بیماری پریودنتال، ایجاد عفونت در ساختارهای اطراف دندان ها است، اما به خود دندانها آسیب نمی رساند. این ساختارها شامل لثه ها، استخوان آئولار و رباط پریودنتال هستند. این بیماری می تواند از لثه که اولین مرحله از بیماری پریودنتال است، شروع شود و به ساختار های دیگر برسد. بیماری های پریودنتال بیشتر توسط ترکیبی از باکتری ها و پلاکهای دندانی ایجاد می‌شوند. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- خونریزی از لثه ها
- لثه های متورم
- بوی بد دهان
- احساس درد در هنگام جویدن
- حساس شدن ناگهانی دندان
- دندان های شل
- رکود لثه
بیشتر بدانید: بوی بد دهان را با این روش های ساده از بین ببرید
بیماری لثه باید در اسرع وقت معالجه شود. زیرا این بیماری با افزایش عوامل خطر برای شرایطی مانند: سکته مغزی، بیماری قلبی، دیابت و بیماری تنفسی در ارتباط است.
درمان بیماری پریودنتال
درمان بیماری پریودنتال شامل سه مرحله است، که توسط دندانپزشک انجام می شود. این موارد عبارتند از:
مرحله اول: مرحله اتیولوژیک
درمان در این مرحله بر کنترل عفونت و ترمیم میکروبیوتای سالم متمرکز است. دندانپزشک شما همچنین به دنبال عوامل ایجاد کننده بیماری پریودنتال خواهد بود تا ریشه مشکل را برطرف کند. در این مرحله شما همچنین در مورد روشهای مراقبت از دهان و دندان در خانه آموزش خواهید دید. علاوه بر این، از شما خواسته می شود که استعمال دخانیات را متوقف کنید و بهداشت دهان و دندان خود را به خوبی حفظ کنید. در این مرحله از درمان، فرآیند هایی مانند اسکیلینگ و روت پلنینگ بر روی دندان های شما انجام می شوند. این فرایندها به دلیل پاک کردن و تمیز کردن عمیق و از بین بردن پلاک ها انجام می شود. همچنین ممکن است برخی از داروهای خاص نیز برای شما تجویز شود.
مرحله دوم: مرحله جراحی درمان بیماری پریودنتال
اگر درمان های انجام شده موثر نباشند، مراحل درمانی به مرحله جراحی منتقل می شوند. جراحی در صورتی انجام می شود که عفونت، پلاک و تار تار بیش از حد عمیق باشند و با روشهای درمانی معمول، از بین نرود. این مرحله از درمان پس از گذشت 4 تا 8 هفته پس از درمان اولیه، ارزیابی و انجام می شوند. جراحی می تواند شامل ترمیم نقایص کم عمق استخوانی یا به منظور استفاده از تکنیک های جراحی ترمیمی برای نقایص عمیق استخوان باشد. عمل جراحی می تواند تحت بیهوشی عمومی انجام شود و بسیاری از افراد پس از جراحی احساس درد نکنند.
مرحله سوم: مرحله نگهداری
مرحله نگهداری کاملا به جلوگیری از بازگشت بیماری پریودنتال مربوط می شود. بدون مراقبت و نگهداری دقیق، احتمال بازگشت و عود بیماری بسیار بالا است. دندانپزشک شما مراقبت های بهداشتی دهان و دندان، از جمله مسواک زدن صحیح دندان ها و نخ دندان را به شما آموزش خواهد داد. در این مرحله، لازم است دندان های خود را به دقت تمیز کنید و از سالم بودن نقاط دوردست دهان خود اطمینان حاصل کنید. همچنین می توانید از دهانشویه برای از بین بردن هر گونه باکتری باقی مانده استفاده کنید. در صورت نیاز به جراحی گسترده، ممکن است برخی از افراد نیز وارد مرحله ترمیم شوند. اگر دندانها کشیده شوند یا لازم باشد قسمت زیادی از بافت یا استخوان برداشته شوند، ممکن است به ایمپلنت یا پروتز احتیاج داشته باشید. درمان ارتودنسی همچنین می تواند به تراز کردن سطح دندان ها کمک کند و مراقبت از آنها را آسان تر نماید.
گزینه های درمانی بیماری پریودنتال
درمانهای دقیق که دندانپزشک یا جراح شما انتخاب می کند، بستگی به شدت بیماری پریودنتال دارد.
درمانهای غیر جراحی
دندانپزشک شما ابتدا درمانهای غیر جراحی را امتحان می کند. تمیز کردن عمیق که شامل اسکیلینگ و روت پلنینگ ریشه است، احتمالاً یکی از درمان های اولیه هستند. این درمان ها معمولاً در معالجه جزئی بیماری های پریودنتال موثر هستند. در طی این فرایند ها، تمام تارتار ها را از بالا و پایین خط لثه به همراه نقاط خشن روی دندان، خورد می کنند. این درمانها به از بین بردن باکتری هایی که در بیماری لثه نقش دارند، کمک می کنند.
بیشتر بدانید: علایم هشدار دهنده بیماری لثه،جدی و خطرناک
جراحی کاهش پاکت
جراحی کاهش پاکت به پاک کردن تارتار در پاکت های عمیق و از بین بردن یا کاهش آن پاکت‌ها کمک می کند. این امر باعث می‌شود تا ناحیه پاکت ها تمیز و از بروز عفونت در آینده جلوگیری شود. این عمل، جراحی فلپ نیز نامیده می شود. در طی این روش، دندانپزشک پاکت را با دقت تمیز می کند و پس از بلند کردن لثه ها، تارتار لثه را از بین می برد. سپس لثه ها بخیه و محکم می شوند. پس از عمل جراحی، ممکن است تورم را به مدت 24 تا 48 ساعت تجربه کنید. به همین منظور پزشک برای شما آنتی بیوتیک تجویز می کند.
درمان بیماری پریودنتال با پیوند استخوان و بافت
اگر بیماری پریودنتال شما باعث از بین رفتن استخوان یا بافت لثه شود، دندانپزشک ممکن است پیوند استخوان یا بافت را نیز توصیه کند. این به بازسازی استخوان یا بافت از دست رفته کمک می کند. در طول پیوند استخوان، دندانپزشک استخوان طبیعی یا مصنوعی را در ناحیه مورد نظر قرار می دهد. این می تواند به رشد استخوان کمک کند. همچنین در طول پیوند لثه، دندانپزشک از پیوند بافت نرم استفاده می کند. این ماده ممکن است مصنوعی یا بافتی باشد که از ناحیه دیگری از دهان شما گرفته شده است. پس از پیوند استخوان و بافت، به توصیه های دندانپزشکی عمل کنید و به مدت 6 تا 8 هفته غذاهای نرم و یا مایعات بخورید.