از دست دادن شنوایی وضعیتی است که در صورت عدم کارکرد هر بخشی از گوش شما می تواند ایجاد شود. کاهش یا از دست دادن شنوایی سومین مشکل بهداشتی رایج در ایالات متحده است و می تواند بر کیفیت زندگی و روابط شما تاثیر بگذارد. حدود 48 میلیون آمریکایی شنوایی خود را از دست داده اند.
به گزارش وب ام دی، بسته به جایی که شنوایی شما آسیب دیده است می توانید سه نوع مختلف کاهش شنوایی داشته باشید. کاهش شنوایی شما می تواند:
کم شنوایی انتقالی: در اثر آسیب به گوش خارجی یا گوش میانی بوجود می آید. در این نوع کم شنوایی، انتقال صوت به علت وجود اختلال در گوش خارجی یا میانی با مانع مواجه می‌شود.
کم شنوایی حسی عصبی: در اثر آسیب به گوش داخلی بوجود می آید، امواج صوتی از طریق گوش خارجی و گوش میانی به طور طبیعی انتقال پیدا می کنند.
کم شنوایی آمیخته: در اثر آسیب به گوش خارجی، میانی و داخلی بوجود می آید. به‌طور معمول امواج صوتی به میزان کافی به گوش داخلی انتقال پیدا نمی کنند و هنگامی که به گوش داخلی می رسند این امواج به مغز ارسال نمی شوند، بنابراین کم شنوایی آمیخته ترکیبی از کم شنوایی انتقالی و حسی عصبی است.
شرایط خاصی از جمله سن، بیماری و ژنتیک ممکن است در کاهش شنوایی نقش داشته باشند. زندگی مدرن تعداد زیادی از عناصر آسیب رسان به گوش را از جمله مصرف برخی داروها و بسیاری از منابع سر و صدای مداوم را به فهرست اضافه کرده است. با بسیاری از موارد غیر قابل درمان کاهش شنوایی، پیشگیری بهترین راه برای طولانی مدت شنیدن است. اگر قبلا شنوایی خود را از دست داده اید روش هایی برای برقراری ارتباط با دوستان و خانواده وجود دارد.
علائم از دست دادن شنوایی
در بسیاری از موارد شنوایی به آرامی کمرنگ می شود و شما متوجه آن نمی شوید. ممکن است فکر کنید مردم بیشتر شکایت می کنند، همسرتان باید بلندتر صحبت کند یا به تلفنی با کیفیت صدای بهتری احتیاج دارید. تا زمانی که هنوز صدا می آید می توانید شنوایی خود را خوب فرض کنید، اما احتمال می رود روز به روز از دنیای گفتار و اصوات جدا شوید. پزشکان کم شنوایی را بر اساس موارد زیر درجه بندی می کنند:
کم شنوایی ملایم: مکالمات تن به تن خوب است، اما به سختی می توان هر کلمه ای را شنید که صدای پس زمینه داشته باشد.
کاهش شنوایی متوسط: شما به طور معمول باید از افراد بخواهید هنگام مکالمه حضوری و تلفنی کلمات خود را تکرار کنند.
کم شنوایی شدید: پیروی از مکالمه تقریبا غیرممکن است مگر اینکه سمعک داشته باشید.
کم شنوایی عمیق: شما نمی توانید صحبت دیگران را بشنوید مگر اینکه خیلی بلند باشند. بدون سمعک یا کاشت حلزون نمی توانید درک کنید آنها چه می گویند.
در اوایل شنیدن صداهای بلند مانند صدای کودکان و زنان و صداهای “S” و “F” سخت تر می شوند، همچنین شما می توانید:
وقتی بیش از یک نفر همزمان صحبت می کند در دنبال کردن مکالمه مشکل داشته باشید
فکر کنید افراد غر می زنند یا واضح صحبت نمی کنند
غالبا صحبت دیگران را اشتباه درک می کنیم و پاسخ نامناسبی می دهیم
از بلند بودن صدای تلویزیون شکایت کنید
صداهای زنگ، غرش یا خش خش که به وزوز گوش معروف هستند بشنوید
دلایل از دست دادن شنوایی
گوش شما سه ناحیه اصلی دارد که در شنیدن نقش دارند. امواج صوتی از این طریق عبور می کنند:
گوش خارجی که باعث ایجاد لرزش در لاله گوش می شود.
