در مورد استئوآرتریت چه می دانید؟

استئوآرتریت چیست؟

استئوآرتریت یک اختلال خیلی رایج است که می تواند هر مفصلی در بدن را تحت تاثیر قرار دهد. این اختلال اغلب مفاصلی را تحت تاثیر قرار می دهد که بیشتر وزن ما را تحمل می کنند (همچون زانوها و پاها). مفاصلی که در زندگی روزمره خیلی از آن ها استفاده می کنیم (همچون مفاصل دست ها) نیز می توانند تحت تاثیر این اختلال قرار بگیرند. در مفاصل سالم، یک پوشش از بافت سفت اما صاف و لغزنده به اسم غضروف، سطح استخوان ها را می پوشاند و به استخوان ها کمک می کند که آزادانه در مقابل هم حرکت کنند. وقتی یک مفصل دچار استئوآرتریت می شود قسمتی از غضروف باریک می شود و سطح آن زبر می شود. این به این معناست که مفصل دیگر نمی تواند حرکتی روان داشته باشد.

وقتی غضروف ساییده می شود یا آسیب می بیند، تمام بافت های درون مفصل بیش از حد عادی فعال می شوند چون بدن تلاش می کند تا آسیب را ترمیم کند. ممکن است که پروسه ترمیم، ساختار مفصل را تغییر دهد اما بعد از ترمیم مفصل می تواند به طرز عادی و بدون درد و احساس خشک بودن عمل کند. تقریبا تمام ما با بالا رفتن سن مان در برخی از مفاصل مان استئوآرتریت را تجربه خواهیم کرد و ممکن است حتی متوجه این موضوع نشویم. اما پروسه ترمیم همیشه هم به خوبی پیش نمی رود و تغییرات ساختار مفاصل می تواند سبب بروز علائمی نظیر درد، ورم، یا به مشکل خوردن حرکت عادی مفاصل شود.

برای مثال:

• ممکن است در لبه مفصل، استخوان های اضافی شکل بگیرد. به این زائده های استخوانی، استئوفیت می گویند که گاهی می توانند حرکت را محدود کنند یا با سایر بافت ها اصطکاک داشته باشند. در برخی مفاصل (خصوصا مفاصل انگشتان دست) این زائده ها به عنوان ورم برآمده و سفت قابل مشاهده هستند.
• ممکن است که پوشش کپسول مفصلی (که به آن سینوویوم می گویند) ضخیم شود و مایعات بیشتری نسبت به حد عادی تولید کند و سبب ورم مفصل شود.
• بافت هایی که اطراف مفصل هستند و به پشتیبانی از مفصل کمک می کنند می توانند کشیده شوند و بعد از مدتی مفصل ثبات کمتری خواهد داشت.

علائم استئوآرتریت

علائم اصلی استئوآرتریت شامل درد و گاهی خشک شدن مفصل آسیب دیده هستند. این درد هنگامی که مفصل را تکان می دهید یا در آخر روز تشدید می شود. ممکن است بعد از استراحت، مفاصل تان احساس خشک بودن داشته باشند اما وقتی شروع به حرکت کنید این حالت فورا از بین می رود. علائم استئوآرتریت، بدون هیچ دلیل مشخصی، می توانند متفاوت باشند. به علاوه ممکن است متوجه شوید که علائم تان بسته به فعالیتی که دارید متفاوتند. گاهی مفصل آسیب دیده ورم می کند. این ورم می تواند:

• سفت و برآمده باشد، خصوصا در مفاصل انگشتان دست، و علت آن می تواند رشد استخوان اضافی باشد.
• نرم باشد و به علت ضخیم شدن پوشش مفصل و مایعات اضافی در کپسول مفصلی رخ دهد.

در افرادی که استئوآرتریت دارند ممکن است که مفصل مثل همیشه عمل نکند و هنگام حرکت صداهایی از مفصل به گوش برسد. به صدای مفاصل کریپتوس می گویند. گاهی عضلات اطراف مفصل، باریک و بدون نیرو به نظر می رسند. ممکن است به علت ضعیف شدن عضلات یا به علت این که ساختار مفصلی ثبات زیادی ندارد، فرد هنگام راه رفتن خالی شدن مفصل را تجربه کند.

