افسردگی در همه افراد یکسان نیست

آیا دو هفته یا بیشتر از آن است که احساس ناراحتی، نا امیدی یا عدم تمایل و رغبت به انجام فعالیت های شاد دارید؟ ممکن است که افسرده شده باشید. استفاده از درمان های درست به شما کمک خواهد کرد که نوع افسردگی خود را مشخص کنید.

علائم اصلی و نشانه های افسردگی عبارتند از:

• احساس ناراحتی، اضطراب یا پوچی
• نا امیدی یا بدبینی
• تحریک پذیری
• احساس گناه، مفید نبودن و ناتوانی
• از دست دادن تمایل یا اشتیاق به انجام فعالیت ها و سرگرمی ها
• کم انرژی بودن
• آهسته حرکت و صحبت کردن
• خستگی
• به سختگی تمرکز کردن، به یاد آوردن یا تصمیم گرفتن
• به سختی خوابیدن، صبح زود از خواب بیدار شدن یا زیاد خوابیدن
• ایجاد تغییرات در وزن و اشتها
• فک کردن به مرگ یا خودکشی، خودکشی کردن
• درد یا مشکلات گوارشی بدون هیچ دلیل مشخصی که با درمان بهبود نمی یابند.
• در ادامه عواملی که انواع افسردگی را از هم متمایز می کنند خواهیم شناخت.

اوه  (اختلال افسردگی عمده)

دانشگاه هاروارد این نوع از افسردگی را حالتی می نامد که سیاهی همه دنیای فرد را احاطه کرده است و رغبت خود به انجام فعالیت ها را از دست داده است حتی فردی که همیشه از همه چیز راضی و خوشحال بود.

این تحقیق نشان داد که در سال 2017، 17.3 میلیون فرد بالغ در امریکا ( 7.1 درصد) حداقل یکی از مراحل این نوع افسردگی را در خود دارد. علائم اختلال افسردگی عمده عبارت است از مشکلات خواب، ایجاد تغییر در اشتها یا وزن، از دست دادن انرژی، احساس ناتوانی و فکر به مرگ و خودکشی.

افسرده گی عمده که معمولا با عنوان افسردگی کیلینیکی معروف است، بر اساس علائم اولیه آن تشخیص داده می شود ( حالت افسرده و عدم تمایل و اشتیاق به فعالیت ها) این حالات ممکن است در فرد برای چند روز یا بیش از 2 هفته ادامه داشته باشد.

علل ایجاد اختلال افسردگی عمده

تنها یک دلیل خاص موجب ایجاد این اختلال نخواهد شد اما چندین عامل موجب ایجاد این اختلال می شوند از جمله تفاوت های ژنتیکی، اعصاب، واکنش های شیمیایی مغز و هورمون ها.

درمان این اختلال

افسردگی عمده توسط روان درمانی و دارو قابل درمان است. در برخی از افراد که به نوع پیشرفته افسردگی مبتلا هستند، این بیماری با روان درمانی یا داروهای ضد افسردگی بهبود نمی یابد و استفاده همزمان از روش های درمانی دیگر مانند درمان الکترومغناطیسی، شک می تواند موثرتر عمل کند.

افسردگی دائمی ( اختلال افسردگی مزمن)

اختلال افسردگی مزمن ( معمولا آن را دستیمیا یا افسردگی خویی می نامند) یک مشکل طولانی مدت است و به نظر می رسد که نمی توان از آن رهایی یافت. اگرچه شدت آن به اندازه اختلال افسردگی عمده نمی باشد اما داروهایی آن را باید برای 2 سال یا بیشتر استفاده کرد.

افسرده گی دائمی شما را از انجام فعالیت ها و وظایف باز نمی دارد اما انجام آن ها را برای فرد بی معنی خواهد کرد. در اشتها و خواب تغییراتی ایجاد می کند، کاهش انرژی، کاهش اعتماد به نفس یا امیدواری. همانند اختلال افسردگی عمده، علل ایجاد کننده افسردگی دائمی به طور کامل قابل شناسایی نمی باشد اما احتمالا تحت تاثیر ژنتیک و فعالیت های شیمیایی مغز خواهد بود.

تشخیص این بیماری توسط پزشک انجام می شود. برای تشخیص از معاینه فیزیکی ( برای مطمئن شدن از دیگر بیماری ها) و روانی کمک می گیرند. طبق موسسه ملی سلامت ذهنی، 1.3 درصد از امریکاییان اختلال افسردگی دائمی را در مرحله ای از زندگی خود تجربه خواهند کرد.

ذهن تان در حال فریب دادن شما است ( روان پریشی)

افرادی که مبتلا به افسردگی مزمن هستند ممکن است که توهم را تجربه کنند که با نام روان شناسی شناخته می شود. توهم افکاری است که درست نیست و فرد متوهم چیزی را می بیند، می شوند، احساس می کند ، استشمام می کند یا تجربه می کند که در عالم واقع وجود ندارد. روان پریشی می تواند افکار مربوط به خودکشی را در بیمار تقویت کند و او را به این کار ترغیب کند.

مشخص نیست که چرا در افراد افسرده روان پریشی پیشرفت می کند، اما ممکن است به دلیل تروما یا اتفاق های پر استرس در فرد ایجاد شود. داروهای ضد افسردگی و ضد روان پریشی ممکن است برای درمان روان پریشی تجویز شوند. دیگر درمان ها از جمله رفتار شناخت درمانی و درمان الکترومغناطیسی نیز توصیه می شوند.

