان
چه زمانی به دنبال درمان باشیم
دندان های مادرزادی که شل نمی شوند، معمولاً بی خطر هستند. اما اگر کودک شما با دندانهای شل و بدون ریشه به دنیا آمده باشد، پزشک شما ممکن است برداشتن آنها با جراحی را توصیه کند. این نوع از زندان های مادرزادی می توانند کودک شما را در معرض خطرهای زیر قرار دهند:
- خفه شدن در اثر بلع تصادفی دندان شل
- مشکلات تغذیه ای
- صدمات زبانی
- صدمات به مادر در هنگام شیردهی
دندان های شل از طریق اشعه ایکس مورد بررسی قرار می‌گیرند تا مشخص شوند آیا یک ساختار ریشه دار دارند یا خیر. اگر چنین ساختاری وجود نداشته باشد، بر داشتن آن ممکن است ضروری باشد.
تولد نوزاد با دندان بسیار نادر است، اما امکان پذیر می باشد. اگر کودک شما از بدو تولد دندان دارد، حتماً با پزشک متخصص اطفال صحبت کنید. هر دندان شلی ممکن است برای جلوگیری از خطرات و عوارض سلامتی به جراحی نیاز داشته باشد. یک دندانپزشک کودکان می تواند به شما در رفع آنها کمک کند. حتی اگر دندان های کودک تازه متولد شده شما، یک نگرانی فوری محسوب نمی شود، اما نظارت بر روی آنها برای جلوگیری از بروز عوارض بسیار مهم است. بنابراین اگر کودک شما با دندان های مادرزادی، متولد شده است، لازم است به طور منظم آنها را بررسی کنید. تا در صورت شل بودن آنها، به دندانپزشک اطفال یا متخصص اطفال مراجعه کنید.