تشخیص دقیق سرطان اولین قدم برای تهیه برنامه درمانی سرطان مری است. برای تشخیص سرطان مری، پزشکان از انواع تست ها و ابزارهای طراحی شده استفاده خواهد کرد. در طول درمان نیز از آزمایشات تصویربرداری برای ردیابی اندازه تومورها، نظارت بر پاسخ بدن بیمار به درمان و در صورت لزوم اصلاح برنامه درمان استفاده می شود.
روش های تشخیص سرطان مری
نمونه هایی از روش های مورد استفاده برای تشخیص سرطان مری عبارتند از:
آزمایش ژنومی پیشرفته
از این آزمایش برای بررسی تومور از لحاظ تغییرات DNA که باعث رشد سلول های سرطانی می شود استفاده می کنند. با شناسایی جهش هایی که در ژنوم سلول سرطانی رخ می دهد می توان برنامه درمانی مناسب برای مقابله با سرطان را شناسایی کرد.
پنل تغذیه ای
از پنل تغذیه ای برای ارزیابی بیماران از نظر کمبود مواد مغذی مانند ویتامین D و آهن استفاده می شود. این آزمایش به شناسایی مواد مغذی مورد نیاز بیماران برای حمایت از کیفیت زندگی شان کمک می کند.
آندوسکوپی فوقانی
یکی از متداول ترین روش های تشخیص سرطان مری آندوسکوپی فوقانی است. از این آزمایش به عنوان بیوپسی و همچنین برای تعیین اندازه تومور استفاده می شود. دوربین موجود در انتهای آندوسکوپ به پزشکان این امکان را می دهد که پوشش مری را ببینند و ناهنجاری ها ی موجود در آن را تشخیص بدهند. این عمل در حالی انجام می شود که بیمار آرامبخش دریافت کرده است.
بیوپسی نه تنها تشخیص سرطان کمک می کند بلکه در تشخیص آدنوکارسینوما از کارسینوم سلول سنگفرشی نیز که دو نوع سرطان مری با درمان ها و پیش آگهی های بسیار متفاوت هستند نیز موثر است.
سونوگرافی آندوسکوپیک (EUS)
این نوع سونوگرافی به پزشکان اجازه می دهد مری و بافت های اطراف آن را در دستگاه سونوگرافی مشاهده کنند. از این آزمایش برای تشخیص ناهنجاری های بافت اطراف مری و غدد لنفاوی استفاده می شود. علاوه بر این، سونوگرافی آندوسکوپیک به تشخیص مرحله سرطان مری و تصمیمات درمانی و ارزیابی پیش آگهی بیماری نیز کمک می کند.
سی تی اسکن
در سی تی اسکن از تصاویر اشعه ایکس برای ارائه تصاویر دقیق از مری و بافت های اطراف استفاده می شود. این آزمایش به شناسایی شیوع سرطان به سایر اندام های دوردست مثل کبد نیز کمک می کند. اسکنر GE Discovery ™ PET / CT 600 نوعی اسکنر CT چهار بعدی است که از اندام های داخلی بدن تصاویر چهار بعدی تهیه می کند و رادیولوژیستها را قادر می سازد تا برنامه درمان را طبق الگوهای تنفسی بیماران برنامه ریزی کنند.
تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI)
از ام آر آی نیز برای تشخیص تومورهای مری و متاستاز آنها استفاده می شود. این روش تشخیصی کنتراست بافت نرم بیشتری نسبت به اسکن CT ارائه می دهد.
بیشتر بخوانید: سرطان پانکراس (لوزالمعده) چیست؟ علائم و درمان آن
ET / CT اسکن
گاهی اوقات از ET / CT اسکن قبل از اینکه تومور در بدن ایجاد شود و برای شناسایی تغییرات مری استفاده می شود.
روش های درمان سرطان مری
هرچه سرطان مری زودتر تشخیص داده شود ، گزینه های درمانی بیشتری در دسترس است. برای درمان سرطان مری از روش هایی مثل پرتودرمانی، جراحی، شیمی درمانی و سایر گزینه های درمانی استفاده می شود. تعیین روش درمانی مناسب برای شما به عوامل مختلفی از جمله مرحله و میزان پیشرفت بیماری بستگی دارد. به طور کلی درمان های متداول سرطان مری عبارتند از:
درمان سرطان مری با ایمونوتراپی
داروهای ایمونوتراپی به گونه ای طراحی شده اند که سیستم ایمنی بدن را قادر به تشخیص بهتر و حمله به سلول های سرطانی می سازند. داروهای مهار کننده سلول های ایمنی با مسدود کردن گیرنده های پروتئینی خاص روی سطح سلول های سرطانی و یا سلول های ایمنی بدن کار می کنند. مسدود کردن این گیرنده ها مانع از ارسال سیگنال هایی می شود که باعث مخفی شدن و از کار افتادن سیستم ایمنی بدن می شوند.