اختلال دو قطبی

برای تشخیص اختلال دو قطبی یک حالت دیوانگی یا شیدایی نیاز است. در افرادی که به اختلال دو قطبی نوع دوم مبتلا هستند، افسردگی با رفتارهای پر انرژی و خطرناک که همان شیدایی یا دیوانگی می نامند، جایگزین خواهد شد.  دیوانگی و افسردگی دو روی یک سکه هستند و دقیقا مقابل یکدیگر قرار دارند و درمان آن ها بر روی حالت پایدار تمرکز خواهد کرد. گاهی درمان آن ها ترکیبی از روش های درمانی هر دو بیماری است.

تفاوت های ساختاری موجود در مغز و سابقه خانوادگی ریسک ابتلا به اختلال دو قطبی را افزایش خواهند داد. درمان ها معمولا ترکیبی از داروها ( ضد افسرده گی، پایدار کننده خلق و خو یا ضد روان پریشی) و روان درمانی می باشند. گاهی بیماران توسط درمان الکترومغناطیسی بهبود می یابند.

افسردگی غیر قطبی همانند اختلال دو قطبی است اما بدون این که در فرد ایجاد شیدایی کند. این بیماری ممکن است به بیماری های اختلال افسردگی عمده یا افسردگی کیلینیکی مربوط شود.

افسردگی غیر عادی

چه چیز غیر عادی در مورد افسردگی غیر عادی وجود دارد؟ علائم آن به طور کلی مشابه دیگر انواع افسردگی می باشد مانند احساس ناراحتی، افزایش اشتها و خواب زیاد. ممکن است احساس طرد شدگی یا مجرم بودن کنید یا احساس سنگینی در بازوها و پاها به شما منتقل شود. تفاوت اصلی بین افسردگی غیر عادی و دیگر انواع افسردگی این است که با اتفاقات خوب برای یک دوره کوتاه بیمار احساس بهتری خواهد کرد که نتیجه عکس العمل او به این اتفاقات خوشایند می باشد.

افسردگی غیر عادی در زندگی سریع تر از دیگر انواع افسردگی به سراغ افراد می آید و ممکن است برای دوره طولانی فرد را درگیر خود کند. عوامل ایجاد کننده این بیماری الکل، استفاده از مواد مخدر، تروما در کودکی، محیط ایجاد کننده استرس و سابقه خانوادگی، اختلال دو قطبی یا اعتیاد به الکل. همانند دیگر انواع افسردگی، به کمک دارو و روان درمانی، درمان خواهد شد.

اختلال پیش از قاعدگی

اختلال پیش از قاعدگی یک حالت پیشرفته تر از سندروم قبل از قاعدگی می باشدکه موجب تحریک پذیری شدید، افسردگی یا اضطراب می گردد. علائم آن معمولا بین تخمک گذاری و دوره قاعدگی ظاهر می شوند. بدین مفهوم که 5 درصد از زنان قاعده برای مدت یک تا دو هفته در هر ماه علائم این بیماری را در خود خواهند دید.

نوسان هورمون ها و سرتونین ممکن است که عامل ایجاد کننده این بیماری باشند. اختلال پیش از قاعدگی با انواع داروها قابل درمان خواهد بود از جمله ضد افسردگی ها، قرص های ضد بارداری، داروهای تسکین دهنده غیر نسخه ای، کنترل استرس، رژیم متعادل و ورزش منظم.

تشخیص، کمک و بهبود افسردگی

اگر موارد زیر را در خود احساس می   کنید حتما با پزشک خود در مورد آن صحبت کنید:

• ناراحتی که در شما غیر عادی است.
• حالت افسردگی که بیش تر از حد انتظار طول کشیده است یا نتایج حاصل از اتفاقات استرس زا یا تغییر بزرگ در زندگی
• تغییر در انرژی یا تمایل به انجام فعالیت ها و روابط لذت بخش
• ایجاد تغییر در اشتها و خواب
• درد جسمی بدون هیچ دلیل مشخصی
• بیماری های مزمن همراه با کمبودهای احساسی
• به مرگ و خودکشی فکر کردن

برای یافتن راه درمانی خوب، با پزشک خود در مورد اتفاقات استرس زا که موجب افزایش علائم شما می شوند، چه شخصی و یا سابقه خانوادگی این بیماری، و زمانی که علائم شما آغاز یا تغییر کردند، صحبت کنید. اگر احساس می کنید که نیاز به مشاوره برای درمان افسردگی دارید اما نمی توانید هزینه های آن را بپردازید، می توانید به مراکز درمانی دولتی مراجعه کنید.

جلوگیری از خودکشی:

اگر احساس می کنید که مدام افکار خودکشی و مرگ شما را رها نمی کند موارد زیر را دنبال کنید:

• با اورژانس محلی خود تماس برقرار کنید.
• از کسی بخواهید تا رسیدن نیروهای کمکی کنار شما بماند.
• هر گونه اسلحه یا شی که می تواند به شما آسیب وارد کند را از خود دور کنید.
• می توانید از مراکز جلوگیری از خودکشی به صورت آنلاین نیز کمک بگیرید.

بیشتر انواع افسرده گی دارای علائم و درمان های مشترکی هستند. بنابراین چیزی که متفاوت است نوع افسردگی متفاوتی است که شما به آن مبتلا هستید و بسیار مهم است که بدانید افسردگی در همه افراد یکسان نیست و در هر فرد ممکن است که علائم متفاوتی از خود بروز دهد.

اگر فکر می کنید ناراحتی شما افسردگی نیست یا این که بیماری شما قابل درمان نخواهد بود، تصور اشتباهی است. اگر هر کدام از علائم را در خود حس می کنید بهتر است که با پزشک متخصص در این باره صحبت کنید تا بهترین نوع درمان را برای شما تجویز کند.