آشنایی با اومفالوفوبیا یا ترس از ناف

alikarimi55
اومفالوفوبیا چیست؟ اومفالوفوبیا ، نوعی فوبیای خاص است. فوبیای خاص، که همچنین فوبیای ساده نیز نامیده می شود، ترس های شدید و مداومی هستند که روی یک چیز خاص متمرکزند. در این حالت، تمرکز، روی ناف انسان است. این فوبیا ممکن است شامل لمس یا دیدن ناف خود یا دیگران یا هر دو باشد. مانند […]

اومفالوفوبیا چیست؟

اومفالوفوبیا ، نوعی فوبیای خاص است. فوبیای خاص، که همچنین فوبیای ساده نیز نامیده می شود، ترس های شدید و مداومی هستند که روی یک چیز خاص متمرکزند.

در این حالت، تمرکز، روی ناف انسان است. این فوبیا ممکن است شامل لمس یا دیدن ناف خود یا دیگران یا هر دو باشد.

مانند سایر فوبیای خاص، احتمالاً خود فرد کاملاً آگاه است که این ترسش منطقی نیست، اما نمی تواند کمکی در جهت بهبودی خود انجام دهد. اضطراب فرد با فکر کردن پیرامون ناف بالا می رود و حتی می تواند علائم جسمی نیز ایجاد شود.

فوبیا زیر چتر اختلالات اضطرابی قرار می گیرد. حدود 12.5 درصد از بزرگسالان در ایالات متحده در طول زندگی خود دچار هراس خاصی می شوند. لیست طولانی از ترس های معمول و منحصر به فرد وجود دارد. برخی از ترس های روتین شامل ترس از خون، عنکبوت و تاریکی است.

هرکسی در هر سنی ممکن است از چیزی هراس داشته باشد، اما می تواند با موفقیت درمان شود.

در ادامه، اطلاعاتی پیرامون ترس از ناف، چگونگی تشخیص یک هراس واقعی و آنچه می توانید در مورد آن انجام دهید ارائه شده است.

آیا می توان ناف خود را باز کرد؟

ناف بقایای بند ناف است و پس از تولد نوزاد، دیگر نیازی به بند ناف نیست.

بند ناف با گیره ای که در هر انتهای آن قرار می گیرد، در نزدیکی شکم کودک بریده می شود و استامپ در فاصله ی حدود یک اینچی آن قرار می گیرد. طی 5 تا 15 روز، استامپ خشک می شود و می افتد. حدود 7 تا 10 روز بعد نیز، ناف کاملاً بهبود می یابد.

در حالی که بسیاری از ناف ها به نظر می رسد که کسی با دست در آن گرهی زده است، اما این طور نیست. این گره نیست و هیچ راهی برای شکافتن آن نیست.

بیشتر بدانید: خون بند ناف چند سال قابل نگهداری است؟!

علائمی که نشان دهنده این است که ممکن است شما نیز اومفالوفوبیا داشته باشید:

همه علاقه ای به ناف نشان نمی دهند. شاید شما از دیدن یا لمس آن- حتی اگر ناف خودتان باشد- لذت نبرید. یا شاید در شگرف باشید که آیا ناف شما نرمال است یا چرا دچار سوزش می شود.

هیچ کدام از این موارد به هراس از ناف خطاب نمی کنند، بلکه به رجحان شخصی اشاره دارند. اگر شما از ناف تان شوریده نباشید، می توانید تا حد زیادی از آن اجتناب کنید.

از طرف دیگر، در اینجا برخی از علائم وجود دارند که ممکن است نشان دهنده این باشند که مبتلا به ترس از ناف هستید:

  • شما از دیدن ناف وحشت کنید.
  • مکررا سعی در تمیز کردن ناف تان داشته باشید. این ممکن است به معنی اجتناب از رفتن به استخرها، سواحل و … باشد.
  • وقتی ناف تان را می بینید، دست پاچه شوید و احساس هراس، وحشت یا ترس در ذهن شما ایجاد شود.
  • این افکار خارج از کنترل شما باشند، حتی اگر تشخیص دهید که هیچ دلیل منطقی ندارد.

