آدنو ویروس یک در سگ ها: علائم، علت ها و درمان

alikarimi55
آدنو ویروس یک در سگ ها ویروسی است که موجب عفونت تنفسی، چندین عضو در بدن را مورد هدف خود قرار می دهند و موجب هپاتیت عفونی سگ ها می گردد. این نوعی بیماری است که به شدت کبد را مورد حمله قرار می دهد و 30 درصد از سگ هایی که از این عفونت […]

آدنو ویروس یک در سگ ها ویروسی است که موجب عفونت تنفسی، چندین عضو در بدن را مورد هدف خود قرار می دهند و موجب هپاتیت عفونی سگ ها می گردد. این نوعی بیماری است که به شدت کبد را مورد حمله قرار می دهد و 30 درصد از سگ هایی که از این عفونت رنج می برند حیاتشان به خطر می افتد. آدنو ویروس یک بسیار جدی تر از آدنو ویروس سگی می باشد زیرا آدنو ویروس 2 معمولا موجب مشکل تنفسی کوچکی خواهد شد.

آدنو ویروس یک، مسری است و توسط بزاق سگ ها به دیگری منتقل خواهد شد. حتی بعد از این که علائم هپاتیت عفونی در سگ ها از بین رفت، ادرار آن ها قادر خواهد بود این ویروس را برای 6 تا 9 ماه منتقل کند. واکسیناسیون برای جلوگیری از عفونت آدنو ویروس یک در سگ ها معمولا همراه با واکسیناسیون هاری سگ انجام می شود. این واکسن  از واکسن های اصلی برای سگ های می باشند مگر در مواقع غیر معمولی که سگ نمی تواند این دارو را دریافت کند.

اگر علائم عفونت را در سگ خود مشاهده می کنید، باید فورا به دام پزشک مراجعه کنید زیرا می تواند موجب مرگ حیوان شود. در ادامه این مقاله آنچه باید در مورد آدنو ویروس یک در سگ ها را بدانید شرح خواهیم داد.

علائم آدنو ویروس یک در سگ ها

علائم آدنو ویروس یک در سگ ها به فاکتورهای زیادی بستگی دارد از جمله: وضعیت سیستم ایمنی بدن، میزان آسیبی که توسط ویروس ها در سلول ها ایجاد شده است و مرحله بیماری.

هپاتیت عفونی سگ می تواند از خفیف با علائمی که سخت هستند و باید مورد توجه قرار بگیرند تا شدید و حتی کشنده قابل تغییر باشد. در ادامه به علائمی که در سگ ها به دلیل عفونت ناشی از آدنو ویروس یک ظاهر می شوند اشاره خواهیم کرد:

  • تب ( معمولا بالای 104 درجه فارنهایت)
  • از دست دادن اشتها
  • افسردگی
  • چشم های غبارآلود یا آبی ( گاهی هپاتیت چشم آبی نامیده می شود).
  • آبریزش بینی و چشم
  • آب سیاه
  • عفونت قسمت بالایی سیستم تنفسی
  • سرفه
  • ورم لوزه
  • افزایش تشنگی و عطش
  • تند شدن ضربان قلب
  • درد شکم
  • استفراغ
  • اسهال
  • آماس در سر و گردن
  • زردی
  • دانه های قرمز کوچک بر روی پوست
  • خونریزی گلو و لثه
  • کبودی
  • التهاب مغز
  • تشنج
  • فلج شدن یک بخش یا چند اندام

علل ایجاد آدنو ویروس یک در سگ ها

عفونت آدنو ویروس یک، یک بیماری مسری و انعطاف پذیر است. توسط بزاق یا صورت سگ بیمار قابل انتقال می باشد و حتی 6 تا 9 ماه بعد از بهبود بیماری، در ادرار سگ باقی خواهد ماند. برخی از سگ ها حتی بعد از بین رفتن علائم هپاتیت عفونی از بدنشان، این بیماری را منتقل خواهند کرد. این ویروس، به تنهایی، می تواند برای چندین ماه زنده باقی بماند بنابراین سطوح یا اشیا را آلوده خواهد کرد پس این مکان ها یا اشیا هنوز می تواند بیماری را منتقل کنند مگر این که به خوبی توسط ضدعفونی کننده ها یا مواد شیمیایی قوی تمیز شوند.

چون این ویروس از سگی به سگ دیگر قابل انتقال است، بنابراین وقتی گروهی از سگ ها در کنار هم قرار بگیرند این ویروس را می توان در همه آن ها مشاهده کرد از جمله سگ های نگهبان، سگ هایی که در پارک هستند.

این بیماری معمولا از طریق تماس صورت سگ بیمار با سگ دیگر، تنفس آلوده، بزاق دهان، عطسه، سرفه، تماس با ادرار یا گذراندن زمان در مکانی که سگ بیمار در آن قرار داشته است، قابل انتقال می باشد. سگ هایی که واکسینه نمی شوند، از جمله پاپی ها که برای واکسینه شدن بسیار کوچک هستند، خطر ابتلا به عفونت در آن ها بسیار بالا است. معمولا علائم های این بیماری  در پاپی ها بدتر است در نتیجه ریسک مرگ در آن ها نیز بالاتر خواهد بود.

درمان هایی برای این بیماری سگ ها

درمان هایی برای عفونت آدنو ویروس یک در سگ ها با هدف کاهش شدت و سختی علائم صورت می گیرد زیرا هیچ درمانی برای آدنو ویروس یک وجود ندارد. آنتی بیوتیک ها در مبارزه با ویروس ها موثر عمل نمی کنند اما دامپزشک ممکن است که برای کاهش عفونت باکتریایی ثانویه آن ها را تجویز کند. زیرا عفونت های ایجاد شده ناشی از ضعیف بودن سیستم ایمنی بدن می باشد.

دامپزشک ممکن است مایع داخل وریدی برای هیدراته کردن و تامین سطح الکترولیت بدن تجویز کند. در حالت های بسیار وخیم، ممکن است که به انتقال خون نیاز باشد. همچنین دام پزشک ممکن است که تغییر رژیم غذایی را توصیه کند.

ممکن است که سگ ها به دلیل عفونت از تخریب بافت های خود رنج ببرند. به ویژه این اتفاق ممکن است که در ناحیه چشم رخ دهد. سگ هایی که مبتلا به آدنو ویروس هستند ممکن است که به نور حساسیت پیدا کنند و یا  دچار چشم درد شوند. برخی از دامپزشکان ممکن است داروهایی برای کاهش درد تجویز کنند.

واکسیناسیون در کاهش ریسک ابتلا به بیماری موفق عمل می کند و یکی از واکسن های اصلی است که برای تمام سگ ها تجویز می شود. تاثیر گذاری این واکسن ممکن است که با گذر زمان کاهش یابد به همین دلیل بیمارستان حیوانات امریکایی توصیه می کند که هر سه سال یک بار بهتر است که سگ دوباره واکسینه شود.

بهتر است که قبل از انجام واکسیناسیون برنامه انجام آن را با دامپزشک مورد بررسی قرار دهید تا متوجه شوید کدام برای سگ شما مناسب خواهد بود.

 

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
مطالب پیشنهادی

نظر خود را وارد نمایید
لغو پاسخ