دلایل استئوآرتریت

هنوز مشخص نیست که چه چیزی سبب استئوآرتریت می شود. اما می دانیم که خطر بروز استئوآرتریت به شماری از عوامل بستگی دارد، از جمله:

سن:

معمولا استئوآرتریت از اواخر دهه چهارم زندگی شروع می شود. علت آن می تواند تغییرات جسمی ای باشد که با بالا رفتن سن رخ می دهند (همچون ضعیف شدن عضلات، افزایش وزن، و کم شدن توانایی بدن برای ترمیم).

جنسیت:

برای بیشتر مفاصل، استئوآرتریت در میان زنان رایج تر و شدیدتر است.

چاقی:

چاقی عامل مهمی در بروز استئوآرتریت است، خصوصا در مفاصلی همچون زانو که وزن را تحمل می کند.

آسیب مفصلی:

آسیب جدی مفصلی یا جراحی مفصل می توانند منجر به استئوآرتریت همان مفصل در آینده شوند. فعالیت عادی و ورزش سبب بروز استئوآرتریت نمی شود؛ اما فعالیت شدید و مکرر یا شغل هایی که فرد را از نظر جسمی خیلی تحت فشار قرار می دهند خطر بروز استئوآرتریت را افزایش می دهند.

ناهنجاری های مفصلی یکی از دلایل استئوآرتریت:

اگر با ناهنجاری های مفصلی متولد شدید یا در کودکی به این ناهنجاری ها دچار شدید، این موضوع می تواند سبب بروز استئوآرتریت زود هنگام و شدیدتر از حد معمول شود.

عوامل ژنتیکی:

ژن هایی که به ارث می بریم می توانند روی احتمال بروز استئوآرتریت در دست، زانو یا ران تاثیر بگذارند. برخی از انواع نادر استئوآرتریت با جهش ژن هایی در ارتباط هستند که روی پروتئینی به نام کلاژن تاثیر می گذارند. این موضوع می تواند باعث شود که استئوآرتریت در بسیاری از مفاصل زودتر از سن معمول رخ دهد.

بیشتر بدانید: دلایل ایجاد درد پا و روش های درمان آن را بشناسید!

سایر انواع بیماری های مفصلی

گاهی استئوآرتریت در نتیجه بیماری مفصلی گوناگونی (همچون آرتریت روماتوئید یا نقرس) رخ می دهد. دو عاملی که روی علائم استئوآرتریت تاثیر می گذارند اما دلیل مستقیمی برای آن محسوب نمی شود آب و هوا و برنامه غذایی هستند:

آب و هوا:

بسیاری از افرادی که استئوآرتریت دارند متوجه می شوند که تغییرات در آب و هوا، درد آن ها را تشدید می کند (خصوصا هنگامی که فشار جوی در حال کاهش باشد). برای مثال این اتفاق قبل از باریدن باران رخ می دهد. اگر چه آب و هوا روی علائم آرتریت تاثیر می گذارد اما باعث آن نمی شود.

برنامه غذایی:

برخی از افراد متوجه می شوند که برخی از مواد غذایی از درد یا سایر علائم شان کم می کنند. اما وزن بیش از هر یک عوامل مربوط به برنامه غذایی خطر بروز استئوآرتریت را افزایش می دهد.

استئوآرتریت چه تاثیری روی افراد می گذارد؟

استئوآرتریت، افراد و مفاصل متفاوتی را به روش های گوناگون تحت تاثیر قرار می دهد. اما برای بیشتر افراد استئوآرتریت با گذر زمان به نحو پیوسته وخیم تر نمی شود. برای برخی افراد، این اختلال چند سال پس از شروع علائم به نقطه اوج می رسد، و به همان شکل می ماند یا تشدید می شود. برخی دیگر از افراد، مراحل مختلف درد متوسط مفاصل را احساس می کنند که در این بین گاهی این درد بهبود میابد.

میزان آسیب وارده به مفصل نمی تواند پیش بینی کند که چه میزان درد دارید. برخی از افراد بعد از یک آسیب جزئی درد شدید و مشکلات حرکتی خواهند داشت، در حالی که برخی دیگر از افرادی که آسیب زیادی به مفصل شان وارد شده علائمی ندارند یا علائم جزئی دارند. اگر استئوآرتریت شدید دارید، بسته به مفصل آسیب دیده، ممکن است که در انجام برخی فعالیت های روزانه به مشکل بر بخورید. استئوآرتریت شدید می تواند برای خوابیدن هم مشکلاتی ایجاد کند.