از این داروها و سایر روش های ایمونوتراپی به همراه سایر روش های درمانی مانند جراحی یا شیمی درمانی استفاده می شود. ایمونوتراپی برای همه بیماران توصیه نمی شود و ممکن است پاسخ به درمان متفاوت باشد.
درمان هدفمند
استفاده از داروهای مورد استفاده در هدفمند درمانی به برخی از بیماران مبتلا به سرطان مری برای هدف قرار دادن پروتئین های خاصی که به پیشرفت سرطان کمک می کنند توصیه شود. از این روش های درمانی می توان به عنوان جایگزینی برای عمل جراحی و یا در برخی موارد برای درمان سرطان های پیشرفته مری که به سایر درمان ها پاسخ نمی دهند استفاده کرد.
درمان بیماری های دستگاه گوارش
روش های متداول درمان بیماری های دستگاه گوارش برای سرطان مری شامل موارد زیر است:
سونوگرافی آندوسکوپیک (EUS): این نوع سونوگرافی به پزشک اجازه می دهد تا تصاویر باکیفیتی از مری را مشاهده کرده و درمان را مستقیما روی تومور متمرکز کند.
آندوسکوپی برداشت مخاط (EMR): از این روش برای از بین بردن سرطان مری در مراحل اولیه استفاده می شود. در بعضی موارد نیز ممکن است در طی فرآیند تشخیص از آندوسکوپی برداشت مخاط استفاده شود. حین انجام EMR، پزشک یک لوله نازک (آندوسکوپ) وارد حلق بیمار وارد می کند. آندوسکوپ دارای ابزارهایی است که به انتهای آن وصل و برای از بین بردن تومور طراحی شده اند.
کرایوتراپی: در این روش از نیتروژن مایع برای منجمد کردن و از بین بردن سلول های سرطانی در جهت تلاش برای کوچک تر کردن تومور استفاده می شود. این روش می تواند به بهبود روند بلع بیمار نیز کمک کند.
اتساع بالون: از این روش برای از بین بردن انسداد در مری استفاده می شود.
قرار دادن استنت: قرار دادن استنت در مری برای بهبود مشکلات بلع بیمار انجام می شود. استنت ها از طریق دهان وارد شده و نیازی به جراحی ندارند.
درمان فتودینامیک (PDT): از روش فتودینامیک برای درمان سرطان مری در مرحله اول و یا برای کاهش علائم مرتبط با انسداد مری استفاده می شود.
پرتو درمانی و درمان سرطان مری
از پرتودرمانی در مواردی که سرطان مری پیشرفت کرده است و اغلب به همراه شیمی درمانی استفاده می شود. اگر پرتودرمانی باعث کوچک تر شدن تومور شد، جراحی خارج کردن تومور مری انجام می شود. عوارض جانبی پرتودرمانی شامل مشکل بروز مشکل در بلع است که در طول درمان سرطان مدیریت می شود. قبل از شروع پرتودرمانی، در مری بیمار استنت قرار داده می شود و یک لوله تغذیه موقت برای کمک به بیمار کار گذاشته می شود.
عمل جراحی برای درمان سرطان مری
جراحی روش درمانی مناسبی برای درمان آدنوکارسینوما در مراحل اولیه است. انکولوژیست جراحی برای درمان سرطان مری در مرحله اول و مرحله دوم عمل جراحی را توصیه می کند. برای سرطان مری در مراحل بالاتر، به طور معمول از سایر روش های درمانی مانند ترکیب پرتودرمانی و شیمی درمانی استفاده می شود. از این روش های درمانی قبل از بررسی مجدد عمل جراحی و یا برای کوچک کردن تومور استفاده می شود. در طی جراحی سرطان مری، غدد لنفاوی مجاور مری نیز برداشته می شوند تا از نظر وجود سرطان آزمایش شوند.
رادیولوژی مداخله ای
درمان سرطان مری به دقت زیادی نیاز دارد. رادیولوژی مداخله ای به پزشکان اجازه می دهد تومورها را در مری تجسم کنند و با استفاده از روش های مناسب در موارد واقعی و از طریق تصاویر راهنما بیمار را درمان کنند.
