پرولاپس رکتوم در سگ ها هنگامی اتفاق می افتد که لایه های داخلی رکتوم- ناحیه انتهایی روده بزرگ- از مقعد بیرون بزند. معمولاً این اتفاق زمانی می افتد که سگ ها سعی در دفع مدفوع، ادرار یا زایمان دارند.
پرولاپس رکتوم به دلایل مختلفی از جمله اختلالات گوارشی و ادراری در سگ های از هر نژاد، سن و جنس اتفاق می افتد. با گذشت زمان، گردش به رکتوم می تواند به خطر بیفتد و بافت رکتوم به راحتی می تواند آسیب ببیند.
این مشکل باید به عنوان یک وضعیت اضطراری درمان شود و به مراقبت فوری دامپزشکی نیاز دارد. اگر علائم پرولاپس رکتوم را در سگ خود مشاهده کردید، با دامپزشک خود مشورت کنید تا بتوانند آن را تشخیص دهند و درمان را شروع کنند.
هر آنچه باید در مورد علائم، علل و درمان های پرولاپس رکتوم در سگ ها بدانید در ادامه مطلب آورده شده است.
علائم پرولاپس رکتوم در سگ ها
واضح ترین روش برای مشاهده پرولاپس رکتوم در سگ ها، مجرای صورتی رنگ گوشتی بیرون زده از مقعد، به خصوص پس از دفع مدفوع یا ادرار است.
اگر گردش به راست روده به خطر بیفتد، گوشت صورتی ممکن است بنفش یا سیاه شود.
پرولاپس ممکن است ناقص باشد، به این معنی که تنها یک قسمت کوچک از آستر رکتوم به هنگام دفع مدفوع سگ مشاهده می شود، اما مدت کوتاهی پس از دفع مدفوع به داخل فرو رود. یا ممکن است پرولاپس کامل باشد، به این معنی که توده ای از بافت قابل مشاهده باشد.
سگ هایی که از پرولاپس رکتوم رنج می برند، احتمالاً هنگام تلاش برای دفع مدفوع دچار فشار می شوند و ممکن است بافت های پرولاپس خود را لیس بزنند.
بیشتر بخوانید: سگ تان می داند که شما چه موقع استرس دارید و این استرس را حس می کند!
علل پرولاپس رکتوم در سگ‌ها
عفونت های انگلی؛ شایع ترین علل پرولاپس رکتوم در سگ ها هستند، اما چندین دلیل احتمالی دیگر نیز وجود دارد.
این بیماری اغلب در توله سگ های زیر شش ماه مشاهده می شود، اگرچه ممکن است در سگ های با هر سنی نیز اتفاق بیفتد.
در ادامه شرایطی وجود دارد که ممکن است منجر به پرولاپس رکتوم شود:
- اسهال
- یبوست
- تلاش برای دفع مدفوع
- سوزش یا التهاب روده
- عفونت باکتریایی یا ویروسی
- پروستات بزرگ شده
- تومورهای رکتوم یا مقعد
- التهاب مثانه
- وجود سنگ در مجاری ادراری
- درد زایمان غیر طبیعی یا خود زایمان
- انحراف رکتوم
- بیماری کیسه مقعد
- فتق پرینه
- باریک شدن رکتوم یا مقعد (ناشی از زخم بافت ناشی از آسیب یا التهاب)
بیشتر بخوانید: تفاوت بین بیماری های مزمن التهاب روده بزرگ و کرون
درمان پرولاپس رکتوم در سگ‌ها
درمان پرولاپس رکتوم به علت بیماری و چگونگی آسیب دیدن بافت رکتوم بستگی دارد.
اگر یک عفونت باکتریایی، ویروسی یا انگلی وجود داشته باشد، دامپزشک، معمولاً با آنتی بیوتیک ها یا داروهای ضد انگلی به درمان مشکل خواهد پرداخت. آن ها به همین ترتیب سایر عوامل زمینه ای را درمان خواهند کرد.
اگر بافت رکتوم صدمه زیادی ندیده باشد، دامپزشک احتمالاً سعی خواهد کرد که به صورت دستی مجرای روده را به جای اصلی خود بکشاند و در اطراف مقعد بخیه ای بزند، که حدود 48 ساعت در محل بماند. دامپزشک برای تسکین ناراحتی می تواند از بی حسی اپیدورال استفاده کند. در حین وجود بخیه ها، سگ هنوز قادر به دفع مدفوع است.
بیشتر بخوانید: بهترین پروبیوتیک ها برای سگ کدام است؟ + نحوه استفاده و تعیین دوز مورد نیاز
گاهی اوقات این روش انجام نمی شود، در این صورت دامپزشک ممکن است colopexy را انجام دهد. این یک روش تهاجمی تر است که در آن دامپزشک شکم سگ را به روش جراحی باز می کند و روده بزرگ را به دیواره شکم وصل می کند تا از افتادگی روده جلوگیری کند.
هنگامی که بافت رکتوم بیش از حد آسیب دیده باشد؛ به طوری که نتوان آن را ترمیم کرد یا سایر روش ها با شکست مواجه شوند، ممکن است دامپزشکان یک گزینه نهایی را در نظر بگیرند. در این موارد، دامپزشکان ممکن است به طریق جراحی، بافت رکتوم را جدا کرده و روده را به مقعد ببندند.
این روش اغلب منجر به عوارضی مانند بی اختیاری در دفع می شود، بنابراین پزشکان در صورت امکان سعی می کنند از انجام آن خودداری کنند.