چه مفاصلی تحت تاثیر قرار می گیرند؟

هر مفصلی می تواند دچار استئوآرتریت شود اما علائم مربوط به استئوآرتریت بیشتر روی زانوها، ران ها، دست ها، ستون فقرات و انگشت بزرگ پا تاثیر می گذارند.

زانو:

استئوآرتریت زانو خیلی رایج است. علت این موضوع این است که به زانو فشار زیادی وارد می شود و باید وزن بدن را نیز تحمل کند. استئوآرتریت معمولا هر دو زانو را تحت تاثیر قرار می دهد.

ران:

استئوآرتریت ران نیز رایج است و می تواند یک یا هر دو ران را تحت تاثیر قرار دهد. مفصل ران یک مفصل گوی و کاسه ای است که امکان حرکت آن گسترده است. این مفصل نیز میزان زیادی از وزن تان را تحمل می کند. استئوآرتریت در بین زنان و مردان رایج است.

دست و مچ دست:

این نوع استئوآرتریت اکثرا زنان را تحت تاثیر قرار می دهد و معمولا نزدیک زمان یائسگی رخ می دهد. در این شرایط، استئوآرتریت معمولا قسمت انتهای انگشت شست و مفاصل در انتهای انگشتان را تحت تاثیر قرار می دهد.

کمر و گردن:

استخوان های ستون فقرات و دیسک ها معمولا تحت تاثیر تغییراتی قرار می گیرند که شبیه استئوآرتریت هستند. در ستون فقرات، به این تغییرات اسپوندیلوزیس می گویند. اگر چه این اختلالات خیلی رایجند اما آن ها را اصلی ترین دلیل کمر درد و گردن درد نمی دانند.

استئوآرتریت پا و قوزک:

استئوآرتریت پا به تدریج روی مفاصل انتهای انگشت بزرگ پا تاثیر می گذارد. قسمتی که کمتر تحت تاثیر استئوآرتریت قرار می گیرد، قوزک پا است.

شانه:

شانه از دو مفصل ساخته شده است که هر یک از آن ها می تواند تحت تاثیر استئوآرتریت قرار بگیرد:

• مفصل گوی و کاسه ای، جایی که قسمت بالایی بازو به کتف می پیوندد. که به این مفصل، گلنوهومرال می گویند.
• یک مفصل کوچک تر، جایی که ترقوه به بالای کتف می پیوندد. که به این مفصل، آکرومیوکلاویکولار می گویند.

آرنج:

معمولا مفصل آرنج خیلی تحت تاثیر استئوآرتریت قرار نمی گیرد. وقتی این مفصل تحت تاثیر قرار می گیرد می تواند با یک آسیب جدی همراه باشد یا با شماری از آسیب های جزئی.

فک:

فک یا مفصل تمپورومندیبولار یکی از مفاصل بدن است که مکررا مورد استفاده قرار می گیرد و همین موضوع غضروف مفصل را در معرض ساییدگی قرار می دهد. استئوآرتریت فک معمولا زودتر از سایر مفاصل شروع می شود.

تشخیص استئوآرتریت

اگر فکر می کنید که آرتریت دارید بهتر است که برای تشخیص دقیق مورد بررسی قرار بگیرید، چون انواع مختلف آرتریت به درمان های متفاوتی نیاز دارند. تشخیص استئوآرتریت معمولا بر اساس این موارد صورت می گیرد:

• علائم تان_ چه زمانی و چگونه شروع شدند، چگونه رشد پیدا کردند، چه تاثیری روی زندگی تان گذاشتند و هر عاملی که سبب بهبود یا تشدید آن ها می شود.
• معاینه فیزیکی_ معمولا پزشک این موارد را بررسی می کند:
• حساس شدن مفصل
• صدا دادن مفصل که به آن کریپتوس می گویند.
• ورم استخوانی
• تجمع مایعات
• محدود شدن امکان حرکت
• عدم ثبات مفصلی
• ضعف یا باریک شدن عضلاتی که از مفصل پشتیبانی می کنند.

