ریفلاکس معده یا مری یک اختلال گوارشی است که حلقه عضله مری و معده شما را تحت تاثیر قرار می دهد به این حلقه اسفنکتر مری تحتانی گفته می شود. در صورت داشتن آن ممکن است دچار سوزش معده یا سوءهاضمه اسیدی شوید. پزشکان تصور می کنند برخی از افراد ممکن است به دلیل ابتلا به بیماری به نام فتق هیاتال به آن مبتلا شوند. در بیشتر موارد می توانید علائم ترش کردن خود را از طریق رژیم غذایی و تغییر در سبک زندگی کاهش دهید، اما برخی از افراد ممکن است نیاز به دارو یا جراحی داشته باشند.
علل ترش کردن معده
به گزارش وب ام دی، ریفلاکس به معنای برگشت یا بازگشت است و ریفلاکس معده زمانی اتفاق می افتد که آنچه در معده شما قرار دارد به مری برگردد. در هضم طبیعی حلقه اسفنکتر مری تحتانی باز می شود تا مواد غذایی وارد معده شود و سپس بسته می شود تا غذا و آب معدنی اسیدی به مری شما باز نگردد. ریفلاکس معده هنگامی اتفاق می افتد که حلقه اسفنکتر مری تحتانی ضعیف باشد یا در صورت عدم توانایی شل شود که اجازه می دهد تا محتوای معده به داخل مری بریزد.
عوامل خطر برای ترش کردن معده
بیش از 60 میلیون بزرگسال آمریکایی حداقل یک بار در ماه دچار دل درد می شوند و بیش از 15 میلیون بزرگسال هر روز از جمله بسیاری از زنان باردار دچار دل درد می شوند. مطالعات اخیر نشان می دهد ترش کردن معده در نوزادان و کودکان بیش از آنچه پزشکان تصور می کردند شیوع دارد که می تواند باعث استفراغ شود که بارها و بارها اتفاق می افتد، همچنین می تواند باعث سرفه و سایر مشکلات تنفسی شود.
بعضی از پزشکان معتقدند فتق هیاتال ممکن است حلقه اسفنکتر مری تحتانی را ضعیف کرده و احتمال ریفلاکس معده را افزایش دهد. فتق هیاتال زمانی اتفاق می افتد که قسمت بالای معده شما از طریق یک سوراخ کوچک در دیافراگم (قفسه سینه دیافراگم) به سمت بالا قفسه سینه حرکت کند. دیافراگم عضله ای است که شکم را از قفسه سینه جدا می کند. مطالعات اخیر نشان می دهد باز شدن دیافراگم به حمایت از انتهای تحتانی مری کمک می کند.
بسیاری از افراد مبتلا به فتق هیاتال مشکلی در سوزش سر دل یا ریفلاکس نخواهند داشت، اما ابتلا به این بیماری ممکن است باعث شود محتوای معده راحت تر به مری ریفلاکس شود. سرفه، استفراغ، فشارهای شدید اعمال جسمی ناگهانی می تواند فشار را در شکم شما افزای شدهد و منجر به فتق هیاتال شود اگرچه به طور معمول یک بیماری رایج در سنین میانسالی است، اما فتق های هیاتال همه سنین را تحت الشعاع قرار می دهد.
