بیماری تروفوبلاستیک بارداری چیست؟ + علائم و راه های تشخیص و درمان

عوامل خطرناک بیماری تروفوبلاستیک بارداری (GTD) امکان دارد تفاوت داشته باشند. علائم مختلف دوران بارداری یک زن ممکن است باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری تروفوبلاستیک بارداری شود.

از این عوامل می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• سن: خانم هایی که در زمان بارداری بیش از 20 سال یا حتی بیش از 35 سال سن دارند، بیشتر در معرض ابتلا به بیماری تروفوبلاستیک بارداری را قرار می گیرند. احتمال می رود زنانی که در هنگام بارداری بالای 45 سال سن دارند، از ریسک بیشتری برخوردار باشند.
• پیشینه ی بارداری مولی: زنانی که بارداری مولی را قبلا تجربه کرده اند و یا سابقه خانوادگی بارداری مولی دارند ممکن است در معرض خطر بیماری تروفوبلاستیک بارداری بیشتری باشند.
• سابقه ی سقط جنین: خانم هایی که سقط جنین کرده اند احتمال ابتلا به بیماری تروفوبلاستیک بارداری در آن ها بیشتر است.
• گروه خونی: زنان با گروه خونی A یا AB ممکن است درمعرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری تروفوبلاستیک بارداری قرار داشته باشند.

علائم بیماری تروفوبلاستیک بارداری

زنان مبتلا به بیماری تروفوبلاستیک بارداری ممکن است علائم را تجربه نکنند، یا ممکن است علائم این بیماری با علائم سایر علائم مرتبط با بارداری اشتباه گرفته شود.

علائمی که این بیماری ایجاد می کند شامل موارد زیر می شود:

• خونریزی واژن
• کم خونی
• تورم شکم
• استفراغ
• پره اکلامپسی
• کیست های تخمدان
• پرکاری تیروئید
• کاهش وزن غیر قابل توضیح
• درد یا فشار لگن

بیشتر بخوانید: خطرات و عوارض ملاسما در دوران بارداری چیست؟ + علل و درمان آن

انواع حالت های  بیماری تروفوبلاستیک بارداری

تروفوبلاستیک بارداری (GTD) معمولاً به عنوان مول هیداتی فرم (حاملگی مولی) یا به عنوان نئوپلازی تروفوبلاستیک حاملگی (GTN) شناخته می شود. هر بیماری به زیر گروه های مختلفی طبقه بندی می شود.

بارداری های مولی

مولهای هیداتیفرم به دو زیر گروه تقسیم می شوند:

حاملگی کامل مولی: این اتفاق زمانی رخ می دهد که اسپرم با تخمکی که حاوی DNA زن یا هسته ی زن نیست، لقاح می یابد این باعث می شود که بافت به جای جنین یک تپه از سلول های غیر طبیعی ایجاد کند. حاملگی های کامل مولی به طور معمول رشد آهسته دارند و بیشتر اوقات، آن ها غیر سرطانی هستند، اگرچه در این مورد احتمال ابتلا به سرطان نسبت به حاملگی های جزئی مولی بیشتر است.

حاملگی جزئی مولی: این حالت وقتی تخمک توسط دو اسپرم بارور می شود، در نتیجه دو مجموعه از DNA نر حاصل می شود. بخشی از جنین ممکن است در یک بارداری جزئی مولی شکل بگیرد، اما کاملاً نمی تواند رشد کند.

نئوپلازی تروفوبلاستیک حاملگی (GTN)

GTN معمولاً سرطانی است.  GTN انواع مختلفی دارد که عبارتند از:

توده ی تهاجمی هیداتی فرم، نوعی بارداری مولی است که پتانسیل متاستاز کردن را دارد. آن ها ممکن است در لایه عضله رحم رشد کنند.

کوریوکارسینوما، یک نوع تومور سرطانی است که ممکن است به سرعت رشد کند و به لایه عضلانی رحم، خون یا اندام های خارج از رحم گسترش یابد. کوریوکارسینوما حدود 5 درصد از کل بیماری تروفوبلاستیک بارداری ها را تشکیل می دهد.

تومورهای تروفوبلاستیک پلاستیکی محل جفت (PSTT) ، یک نوع نادر از GTN است و در جایی که جفت با رحم ملاقات می کند تشکیل می شود. این تومورها به آهستگی رشد می کنند، اما ممکن است به لایه ماهیچه ای رحم، خون، غدد لنفاوی، لگن یا ریه ها گسترش یابند.

تومورهای تروفوبلاستیک اپی تلیوئید (ETT)، که ممکن است به ریه ها گسترش یابند. این تومورها نادرترین  نوع GTN ها هستند.

تشخیص بیماری تروفوبلاستیک حاملگی

آزمایشاتی که ممکن است برای تشخیص بیماری حاملگی تروفوبلاستیک حاملگی انجام شود عبارتند از:

• امتحان لگن
• تست گنادوتروپین کوریونی انسانی بتا (hCG)
• آزمایشات آزمایشگاهی
• سونوگرافی
• اشعه ایکس
• سی تی اسکن
• MRI

درمان بیماری های تروفوبلاستیک بارداری

درمان بیماری تروفوبلاستیک معمولاً شامل جراحی یا شیمی درمانی است. جراحی معمولاً اولین گزینه درمانی برای بارداری مول است که بیشتر موارد بیماری تروفوبلاستیک را درمان می کند.

بیشتر بخوانید: شیمی درمانی چقدر در درمان مؤثر است؟!

عمل جراحي

گزینه های جراحی معمول برای تروفوبلاستیک عبارتند از:

اتساع و کورتاژ مکش (D&C) و هیسترکتومی

پزشک با مکش دیواره های رحم، بافت ها را از رحم خارج کرده و سپس آن ها را خراش می دهد. D&C که معمولاً در مورد بارداری مولی مورد استفاده قرار می گیرد، به حفظ باروری فرد باردارکمک می کند. عوارض جانبی ممکن است شامل خونریزی واژن، زخم، گرفتگی، عفونت و لخته شدن خون باشد. در بیشتر موارد، یک D&C تنها گزینه ی درمانی است که یک بیمار مبتلا به بیماری تروفوبلاستیک بارداری به آن نیاز دارد.

هیسترکتومی

در بعضی موارد، یا برای کاهش خطر عود یا برای درمان PSTT یا ETT، هیسترکتومی انجام می شود. در یک هیسترکتومی، به طور معمول رحم و دهانه ی رحم برداشته می شود. زنانی که تحت عمل هیسترکتومی قرار دارند، دیگر قادر به باردار شدن نیستند. عوارض جانبی ممکن است شامل خونریزی واژن، عفونت و درد باشد.

شیمی درمانی

شیمی درمانی ممکن است به تنهایی به عنوان یک درمان یا همراه با جراحی مورد استفاده قرار گیرد. معمولاً برای درمان بارداری مولی استفاده می شود.