ضعف عضلات، کمبود قدرت در عضلات است که باعث می شود عضلات به راحتی مثل قبل منقبض نشوند و حرکت نکنند. برخی از بیماری های مزمن پزشکی می توانند باعث فرسودگی سریع تر عضلات یا احساس خستگی در فرد شوند. در موارد دیگر عفونت ممکن است باعث ضعف عضلات شود. اگر فردی دچار ضعف عضلانی ناگهانی و شدید است باید به پزشک مراجعه کند. به گزارش مدیکال نیوزتودی، نمونه مواردی که باعث ضعف عضلانی می شوند عبارتند از:
ارتباط بیماری آدیسون و ضعف عضلانی
این حالت زمانی اتفاق می افتد که غدد فوق کلیوی فرد به اندازه کافی هورمون های کورتیزول و آلدوسترون را تولید نکنند. علاوه بر ضعف عضلانی از سایر علائم رایج بیماری آدیسون می توان به خستگی مزمن، کاهش وزن، از دست دادن اشتها، دل درد اشاره کرد.
ارتباط کم خونی و ضعف عضلانی
کم خونی زمانی اتفاق می افتد که سطح هموگلوبین در فرد پایین باشد که اغلب هم به دلیل کمبود آهن رخ می دهد، علائم دیگر کم خونی شامل سرگیجه، تنگی نفس، سردرد، دست و پای سرد و ضربان قلب نامنظم است.
ارتباط سندرم خستگی مزمن و ضعف عضلانی
این تشخیص به خستگی غیرقابل توجیه یا خستگی اشاره دارد که پزشک نمی تواند آن را به یک وضعیت پزشکی ارتباط دهد، نام دیگر آن آنسفالومیلیت میالژیک است. افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن، خستگی شدید و مشکلات خواب را تجربه می کنند. علائم دیگر آن شامل ضعف عضلانی، درد، سرگیجه و مشکلات تمرکز است.
ارتباط اختلالات یا عدم تعادل الکترولیت ها و ضعف عضلانی
الکترولیت ها عملکرد صحیح عضلات، اعصاب، قلب و مغز را بهبود می بخشد، داشتن مقادیر تغییر یافته الکترولیت مانند کلسیم، پتاسیم، سدیم و منیزیم می تواند باعث ضعف عضلات شود. نمونه هایی از اختلالات الکترولیت شامل هیپوکالمی یا فلج دوره ای هیپوکالمیک است. عوامل خطر برای عدم تعادل الکترولیت شامل موارد زیر است:
از دست دادن مایعات از طریق تعریق، استفراغ یا اسهال
شیمی درمانی
یک رژیم غذایی ضعیف
مصرف آنتی بیوتیک یا سرکوب کننده سیستم ایمنی
ارتباط دیابت و ضعف عضلانی
دیابت زمانی ایجاد می شود که بدن انسولین کافی تولید نکند یا از انسولین به طور مناسب استفاده نکند که این امر می تواند باعث آسیب عصبی و در نتیجه منجر به ضعف عضلانی شود. همچنین دیابت می تواند منجر به انواع دیگر علائم مربوط به ضعف عضلانی از جمله شکنندگی، اختلال در تحرک و خستگی شود.
ارتباط فیبرومیالژیا و ضعف عضلانی
فیبرومیالژیا یک بیماری مزمن است که علاوه بر علائم خستگی مداوم، تحت تاثیر قرار گرفتن حافظه و تغییرات خلق و خوی باعث درد و ضعف عضلانی هم می شود.
ارتباط کم کاری تیروئید و ضعف عضلانی
کم کاری تیروئید یا تیروئید کم کار می تواند باعث ضعف و گرفتگی عضلات شود، این علائم ممکن است با ورزش و فعالیت بدنی بدتر شوند. از علائم دیگر آن می توان به افزایش وزن، احساس سرما، خشکی پوست و مو، خستگی، دوره های قاعدگی نامنظم یا سنگین، ضربان قلب آهسته، درد مفاصل و عضلات، افسردگی یا اختلالات خلقی و مشکلات باروری اشاره کرد. پزشک اغلب می تواند این بیماری و سایر بیماری های تیروئید را با آزمایش خون تشخیص دهد.