علائم فیزیکی اومفالوفوبیا می تواند شامل موارد زیر باشد:

دلایل احتمالی اومفالوفوبیا:

ترس، یک پاسخ طبیعی به خطر است. هنگامی که شما در معرض خطری قرار می گیرید، ترس باعث پاسخ جنگ و گریز می شود که این مهم می تواند جان شما را نجات دهد. فوبیا فراتر از این است. این یک ترس بیش از حد یا غیرمنطقی است که باعث ایجاد مشکلاتی در زندگی شما می شود.

فوبیا پس از یک تجربه بد می تواند گسترش یابد. هنگامی که این اتفاق می افتد، آن را فوبیای خاص ناشی از تجربه می نامند.

و مجددا یک تجربه بد دیگری برای ایجاد فوبیا یا هراس لازم نیست. به این، هراس خاص غیر شرکت پذیر یا غیرتجربی گفته می شود.

کودکان همچنین ممکن است از بزرگ شدن در کنار اعضای خانواده ای که از آن ها نگهداری می کنند، فوبیا داشته باشند.

به محض ترس از ناف، ممکن است شروع به ارتباط دادن آن با احساس پانیک کنید، بنابراین شروع به جلوگیری از آن می کنید. اجتناب از آن، ترس و پاسخ شما به آن را تقویت می کند.

عوامل ژنتیکی، رشدی و محیطی ممکن است در فوبیا نقش داشته باشند.

ترس از ناف غیر منطقی است، بنابراین ممکن است شما نتوانید علت دقیق آن را بیابید.

گزینه های درمانی اومفالوفوبیا:

شما ممکن است خودتان به تنهایی بتوانید هراس خود را مدیریت کنید. اگر اینگونه نباشد، درمان حرفه ای مؤثر است و به بیشتر مبتلایان به فوبیا کمک می کند.

کمک به خود:

این تکنیک های خوددرمانی می توانند به مدیریت اضطراب و استرس مربوط به فوبیایی مانند ترس از ناف کمک کنند:

  • تنفس عمیق
  • تمرینات آرامش عضلانی
  • تکنیک های ذهن آگاهی
  • مراجعه به گروه های پشتیبانی از افراد مبتلا به فوبیا

همچنین می توانید سعی کنید تا به تدریج ناف خود را لمس کنید تا ببینید که آیا می توانید با ترس خود کنار بیایید یا خیر. اگر این کار اثر نکند، درمان حرفه ای می تواند بسیار مفید باشد.

رفتار درمانی شناختی (CBT):

درCBT ، یک درمانگر می تواند به شما کمک کند تا در مورد ناف به صورت متفاوت فکر کنید تا واکنش متفاوتی نشان دهید. این روش یک روش درمانی کوتاه مدت برای حل مسئله است که بر ترس خاص از ناف تمرکز می کند و ابزاری برای مدیریت آن در اختیار شما قرار می دهد.

مواجهه درمانی:

مواجهه درمانی یا حساسیت زدایی منظم، نوع خاصی از CBT است که در آن درمانگر در حالی که به شما در کنترل خودتان کمک می کند، به آرامی شما را در مواجه با ناف قرار می دهد. مواجهه درمانی های مکرر در طول زمان می تواند باعث کاهش ترس و تقویت اعتماد به نفس و توانایی فرد در مدیریت ترس خود می شود.

داروها:

مواجهه درمانی و CBT معمولاً تنها چیزی هستند که برای کنترل ترس از ناف لازم است. در بعضی موارد، از داروها برای درمان اضطراب ناشی از فوبیا استفاده می شود.

این موارد ممکن است شامل مسدود کننده های بتا و آرام بخش باشد اما باید با احتیاط و فقط با نظارت پزشک استفاده شوند.

خلاصه اومفالوفوبیا:

ترس از ناف، ترس بیش از حد از دیدن یا لمس ناف است، خواه ناف خود شما باشد خواه، ناف سایر افراد. این نوعی فوبیای خاص است که با موفقیت قابل درمان است.

اگر در مواجهه با ترس از ناف خود مشکل دارید، یک درمانگر می تواند در این زمینه راهنمایی تان کند.

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
مطالب پیشنهادی

نظر خود را وارد نمایید
لغو پاسخ