بی اشتهایی چیست؟

بی اشتهایی عصبی یا به طور خلاصه بی اشتهایی، یک اختلال خوردن است که می تواند عواقب مهلکی برای فرد به همراه داشته باشد.

افرادی که از بی اشتهایی رنج می برند مقدار بسیار محدودی غذا مصرف می کنند که منجر به گرسنگی می شود. سرانجام آنها می توانند به طرز خطرناکی لاغر و حتی دچار سوتغذیه شوند، با این وجود هنوز هم تصور می کنند اضافه وزن دارند. غالبا افراد مبتلا به بی اشتهایی آنقدر دچار سوتغذیه می شوند که در نهایت در بیمارستان بستری می شوند. حتی در صورت بستری این گروه از افراد وجود مشکل را انکار می کنند.

به گزارش وب ام دی، بی اشتهایی معمولا در دوران بلوغ ایجاد می شود و از هر 10 مبتلا به بی اشتهایی 9 نفر زن هستند، حدود 1 درصد از زنان ایالات متحده بین 10 تا 25 سال بی اشتها هستند. فردی را می توان بی اشتها دانست که مصرف غذا را تا حدی محدود کند که منجر به کاهش وزن قابل توجه همراه با ترس و نگرانی شدید از افزایش وزن یا تغییر شکل بدن شود.

بی اشتهایی دو زیرگروه دارد که یک نوع آن به اختلالات خوردن به نام پرخوری مرتبط است که با عنوان “پرخوری و پاکسازی” شناخته می شود یعنی فرد غذا می خورد سپس عمدا استفراغ می کند. زیرگروه دیگر خود را در معرض محدودیت شدید غذا و کالری قرار می دهد.

فرد مبتلا به بی اشتهایی در مورد غذا و وزن خود وسواس پیدا می کند. آنها ممکن است آداب و رسوم خاصی برای غذا خوردن مانند امتناع از غذا خوردن در مقابل افراد دیگر یا ترتیب خاص غذا در بشقاب برای خود ایجاد کنند. به نظر می رسد بسیاری از افراد مبتلا به بی اشتهایی بسیار به غذا اهمیت می دهند حتی ممکن است کتاب های آشپزی جمع آوری کنند و وعده های غذایی مجلل را برای دوستان و خانواده خود تهیه کنند، اما برای خوردن به آنها ملحق نمی شوند.

بیشتربخوانید:آیا تیک تاک اختلال خوردن را درمان می کند؟

چه عواملی باعث بی اشتهایی می شوند؟

دلایل دقیق بی اشتهایی عصبی تاکنون ناشناخته است. با این حال، این شرایط گاهی در خانواده ها وجود دارد زنان جوان با پدر و مادر یا خواهر و برادر مبتلا به اختلال خوردن زندگی می کنند که منجر به سرایت این بیماری به فرد می شود.

سپس عوامل روانشناختی، محیطی و اجتماعی وجود دارد که ممکن است در ایجاد بی اشتهایی موثر باشند. افراد مبتلا به بی اشتهایی به این باور می رسند که تنها در صورت لاغرتر بودن زندگی آنها بهتر خواهد بود، این افراد به کمال گرایی تمایل دارند. فرد بی اشتها به عنوان نمونه معمولا دانش آموز خوبی است و در فعالیت های مدرسه و اجتماع هم شرکت می کند. بسیاری از کارشناسان فکر می کنند بی اشتهایی بخشی از یک تلاش ناخودآگاه برای کنار آمدن با درگیری های حل نشده یا تجربیات دردناک دوران کودکی است. در حالی که اثبات شده سواستفاده جنسی عاملی در ایجاد پرخوری عصبی است، اما ارتباط آن با پیشرفت بی اشتهایی هنوز ثابت نشده است.

بیشتربخوانید:آیا می توان گردو را یک لاغر کننده دانست؟

آیا می توان از بی اشتهایی جلوگیری کرد؟

اگر فردی را با عارضه بی اشتهایی می شناسید، ممکن است از خود بپرسید که آیا می توانستید به او در پیشگیری کمک کنید. پاسخ این سوال ساده نیست چراکه پزشکان نیز به طور دقیق نمی دانند چه چیزی باعث بی اشتهایی می شود یا چگونه می توان از ابتلا به آن جلوگیری کرد.

آن چه که همه آنها می دانند این است که وقتی شخصی بی اشتهایی دارد به اندازه کافی غذا نمی خورد زیرا اغلب سعی می کند با لاغر بودن کامل باشد. این گروه از افراد علائمی باعث بیماری شان می شود به طوریکه در برخی موارد حتی زندگی فرد تهدید می شود.