ارتباط بیماری های کلیه و ضعف عضلانی
مشکلات عملکرد کلیه می تواند باعث تجمع مواد زائد متابولیکی مانند کراتینین در عضلات شود که این امر می تواند منجر به کشیدگی عضلات و ضعف شود.
ارتباط اختلالات خواب و ضعف عضلانی
اختلالات خواب مانند ناركولپسی (حملههای خواب در ساعات بیداری را حمله خواب یا خواب تازش می نامند) و بی خوابی می تواند منجر به ضعف و خستگی عضلات در روز شود. فردی که به دلیل شرایط پزشکی نیاز به ماندن در رختخواب دارد ممکن است دچار ضعف عضلانی شود. این نتیجه عدم استفاده از عضلات به طور منظم به طور معمول است، همچنین ممکن است فردی در معرض مشکلات خواب باشد.
بیشتر بخوانید: عوارض مصرف بیش از حد پروتئین برای کاهش وزن
ارتباط عفونت ها و ضعف عضلانی
برخی از بیماری های عفونی می توانند باعث ضعف عضلانی شوند. آنها عبارتند از:
آنفلوانزا: ویروس آنفلوانزا می تواند باعث ضعف موقتی عضلات و همچنین تب، گلودرد، سرفه و خستگی شود.
بیماری لایم: این بیماری التهابی به دنبال گزش کنه آلوده ایجاد می شود و علائم آن می تواند شامل تب، جوش، سفتی گردن، بی حسی، ضعف عضلانی و خستگی باشد.
ویروس اپشتین بار: ویروس اپشتین بار می تواند منجر به ضعف عضلانی، خستگی غیرقابل توضیح، بثورات پوستی، سردرد و از دست دادن اشتها شود.
سفلیس: این عفونت مقاربتی می تواند باعث ضعف عضلات، سردرد، خستگی، گلودرد و کاهش وزن شود.
توکسوپلاسموز: توکسوپلاسموز یک عفونت انگلی است که باعث سردرد، خستگی، تب کم درجه و تشنج می شود.
مننژیت: مننژیت یک عفونت جدی است که باعث التهاب در مغز و نخاع می شود و به غیر از ضعف عضلانی علائم دیگری دارد که می توان به تب، سفتی گردن، حالت تهوع، استفراغ و افزایش حساسیت به نور اشاره کرد.
اچ آی وی: اچ آی وی می تواند باعث ضعف عضلانی پیشرونده در برخی از افراد به ویژه در افرادی که تحت درمان نیستند، شود.
فلج اطفال: فلج اطفال می تواند باعث ضعف و حساسیت عضلانی شود. همچنین فردی که فلج اطفال داشته باشد می تواند سندرم پس از فلج اطفال را تجربه کند که منجر به ضعف عضلانی می شود.
هاری: هاری در اثر تماس با بزاق حیوان آلوده حاصل می شود و از علائم آن می توان به خستگی، سردرد، تحریک، گیجی، تشنج، ضعف عضلانی و اسپاسم اشاره کرد.
ارتباط شرایط عصبی و ضعف عضلانی
برخی از شرایطی که بر سیستم عصبی تاثیر می گذارد می تواند باعث ضعف عضلات هم شود. این شرایط غالبا مزمن بوده و بر نحوه انتقال پیام توسط اعصاب به عضلات تاثیر می گذارد. نمونه هایی از شرایط عصبی که می توانند باعث ضعف عضلانی شوند عبارتند از:
اسپوندیلوز گردنی: تغییرات وابسته به سن در بالشتک دیسک های نخاعی در گردن می تواند باعث اسپوندیلوز گردنی شود، این فشار اضافی به اعصاب وارد و در نتیجه باعث ضعف عضلانی می شود.
سندرم گیلن باره: این اختلال عصبی نادر می تواند باعث ضعف عضلانی خفیف تا شدید شود.
بوتولیسم: این حالت نادر به دلیل قرار گرفتن در معرض سم بوتولینوم رخ می دهد که باعث ضعف عضلانی پیشرونده می شود.
سندرم میاستنیک لامبرت ایتون: این اختلال خود ایمنی زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن فرد در نحوه ارتباط اعصاب و عضلات تداخل داشته و منجر به ضعف عضلات شود.
مولتیپل اسکلروزیس: مولتیپل اسکلروزیس نوعی اختلال خود ایمنی است که در هنگام حمله سیستم ایمنی به اعصاب و آسیب رساندن آن اتفاق می افتد.