فتق هیاتال به طور معمول نیازی به درمان ندارد، اما اگر فتق در معرض خفقان شدن یا پیچ خوردن به روشی قرار گیرد که خون رسانی را قطع کند ممکن است درمان لازم باشد. در صورت داشتن یک ریفلاکس شدید یا ازوفاژیت (التهاب مری) ممکن است لازم باشد آن را معالجه کنید. پزشک شما ممکن است جراحی برای کوچک شدن فتق یا جلوگیری از خفگی انجام دهد. چندین مورد دیگر احتمال ابتلا به ریفلاکس را بیشتر می کند:
اضافه وزن یا چاقی
بارداری
تاخیر در تخلیه معده
بیماری های بافت همبند مانند آرتریت روماتوئید، اسکلرودرمی یا لوپوس
رژیم غذایی و شیوه زندگی ناسالم ممکن است ریفلاکس اسید را بدتر کنید:
سیگار کشیدن
برخی از غذاها و نوشیدنی ها از جمله شکلات و غذاهای چرب یا سرخ شده، قهوه و الکل
وعده های غذایی بزرگ و حجیم
غذا خوردن قبل از خواب
داروهای خاصی از جمله آسپرین
بیشتر بخوانید: عوارض وحشتناک جدی نگرفتن یبوست
علائم ترش کردن معده
شایع ترین علامت ریفلاکس سوزش معده (سوءهاضمه اسید) است. این احساس به طور معمول مانند احساس سوزش سینه است که از پشت استخوان سینه شروع می شود و به سمت بالا به سمت گردن و گلو حرکت می کند. بسیاری از مردم می گویند احساس می شود غذا به دهان برمی گردد و مزه ای اسیدی یا تلخ از خود به جای می گذارد. سوزش، فشار یا درد سوزش معده می تواند تا 2 ساعت طول بکشد. بعد از غذا خوردن اغلب بدتر می شود حتی دراز کشیدن یا خم شدن نیز می تواند منجر به دل درد شود.
مردم گاهی اوقات دل درد را با درد بیماری قلبی یا حمله قلبی اشتباه می گیرند، اما بین این دو تفاوت هایی وجود دارد. ورزش ممکن است درد بیماری قلبی را بدتر کند و استراحت می تواند آن را تسکین دهد. علاوه بر درد، ممکن است علائم زیر را هم تجربه کنید:
حالت تهوع
بوی بد دهان
مشکل تنفس
بلع سخت
استفراغ
فرسودگی مینای دندان
یک توده در گلو
اگر شب ریفلاکس اسید داشته باشید، ممکن است موارد زیر را داشته باشید:
سرفه طولانی
لارنژیت
آسم که به طور ناگهانی ظاهر یا بدتر می شود
مشکلات خواب
درمان های خانگی ترش کردن معده
درمان ترش کردن معده با هدف کاهش میزان ریفلاکس یا کاهش صدمه به مخاط مری از مواد ریفلاکس انجام می شود. پزشک ممکن است داروهای بدون نسخه یا نسخه ای را برای درمان علائم شما توصیه کند.
آنتی اسیدها: این داروها می توانند به خنثی سازی اسید در مری و معده کمک کرده و سوزش معده را متوقف کنند. بسیاری از افراد دریافتند آنتی اسیدهای بدون نسخه باعث تسکین موقتی یا جزئی دردشان می شوند. محققان تصور می کنند این ترکیبات در بالای معده یک سد کف تشکیل می دهند که ریفلاکس اسید را متوقف می کند، اما استفاده طولانی مدت از آنتی اسیدها می تواند عوارضی از جمله اسهال، تغییر متابولیسم کلسیم (تغییر در نحوه تجزیه و استفاده از کلسیم در بدن) و تجمع منیزیم در بدن را به همراه داشته باشد. منیزیم بیش از حد می تواند برای افرادی که بیماری کلیوی دارند مشکل آفرین باشد. اگر بیش از 2 هفته به آنتی اسید نیاز دارید با پزشک خود صحبت کنید.
مسدود کننده های گیرنده H2: برای ریفلاکس مزمن و سوزش معده پزشک ممکن است داروهایی را برای کاهش اسید در معده توصیه کند. این داروها شامل مسدود کننده های گیرنده H2 هستند که به ترشح اسید در معده کمک می کنند. از این مسدود کننده ها می توان به سایمتیدین، فاموتیدین و نیزاتیدین اشاره کرد.
مهارکننده های پمپ پروتون (PPI): این داروها با نام پمپ های اسید نیز شناخته می شوند پروتئین مورد نیاز برای تولید اسید معده را مسدود می کنند. مهارکننده های پمپ پروتون شامل دکسلانسوپرازول، اسومپرازول، لانزوپرازول، امپرازول، امپرازول / بی كربنات سدیم، پنتوپرازول و رابپرازول هستند.