چه کسی در معرض خطر بی اشتهایی قرار دارد؟

حتی اگر پزشکان ندانند چرا فردی دچار بی اشتهایی می شود، اما آنها به خوبی درک می کنند چه چیزی باعث می شود یک فرد بیش از دیگری دچار این عارضه شود که می توان به موارد زیر اشاره کرد:

زن بودن (اختلالات خوردن روی مردان نیز تاثیر می گذارد، اما بیشتر در زنان جوان مشاهده می شود)

شاخص توده بدنی بالاتر در دوران کودکی (اندازه گیری چربی بدن بر اساس قد و وزن)

وراثت و ژن ها (اختلالات خوردن در خانواده ها وجود دارد)

عملکرد غیر طبیعی مواد شیمیایی مغزی و مدارهایی که گرسنگی و غذا خوردن را کنترل می کنند

فشار اجتماعی زیاد باشد

مشکل در ابراز احساسات

سابقه تحریک شدن به دلیل وزن یا اندازه

سابقه سواستفاده جنسی یا جسمی

کمال گرایی یا تعیین استانداردهای غیرواقعی

ناراحتی از تصویر بدن

عدم حمایت اجتماعی یا خانوادگی

اعتماد به نفس پایین

افسردگی، اضطراب، استرس، عصبانیت یا تنهایی

این باور که اندام لاغرتر ایده آل است که گاهی اوقات به دلیل استانداردهای اجتماعی مانند تصاویر در مجلات مد است

رژیم زیاد

مشکلات اجتماعی از جمله گوشه گیری

سابقه اختلالات روانپزشکی

زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد یا بخشی از زایمان چند قلو

آیا می توان از بی اشتهایی جلوگیری کرد؟

موارد زیادی وجود دارد که شما، دوستان، خانواده و معلم ها می توانید برای کاهش فشارهایی که می تواند باعث بی اشتهایی فرد عزیز شما شود، انجام دهید از جمله موارد زیر:

به آنها بگویید لاغر بودن بهتر نیست

به شخصیت آنها بیش از ظاهرشان اهمیت دهید

آنها را تشویق کنید که در مورد احساسات خود صادق باشند

عزت نفس آنها را بسازید

خطرات رژیم گرفتن را به آنها بیاموزید

به آنها بگویید که انتظار ندارید که کامل باشند زیرا کمال وجود ندارد

تشخیص زودهنگام بی اشتهایی

قبل از اینکه فرد دچار بی اشتهایی شود، احتمالا علائم هشدار دهنده اختلال خوردن مانند کاهش وزن چشمگیر، شکایت مداوم از چاقی، اجتناب از زمان صرف غذا و ورزش بیش از حد را شروع خواهد شد. در اینجا روش هایی وجود دارد که می توانید به آنها در بهبود شرایط کمک کنید:

تحصیل کنید و با یادگیری بی اشتهایی به ویژه شناخت تفاوت افسانه ها و واقعیت ها را شروع کنید.

با آنها صحبت کنید نگرانی های خود را با آنها در میان بگذارید و منتظر نمانید تا علائم شدید شود. هرچه زودتر در مورد آن صحبت کنید زودتر می توانند کمک بگیرند.

کمک پزشکی دریافت کنید، آنها را تشویق کنید که به پزشک یا روانپزشک مراجعه کنند چراکه با ارائه راهکارهایی می توانند از بدتر شدن بی اشتهایی خود جلوگیری کنند.

از آنها حمایت کنید، به آنها بگویید که دوستشان دارید. افراد مبتلا به بی اشتهایی اغلب در اعتماد به دیگران مشکل دارند، به آنها نشان دهید که می توانند به شما اعتماد کنند.

از آنها تعریف و تمجید کنید، به آنها بگویید که چقدر فوق العاده هستند و به آنها یادآوری کنید که زیبایی واقعی از درون ناشی می شود. برای آنها خوب است که بشنوند دیگران فکر می کنند آنها همانطور که هستند عالی اند.

یک شبکه پشتیبانی ایجاد کنید، نگرانی های خود را با افراد دیگری که به آنها اهمیت می دهند در میان بگذارید، بهترین چیز برای هر دوی شما داشتن پشتیبان است.

الگوی آنها باشید، غذا بخورید و ورزش کنید. آنها باید ببینند شما ورزش و تمرین را در برنامه روزانه خود می گنجانید.

مترجم: الهه زارعی