چرا مبتلایان به دیابت باید مکمل ویتامین D مصرف کنند؟

اخیراً تحقیقی در مورد مصرف مکمل ویتامین D مداوم، در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 و یا در معرض آن، صورت گرفته است. در این تحقیق که بر روی 96 بیمار تصادفی به مدت 6 ماه انجام شد. در این مطالعه تاثیر مصرف مکمل ویتامین D بر روی حساسیت به انسولین مورد مطالعه قرار گرفت.

نتایج نشان داد که مصرف مکمل ویتامین D به مدت 6 ماه، به طور قابل توجهی حساسیت به انسولین محیطی و عملکرد سلول ها را افزایش می دهد. علاوه بر این، مشخص شد که مصرف این مکمل زوال متابولیک را در این افراد کند کرده است.

بیشتر بخوانید: 7 منبع ویتامین D که باید در سبد غذایی خود جای دهید

چه ارتباطی بین مکمل ویتامین D و دیابت وجود دارد؟

کمبود سطح ویتامین D بدن در افراد مبتلا و یا غیر مبتلا به دیابت، در سراسر جهان یک مسئله شایع است. تحقیقات بارها ارتباط مستقیم بین سطح ویتامین D پایین در بیماران مبتلا به مقاومت به انسولین با خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را نشان داده است. جدیدترین مطالعات نشان می دهند که قبل از تشخیص دیابت، استفاده از مکملهای ویتامین D باعث می شود که بدن پاسخ بهتری به انسولین بدهد. مشخصه بارز دیابت نوع 2 مقاومت به انسولین می باشد.

دکتر جنیفر اسمیت بیان می کند که: نکته دیگری که می تواند موثر باشد، سلول های بتا در لوزالمعده هستند. این سلول ها انسولین را در سطح سالم و فعال نگه می دارد. سلول های بتا نقش مهمی در ترشح انسولین دارند. اختلال در عملکرد سلول های بتا بزرگترین عامل ابتلا به دیابت نوع 2 در 60 درصد از افراد مبتلا به این بیماری است. بنابراین 40 درصد باقی مانده می توانند با تغییر قابل توجه در تغذیه، ورزش و وزن بدن، شرایط را معکوس کنند.

معمولاً با پیشرفت دیابت نوع 2، بیماران به دلیل از دست دادن تدریجی قابل توجه سلول های بتا، باید باید مصرف انسولین را شروع کنند. این بدان معنی است که داروهای خوراکی برای دیابت که بدن را به تولید انسولین بیشتر تشویق می کنند، دیگر مفید نیستند. در این حالت تزریق انسولین غیر قابل اجتناب است.

چگونه مکمل ویتامین D بر ترشح انسولین تاثیر گذار است؟

دکتر اسمیت توضیح می دهد که ویتامین D می تواند بر ترشح انسولین از چندین طریق تاثیر گذار باشد. ویتامین D وارد سلول بتا شده و با چندین نوع گیرنده ارتباط برقرار می کند. آنها به هم متصل می شوند و اساساً ژن انسولین را فعال می کند و سنتز آن را افزایش می دهند. همچنین اعتقاد بر این است که ویتامین D به سلول های بتا در فرد مبتلا به دیابت کمک می کند. ویتامین D بر روی اثر سایتوکاین ها که توسط سیستم ایمنی بدن تولید می شوند، دخالت می کنند.

ویتامین D همچنین نقش مهمی در تنظیم مصرف کلسیم بدن دارد. در واقع کلسیم نقش کم اما مهم در ترشح انسولین دارد. مقدار پایین ویتامین D، توانایی بدن در مدیریت سطح کلسیم را مختل می کند. در نتیجه توانایی بدن در تولید انسولین مختل می شود.

بیشتر بخوانید: توصیه ای جهت تنظیم انسولین خون

چگونه ویتامین D می تواند حساسیت به انسولین را  بهبود بخشد؟

ویتامین D گیرنده هایی را که بر حساسیت به انسولین تاثیر می گذارند، تحریک می کند. از طریق یک فرایند فیزیولوژیکی پیچیده، تعامل و اتصال با این گیرنده ها، باعث افزایش تعداد کل گیرنده های انسولین موجود در بدن میشود. علاوه بر این، ویتامین D گیرنده های دیگری که به تنظیم متابولیسم اسید های چرب در ماهیچه ها و بدن کمک می کنند را فعال می کند. در نتیجه از این طریق حساسیت به انسولین بهبود می یابد.

مانند رابطه ی ویتامین D با کلسیم و ترشح انسولین، حضور کلسیم برای پاسخ هر دو واکنش عضلانی و چربی به انسولین، ضروری است. این باعث جذب انسولین و گلوکز می شود. بدون کلسیم این فرایند رخ نمی دهد. همچنین بدون ویتامین D هیچ کلسیمی وجود نخواهد داشت.

سخن آخر

ویتامین D به بدن شما کمک می کند که کلسیم را مصرف کند. اما مقدار بیش از حد کلسیم نیز می تواند مضر باشد. افراد مبتلا به دیابت یا بدون دیابت، باید در مصرف دوز های ویتامین D احتیاط کنند. دوز مناسب و استاندارد 400 IU در روز است. اما برای مبتلایان به دیابتT مقدار توصیه شده روزانه ایمن برای حفظ سطح ویتامین D بهینه 1000 تا 2000 IU در روز است.

مطالعات نشان می دهد که مصرف مقادیر بالای ویتامین D برای طولانی مدت، می‌تواند عوارض جانبی نگران ‌کننده داشته باشد. این عوارض زمانی که سطح کلسیم در خون بالا باشد، بسیار بدتر است. مقادیر بالای کلسیم در خون می تواند استخوان های شما را تضعیف کند. همچنین می تواند باعث ایجاد سنگ کلیه شود و در عملکرد های اصلی قلب مغز شما اختلال ایجاد کند.

دکتر اسمیت همچنین هشدار می‌دهد که ویتامین D و کلسیم بیش از حد برای دیگر شرایط سلامتی خطرناک می باشد. به عنوان مثال سطح بالای آن ممکن است برای بیماری کلیه که در افراد مبتلا به دیابت شایع است، مضر باشد. برخی از داروهای خاص می توانند با ویتامین D اثر منفی داشته باشد. بنابراین هنگام مصرف ویتامین D با پزشک مشورت کنید.