چه آزمایش هایی برای استئوآرتریت در دسترس هستند؟

معمولا از هیچ آزمایش خونی برای بررسی استئوآرتریت استفاده نمی شود، مگر این که پزشک پیشنهاد دهد این آزمایش را انجام دهید تا سایر انواع آرتریت را تشخیص دهد. آزمایش اشعه ایکس نیز در تشخیص استئوآرتریت موثر نیست، اگر چه می تواند نشان دهد که آیا هیچ رسوب کلسیمی در مفصل وجود دارد یا نه. در موارد نادر اسکن MRI از زانو به تشخیص سایر مشکلات مفصلی یا استخوانی که می توانند دلیل علائم تان باشند، کمک می کند.

آیا باید برای استئوآرتریت به متخصص مراجعه کنم؟

احتمال این که برای تشخیص استئوآرتریت به مراجعه به متخصص نیاز باشد کم است. اما در صورتی که در تشخیص شک و شبهه ای وجود داشته باشد یا اگر پزشک شک کند که مشکلات دیگری وجود دارد، ممکن است که به متخصص ارجاع داده شوید. به علاوه اگر به کمک متخصص برای کنترل استئوآرتریت نیاز باشد، پزشک شما را به متخصص ارجاع می دهد. اگر برای انجام فعالیت های روزانه مشکل دارید، کنترل استئوآرتریت با کمک فیزیوتراپی و کاردرمانی صورت می گیرد. اگر آرتریت تان شدید است و سبب بروز مشکلات جدی شده است، ممکن است که پزشک شما را به جراح ارتوپد ارجاع دهد تا جراحی مفصل انجام شود یا برنامه های کنترل درد اعمال شوند.

کنترل علائم استئوآرتریت

اگر چه هنوز هیچ درمانی برای استئوآرتریت وجود ندارد اما درمان هایی در دسترس  هستند که به رهایی از علائم کمک می کنند و به فرد این امکان را می دهند که بهتر به زندگی خود ادامه دهد. این موارد عبارتند از:

• تغییرات در سبک زندگی
• داروهای رهایی از درد
• فیزیکال تراپی
• مکمل ها و درمان تکمیلی

فعالیت فیزیکی

خیلی از افراد نگران هستند که ورزش دردشان را افزایش دهد و باعث آسیب مفصلی بیشتر شود. اما باید بدانید که اگر چه در ابتدا استراحت دادن به مفصل می تواند باعث شود که مفصل احساس راحتی داشته باشد اما استراحت زیاد از حد می تواند باعث خشک شدن مفصل شود. نباید از این بترسید که از مفاصل تان استفاده کنید. اگر دردی که دارید، شروع ورزش را دشوار می کند می توانید پیش از ورزش از مسکن هایی نظیر پاراستامول استفاده کنید. اگر حس می کنید که خیلی فعالیت داشتید، یک کمپرس گرم روی مفصلی که درد می کند قرار دهید. به علاوه اگر مفصل تان متورم شده، استفاده از کمپرس یخ روی آن می تواند مفید باشد.

اگر برای مدتی ورزش نکرده اید می توانید از متخصص فیزیوتراپ بخواهید که شما را راهنمایی کند. متخصص فیزیوتراپ به شما کمک می کند برنامه ای ورزشی را دنبال کنید که با شرایط تان همخوانی دارد. مهم ترین چیز این است که به آرامی شروع کنید و به تدریج میزان فعالیت را افزایش دهید.

سه نوع ورزش وجود دارد که می توانید آن ها را انجام دهید:

ورزش حرکتی:

این ورزش ها شامل درگیر کردن مفصل در فعالیت های حرکتی است. این حرکات نباید باعث اذیت شدن و درد شوند.

ورزش های مقاومتی:

ورزش های مقاومتی برای تقویت عضلاتی که حرکت می کنند و مفصل را پشتیبانی می کنند صورت می گیرد. برای این منظور می توانید وزنه های سبک، باند مقاومتی یا ورزش در آب را امتحان کنید.

بیشتر بدانید: ورزش TRX؛ بهترین تمرینات TRX برای تازه کارها

ورزش های هوازی:

این ورزش ها شامل هر نوع فعالیت فیزیکی است که ضربان قلب را بالا می برد و باعث می شود که به سختی نفس بکشید. این نوع ورزش کالری می سوزاند پس اگر به از دست دادن وزن نیاز دارید، این ورزش ها می توانند موثر باشند. این ورزش ها به بهبود خواب و کاهش درد هم کمک می کنند.