میاستنی گراویس: این اختلال خود ایمنی باعث حمله سیستم ایمنی به عضلات فرد می شود که می تواند روی حرکت و همچنین تنفس تاثیر بگذارد.
اسکلروز جانبی آمیوتروفیک: که به عنوان ALS شناخته می شود می تواند باعث ضعف عضلانی پیشرونده شود.
آسیب های نخاعی: آسیب به نخاع می تواند باعث قطع ارتباط اعصاب به عضلات شود، این عوارض می تواند به محل دقیق آسیب بستگی داشته باشد.
شرایط عصبی غالبا پیشرونده هستند به این معنی که با گذشت زمان بدتر می شوند. برخی از این شرایط قبل از شعله ور شدن مجدد مراحل بهبودی را نیز پشت سر می گذارند هنگامی که علائم کاهش می یابد یا حتی از بین می رود.
ارتباط داروها و ضعف عضلانی
برخی از افراد در اثر داروهایی که مصرف می کنند با ضعف عضلانی دست و پنجه نرم می کنند. هر فردی که به عنوان یک عارضه جانبی ضعف عضلانی را تجربه می کند باید قبل از قطع دارو با پزشک صحبت کند. نمونه هایی از داروهایی که می توانند باعث ضعف عضلانی شوند عبارتند از:
آمیودارون
داروهای ضد تیروئید مانند متی مازول (تاپازول) یا پروپیل تیوراسیل
داروهای ضد ویروسی مانند لامیوودین یا زیدوودین
داروهای شیمی درمانی
سایمتیدین
کورتیکواستروئیدها
مشتقات اسید فیبریک مانند جم فیبروزیل (لوپید)
اینترفرون
لوپرولاید استات
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن
پنی سیلین
استاتین ها
آنتی بیوتیک های سولفونامید
برخی از مواد مخدر مانند کوکائین نیز می توانند باعث ضعف عضلانی شوند.
علل نادر بروز ضعف عضلانی
اگر ضعف عضلانی فرد به دلیل هیچ کدام از موارد بالا نباشد پزشک ممکن است هنگام تشخیص آن دلایل نادر دیگر را در نظر بگیرد. دلایل نادر ضعف عضلانی عبارتند از:
درماتومیوزیت: این یک اختلال عضلانی التهابی است که می تواند باعث سفتی، زخم و ضعیف شدن عضلات شود.
پلی میوزیت: این عارضه معمولا باعث ضعف در عضلات نزدیک تنه بدن مانند عضلات ران، ران، گردن و شانه می شود.
آرتریت روماتوئید: روماتیسم مفصلی، یک بیماری خود ایمنی مزمن و التهابی است که به مخاط مفاصل حمله می کند و نواحی که معمولا درگیر می شوند شامل دست و پا است.
سارکوئیدوز: این شرایط التهابی معمولا ریه و غدد لنفاوی را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث ایجاد توده های تحریک شده بافتی می شود.
هایپرپاراتیروئیدیسم ثانویه: این حالت اغلب اندام تحتانی را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث درد استخوان و مفصل می شود.
دیستروفی عضلانی بکر: این اختلال ژنتیکی معمولا مردان و جوانان را تحت تاثیر قرار می دهد و منجر به ضعف سریع عضلانی می شود.
لوپوس اریتماتوس سیستمیک: این بیماری که با نام لوپوس نیز شناخته می شود می تواند مناطق مختلف بدن از جمله مفاصل، مغز، قلب و ریه ها را تحت تاثیر قرار دهد. ضعف عضلانی یکی از علائم رایج شعله ور شدن لوپوس است.
این شرایط لزوما در جمعیت نادر نیستند، اما ضعف عضلانی همیشه در میان علائم شایع آنها وجود ندارد.
خلاصه ای درباره ضعف عضلانی
چندین مسئله پزشکی از جمله شرایط عصبی، عفونت ها و بیماری های مزمن می تواند باعث ضعف عضلانی شود. برای تشخیص علت زمینه ای آن پزشک در مورد علائم، سابقه پزشکی و مواردی که باعث بدتر یا بهتر شدن علائم می شود با شما صحبت می کند و اگر فردی دچار ضعف عضلانی شدید و ناگهانی می شود باید فورا به پزشک مراجعه کند.
مترجم: الهه زارعی