پروکینتیک: در موارد نادر این داروها به تخلیه معده شما کمک می کنند تا اسیدی باقی نماند، همچنین ممکن است به بهبود علائمی مانند نفخ، حالت تهوع و استفراغ کمک کنند، اما می توانند عوارض جانبی جدی نیز داشته باشند. بسیاری از افراد نمی توانند آنها را مصرف کنند نمونه هایی از پروکینتیک شامل دومپریدون و متوکلوپرامید است.
نقش رژیم غذایی و تغییر سبک زندگی در کاهش ترش کردن معده
چندین تغییر وجود دارد که پزشکان پیشنهاد می کنند برای کاهش علائم ترش کردن معده در سبک زندگی خود ایجاد کنید.
از خوردن برخی غذاها و نوشیدنی ها خودداری کنید: مصرف شکلات، نعناع فلفلی، غذاهای چرب، کافئین و نوشیدنی های الکلی را محدود یا قطع کنید، همچنین در صورت ایجاد علائم بیشتری مصرف مرکبات و آب میوه ها، محصولات گوجه فرنگی و فلفل را نیز باید محدود کرد و در کل باید از مصرف غذاها و نوشیدنی هایی که می توانند پوشش مری آسیب دیده را تحریک کنند، خودداری کنید.
وعده های کمتری بخورید: خوردن قسمت های کوچک تر در زمان غذا ممکن است به کنترل علائم کمک کند، همچنین خوردن وعده های غذایی حداقل 2 تا 3 ساعت قبل از خواب باعث می شود اسید معده پایین آمده و معده تا حدی خالی شود.
به آرامی غذا بخورید: برای هر وعده غذایی وقت کافی اختصاص دهید.
غذای خود را به طور کامل بجوید: هر لقمه غذا را به آرامی وبه طور کامل بجوید.
سیگار کشیدن را متوقف کنید: سیگار کشیدن دريچه تحتاني مري را ضعیف می کند، بنابراین قطع مصرف سیگار برای کاهش علائم ترش کردن معده مهم است.
در یک وزن سالم بمانید: اضافه وزن اغلب علائم را بدتر می کند بسیاری از افراد دارای اضافه وزن هنگام کاهش وزن علائم شان تسکین پیدا می کند.
لباس های گشاد بپوشید: لباس هایی که کمرتان را می فشارد شکم و قسمت تحتانی مری شما را تحت فشار قرار می دهد.
طب سوزنی: در یک مطالعه درمان با طب سوزنی ریفلاکس را در گروه آزمایش با نتایج طولانی تر بهتر از مهارکننده های پمپ پروتون متوقف کرد برای تایید این موضوع به مطالعات گسترده تری نیاز داریم، اما نتایج اولیه امیدوار کننده است.
عوارض ترش کردن معده
گاهی ترش کردن معده منجر به عوارض جدی می شود:
زخم مری: اسید معده مری شما را می خورد تا زمانی که زخم باز ایجاد شود این زخم ها اغلب دردناک هستند و ممکن است خونریزی کنند و می توانند بلعیدن را سخت کنند.
تنگی مری: اسید معده به قسمت تحتانی مری شما آسیب می رساند و باعث تشکیل بافت اسکار می شود. این بافت اسکار تا زمانی که قسمت داخلی مری را باریک کرده و بلعیدن غذا را سخت می کند، جمع می شود.
مری بارت: ریفلاکس اسید باعث تغییر سلول های بافتی می شود که مری شما را پوشانده است. پوشش ضخیم تر شده و قرمز می شود و این وضعیت با احتمال بالاتر ابتلا به سرطان مری مرتبط است.
مشکلات ریه: اگر ریفلاکس به پشت گلو برسد می تواند باعث تحریک و درد شود از آنجا می تواند وارد ریه ها شود، همچنین ممکن است دچار گرفتگی قفسه سینه و سرفه های طولانی مدت شوید. اگر ریه های شما ملتهب شود می توانید منجر به آسم، برونشیت و به احتمال زیاد حتی ذات الریه شود.
درباره ترش کردن معده
اگرچه ترش کردن معده می تواند فعالیت های روزمره شما را محدود و مختل کند، اما به ندرت تهدید کننده زندگی است. اگر علل را پیگیری کنید با گرفتن درمان مناسب می توانید احساس بهتری را تجربه کنید.
مترجم: الهه زارعی