پیاده روی، دوچرخه سواری و شنا از بهترین انواع ورزش های مناسب برای افراد دچار آرتریت هستند. راه رفتن در قسمت های کم عمق استخر نیز ورزش مناسبی برای تقویت عضلات پا است. در هیدروتراپی یا آب درمانی از استخرهایی استفاده می شود که گرم تر از استخرهای عادی هستند. این گرما تسکین دهنده است و به رهایی از درد و خشکی مفاصل کمک می کند. علاوه بر این، آب به انجام ورزش های مقاومتی عضلات نیز کمک می کند.

نکاتی برای کنترل درد استئوآرتریت

گرما و سرما:

یک بطری آب داغ را روی پوست قرار دهید، برای این که از پوست محافظت شود آن را در یک حوله بپیچانید. کمپرس یخ، که آن را در حوله قرار داده اید، نیز به کاهش ورم و درد کمک می کند. هر چند ساعت یکبار، یخ را برای بیش از ۲۰ دقیقه روی محل آسیب دیده قرار دهید.

آتل (اسپلینت) و سایر ابزار مشابه:

انواع مختلفی از اسپلینت و بریس برای مفاصلی که درد می کنند، در دسترس هستند. اگر استئوآرتریت روی انطباق مفصل تاثیر گذاشته، این ابزار می توانند موثر باشند. قبل از استفاده از آتل، با متخصص کاردرمانگر یا متخصص فیزیوتراپ مشورت کنید. این کار به شما این امکان را می دهد که مطمئن شوید آتل انتخابی مناسب نیازتان است.

کفش:

انتخاب کفش های راحت و مناسب نه تنها به سلامت پاها کمک می کند بلکه برای سایر مفاصلی که وزن را تحمل می کنند (همچون زانو، ران و مفاصل ستون فقرات) نیز موثر خواهد بود. به طور کلی کفشی ایده آل است که کف آن ضخیم اما نرم باشد، و در قسمت انگشتان و سینه پا نیز تا حدی فضای خالی داشته باشد. اگر در این زمینه مشکل یا سوال خاصی دارید بهتر است که برای مشاوره بیشتر به متخصص مراجعه کنید.

ابزار کمکی راه رفتن:

اگر پاهایتان گاهی خالی می شوند، عصا به شما این امکان را می دهد که کمتر از افتادن بترسید. وقتی عصا در دست مخالف نگه داشته شود به کاهش فشار از روی زانویی که درد می کند یا ران کمک می کند. بهتر است که از متخصص کمک بگیرید چون دلیل تان برای استفاده از عصا تعیین می کند که باید برای کدام سمت، از آن استفاده کنید.

وضعیت بدن در کنترل درد استئوآرتریت:

اگر آرتریت دارید متوجه خواهید شد که وضعیت مناسب بدن کشش کمتری به مفاصل وارد می کند. وقتی وضعیت بدن مناسب باشد، بدن راحت تر خواهد بود. درباره وضعیت بدن، در طول روز فکر کنید. هنگامی که قدم می زنید، سر کار هستید، رانندگی می کنید یا تلویزیون می بینید وضعیت بدن تان را بررسی کنید.

داشتن برنامه متعادل:

اگر شدت دردتان از روزی به روز دیگر متفاوت است، گاهی این درد می تواند روزهای خوب تان را خراب کند. یاد بگیرید در کارهایی که انجام می دهید تعادل را رعایت کنید. اگر کارهایی هستند که با انجام آن ها دردتان افزایش پیدا می کند، سعی کنید آن ها را کاهش دهید و زمانی را به استراحت اختصاص دهید. به علاوه می توانید کارهایی را انجام دهید که به نظرتان آسان تر هستند. یا می توانید به راه های متفاوت انجام همان کار، که سبب درد کمتری می شوند، فکر کنید.

زندگی با استئوآرتریت

استئوآرتریت می تواند روی خیلی از جنبه های زندگی تاثیر بگذارد اما کارهایی هستند که با انجام آن ها می توانید هر مشکلی که استئوآرتریت ایجاد می کند را کاهش دهید.