عوارض جانبی احتمالی درمان سرطان مری چیست؟
بسیاری از روش های درمان سرطان مری عوارض جانبی ایجاد می کنند. به عنوان مثال، آندوسکوپی برداشت مخاط ممکن است باعث خونریزی در مری یا باعث باریک شدن مناطق خاصی از مری شود. ازوفاژکتومی مری نیز خطر بروز عوارض را افزایش می دهد. به عنوان مثال، بیماران نمی توانند دراز بکشند یا بعد از آن بخوابند و باید وعده های غذایی سبک تر و بیشتری بخورند. علاوه بر این ممکن است بیمار به کار درمانی یا گفتاردرمانی را برای آگاهی از نحوه بلع نیاز داشته باشد.
چطور می توان عوارض جانبی درمان سرطان مری را کنترل کرد؟
از روش های جراحی برای کاهش تاثیر برخی از عوارض جانبی درمان سرطان مری مانند جراحی های ترمیمی استفاده می شود. در موارد دیگر و هنگامی که عوارض جانبی ریوی ایجاد می شود بیمار به بستری طولانی تر در بیمارستان تا زمان بهبودی کامل نیاز دارد.
اگر درمان باعث باریک شدن برخی از نواحی مری شود، جراح یا متخصص گوارش از روش های آندوسکوپی برای باز کردن این مناطق استفاده می کند. برای بیمارانی که به سرطان مری پیشرفته دچار هستند و مشکلات بلع دارند از پرتودرمانی برای کوچک کردن تومورهای مسدود کننده مری استفاده می شود. اگر بیمار قادر به بلع مواد غذایی نباشد باید از لوله تغذیه استفاده کند.
چطور متوجه ابتلا به سرطان مری بشویم؟
سرطان مری اغلب اوقات با مشکل در بلع غذا همراه است. در ابتدا ممکن است بیمار مبتلا به سرطان مری در بلع گوشت مشکل داشته باشد اما با رشد تومور در مری این چالش ها به مشکل در بلع سایر مواد غذایی و درنهایت مایعات تبدیل می شوند. به محض اینکه دچار مشکل در بلع شدید به پزشک مراجعه کنید. این کار باعث می شود تا قبل از گسترده شدن سرطان، بیماری زود تشخیص داده شود. تشخیص سرطان مری نیاز به بیوپسی دارد که شامل آندوسکوپی یا آزمایشات تصویربرداری مانند سی تی اسکن می شود.
از آنجا که ابتلا به بیماری مری بارت خطر ابتلا به سرطان مری را افزایش می دهد، افراد مبتلا به این عارضه اغلب به دلیل علائم اولیه سرطان و پیش از سرطان توسط پزشک تحت نظر قرار می گیرند. از این بیماران خواسته می شود برای معاینه سلول های غیر طبیعیتحت آندوسکوپی و بیوپسی منظم قرار بگیرند.
درمان سرطان مری چه تاثیری روی کیفیت زندگی من خواهد گذاشت؟
اثر سرطان مری بر کیفیت زندگی هر بیمار بسته به مرحله و میزان بیماری متفاوت است. به عنوان مثال، سرطان در مراحل اولیه فقط به یک روش آندوسکوپی یا جراحی برای از بین بردن بیماری نیاز دارد اما سرطان های پیشرفته نیاز به درمان های گسترده تری دارند و ممکن است عمل بلع را دشوار یا حتی غیرممکن سازند. در چنین مواردی بیمار باید از یک لوله تغذیه استفاده کند و ممکن است روش هایی برای باز کردن مری انجام شود تا مواد غذایی و مایعات از آن عبور کنند. پس از اتمام روند درمان ، بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته مجبورند نحوه بلعیدن را دوباره آموزش ببینند و یا ممکن است مجبور شوند وعده های غذایی کمتری مصرف کنند.
بیشتر بخوانید: چگونه سیستم دفاعی بدن را تقویت کنیم تا بتوانیم سرطان را شکست دهیم؟
اگر سرطان مری دوباره عود کند چه باید کرد؟
سرطان مری ممکن است در همان محل اولیه و یا در جای دیگری از بدن شما عود کند. بیماران مبتلا به سرطان مری بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به سرطان گلو، دها ، ریه، تیروئید و روده کوچک قرار دارند و آقایان نیز با خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان معده مواجهند. پیگیری قرار ملاقات های بعدی به پزشکان کمک می کند تا علائم عود را در بیماران کنترل کنند و به آنها اجازه می دهد پس از درمان در جریان علائم یا عوارض جانبی بیمار قرار بگیرند.