کنترل در خانه

بسته به این که کدام مفصل تحت تاثیر قرار گرفته، راه هایی وجود دارند که می توانند به شما در انجام راحت تر فعالیت های همیشگی در خانه کمک کنند. برخی تغییرات نسبتا ساده نیز هستند که سبب ایجاد تفاوت های چشمگیری می شوند. اگر نمی دانید که چگونه می توان کشش وارده به مفاصل را کاهش داد، کاردرمانگر می تواند در این زمینه شما را راهنمایی کند.

در محیط کار یا تحصیل

خیلی از افرادی که آرتریت دارند می توانند شغل شان را ادامه دهند اگر چه ممکن است نیاز باشد که برخی تغییرات جزئی در محیط کار ایجاد شوند، خصوصا اگر شغل تان به نحوی است که به فعالیت جسمی زیادی نیاز دارد.

اگر با این مشکل قصد ادامه تحصیل دارید ممکن است که مجوز از کارافتادگی یا ناتوانی برای شما صادر شود. این مجوز می تواند هزینه های اضافی که دانش آموزان یا دانشجویان به علت ناتوانی متحمل می شوند را پوشش دهی کند.

سرویس حمل و نقل عمومی

در وبسایت های مربوط به حمل و نقل عمومی، امکانات مترو، اتوبوس و سایر موارد برای افراد ناتوان را بررسی کنید. این وبسایت ها اطلاعاتی درباره دسترسی به ایستگاه ها، امکانات و گزینه های کمکی را فراهم می کنند.

مراقبت از خود

تاثیر ذهنی آرتریت می تواند به اندازه تاثیر جسمی آن باشد. درد شدید یا طولانی مدت که روی زندگی روزمره تان تاثیر می گذارد و مانع از درست خوابیدن می شود می تواند روحیه تان را نیز تحت تاثیر قرار دهد. آرتریت می تواند تاثیر زیادی روی شما بگذارد پس اگر احساس خوبی ندارید با پزشک تان صحبت کنید تا خدمات مناسب را در اختیارتان قرار دهد.

عوارض جانبی ممکن استئوآرتریت

تغییرات غضروف که با استئوآرتریت رخ می دهند سبب شکل گیری کریستال در مفصل می شوند. این کریستال ها شامل این مواردند:

کریستال اورات سدیم:

این کریستال سبب بروز حملات نقرس می شود. انگشت بزرگ پا رایج ترین مفصلی است که تحت تاثیر قرار می گیرد.

کریستال پیروفسفات کلسیم (CPP):

این کریستال ها می توانند سبب بروز درد شدید ناگهانی و ورم شوند. کریستال های CPP می توانند هر مفصلی را تحت تاثیر قرار دهند اما بیشتر در مفاصلی رخ می دهند که تحت تاثیر استئوآرتریت قرار گرفته اند.

تحقیقات و پیشرفت های جدید استئوآرتریت

تحقیقات به ما کمک می کنند که بیشتر درباره دلایل استئوآرتریت بدانیم. این تحقیقات سبب ایجاد درمان های جدید نیز می شوند.

تحقیقات قبلی به این موارد دست پیدا کردند:

• نقش مهمی که ورزش در کاهش درد ایفا می کند را تایید کردند.
• درمانی به نام کاشت اتولوگ کندروسیت (ACI) را تایید کردند. که این درمان قسمت های کوچکی از غضروف آسیب دیده را با استفاده از غضروف سالم رشد کرده از سلول های خود فرد ترمیم می کند.
• برخی از مشاغلی که با افزایش خطر استئوآرتریت در ارتباط بودند را کشف کردند.

تحقیقاتی که هم اکنون در حال جریان هستند نیز به این موارد دست یافته اند:

• مرکزی در اکسفورد که در حال بررسی رشد استئوآرتریت است، دنبال بررسی راه های جدیدی از پیش بینی نحوه پیشرفت آن است.
• مرکزی در ناتینگهام بررسی می کند که چه چیزی سبب بروز درد می شود، در نتیجه درمان های بهتری می توانند توسعه پیدا کنند.
• تلاش های اولیه برای درمان توسط سلول های بنیادی در حال انجام است که به ترمیم غضروف آسیب دیده در نتیجه استئوآرتریت کمک می کند.
• مطالعه ای در حال بررسی عصب های پروتئینی در مفاصل و اطراف آن هاست تا بررسی کند که آیا می توانند برای درمان درد در آینده موثر باشند یا نه.

تمرینات ورزشی برای استئوآرتریت

بالا بردن پا (در وضعیت نشسته):

صاف روی یک صندلی بنشینید، در حالی که کمرتان صاف است و شانه هایتان عقب هستند. یک پا را به صورت کاملا صاف بالا بیاورید. این وضعیت را حفظ کنید و تا ۱۰ بشمارید، سپس به آرامی پای خود را پایین بیاورید. این تمرین را حداقل ۱۰ بار برای هر پا تکرار کنید. وقتی به این تمرین مسلط شدید و انجام آن آسان شد، آن را با وزنه های مچ پا امتحان کنید و انگشتان پاهایتان را بکشید. در نتیجه یک احساس کشیدگی در عقب پا احساس می کنید.

بالا بردن پا (در وضعیت دراز کشیده):

می توانید این تمرین را در حالی که روی زمین یا تخت دراز کشیده اید انجام دهید. یکی از پاهایتان را خم کنید. پای دیگر را صاف نگه دارید، دقت کنید که این پا باید از زمین یا تخت فاصله داشته باشد. پا را چند ثانیه در این وضعیت نگه دارید و تا ۵ بشمارید. این تمرین را هر روز صبح و عصر ۵ بار برای هر پا تکرار کنید.

کشش عضلات برای کنترل استئوآرتریت:

این تمرین را حداقل یک بار در روز هنگامی که دراز کشیده اید انجام بدهید. یک حوله تا شده زیر مچ یکی از پاها قرار دهید و پای دیگر را خم کنید. از عضلات پایی که صاف است برای کشیدن عقب زانو به سمت تخت یا زمین استفاده کنید. این وضعیت را حفظ کنید و تا ۵ بشمارید. این تمرین را حداقل ۵ بار برای هر پا تکرار کنید.

کشیدن انگشتان پا:

روی تخت یا زمین دراز بکشید و پاهایتان را صاف نگه دارید. در حالی که زانوهایتان را به سمت زمین یا تخت فشار می دهید، انگشتان پاهایتان را به سمت خودتان بکشید. برای ۵ ثانیه این وضعیت را حفظ کنید. این تمرین را ۵ بار تکرار کنید.

دور کردن ران:

در حالی که یکی از دستان تان روی پشت یک صندلی یا هر سطح دیگری قرار دارد، بایستید. از صندلی به عنوان تکیه گاه استفاده می شود. پای خود را کنار بدن خود ببرید. برای ۵ ثانیه این وضعیت را حفظ کنید سپس به آرامی پای خود را پایین بیاورید. سعی کنید حین انجام این حرکت، بدن تان را صاف نگه دارید. این تمرین را ۵ بار برای هر سمت تکرار کنید.

کشش بازو (در وضعیت ایستاده):

در حالی که دستان تان کنارتان قرار دارند بایستید. دستان خود را تا جایی که می توانید بالا ببرید و برای ۵ تا ۱۰ ثانیه این وضعیت را حفظ کنید. سپس دستان خود را پایین بیاورید. ۵ بار این تمرین را تکرار کنید. برای انجام این حرکت می توانید دستان تان را از جلو و یا کنار بالا ببرید. انجام ترکیبی از هر دوی این موارد سبب کشش عضلات بیشتری می شود.

کشش بازو (دراز کشیدن):

روی کمر دراز بکشید در حالی که دستان تان در کنارتان قرار دارند. دستان خود را تا جایی که می توانید بالا ببرید و این وضعیت را برای ۵-۱۰ ثانیه حفظ کنید. دستان تان را به وضعیت اول برگردانید و این تمرین را ۵ بار تکرار کنید.

بیشتر بدانید: تمرینات کششی برای کاهش وزن

بالا بردن بازو برای کنترل استئوآرتریت:

دستان تان را پشت سرتان ببرید، در این وضعیت آرنج هایتان باید به دو طرف اشاره کنند. تا جایی که می توانید به سمت عقب فشار وارد کنید. این وضعیت را برای ۵ ثانیه حفظ کنید.

سپس دستان تان را پشت کمرتان ببرید. دوباره آرنج ها باید به دو طرف اشاره کنند و دست ها را تا جای ممکن به سمت عقب بکشید. این وضعیت را برای ۵ ثانیه حفظ کنید. برای ۵ ست، این تمرین را تکرار کنید.