گوش میانی که ارتعاشات بعدی را به دست می آورد که توسط سه استخوان کوچک تقویت می شوند.
گوش داخلی که حلزون گوش یک ساختار پر از مایع حلزون شکل را در خود جای داده است. این موها ریز است که ارتعاشات تقویت شده را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کند و آنها را به مغز شما می فرستد جایی که آنها را به صورت صدا می شنوید.
سن بالا شایع ترین علت کاهش شنوایی است. از هر سه نفر بین افراد 65 تا 74 سال یک نفر با این مشکل شنوایی دست و پنجه نرم می کند بعد از 75 سالگی نیز از هر دو نفر یک نفر مبتلا می شود. محققان به طور کامل متوجه نمی شوند چرا شنوایی با افزایش سن کاهش می یابد. ممکن است به این دلیل باشد که قرار گرفتن در معرض صدا و سایر عوامل آسیب رسان در طول زندگی به آرامی مکانیک های ظریف گوش را از بین می برد البته ژن های شما نیز بخشی از این ترکیب هستند.
صدا اگر بلند یا به صورت مداوم باشد شنوایی را کم می کند. سی دی سی گزارش می دهد حدود 22 میلیون کارگر آمریکایی در معرض سطح خطرناکی از سر و صدا در محل کار خود قرار دارند. این گروه شامل بسیاری از نجاران، کارگران ساختمانی، سربازان، معدن کاران، کارگران کارخانه ها و کشاورزان است.
همچنین نوازندگان در معرض خطر کم شنوایی ناشی از سر و صدا قرار دارند. اکنون برخی از شاخه های مخصوص گوش برای محافظت از گوش خود هنگام اجرای کار استفاده می کنند. شاخه های گوش به آنها این امکان را می دهد موسیقی را بدون آسیب رساندن به عملکرد داخلی گوش بشنوند.
داروهای خاص می توانند شنوایی یا تعادل آن را مختل کنند. بیش از 200 دارو و مواد شیمیایی علاوه بر توانایی مبارزه با بیماری در ایجاد عوارض جانبی شنوایی و تعادل نیز نقش دارند.
برخی از آنتی بیوتیک ها
برخی از داروهای شیمی درمانی
آسپرین
دیورتیک های حلقه ای
دارویی که برای درمان مالاریا استفاده می شود
چندین دارو برای درمان اختلال نعوظ
کاهش شنوایی ناگهانی از دست دادن سریع 30 دسی بل یا توانایی بیشتر شنوایی می تواند طی چند ساعت یا حداکثر 3 روز اتفاق بیفتد. (مکالمه عادی 60 دسی بل است.) کاهش شنوایی ناگهانی به طور معمول فقط روی یک گوش تاثیر می گذارد. اگرچه هر سال در هر 10 هزار نفر حداکثر سه مورد جدید وجود دارد، اما پزشکان در اغلب موارد قادر به کشف علت نیستند.
بیماری هایی مانند بیماری های قلبی، فشار خون بالا و دیابت با تداخل در خونرسانی گوش، گوش ها را در معرض خطر قرار می دهند. اتوسکلروز یک بیماری استخوانی در گوش میانی است و بیماری منیر گوش داخلی را تحت تاثیر قرار می دهد که هر دو می توانند باعث کاهش شنوایی شوند.
ضربه به ویژه شکستگی جمجمه یا سوراخ شدن لاله گوش، گوش ها را در معرض خطر جدی برای کاهش شنوایی قرار می دهد.
عفونت یا جرم گوش می تواند مجاری گوش را مسدود کرده و باعث کاهش شنوایی شود.
تشخیص از دست دادن شنوایی
برای اینکه بفهمید چه میزان از شنوایی خود را از دست داده اید پزشک می تواند آزمایش های زیر را انجام دهد:
معاینه فیزیکی برای بررسی گوش شما برای تجمع موم گوش، عفونت یا مشکلات ساختاری.
تست های غربالگری عمومی که شامل پوشاندن یک گوش به طور هم زمان برای دیدن میزان خوب شنیدن کلمات گفتاری در حجم های مختلف است.
تستی با استفاده از سازهای فلزی دو شاخه که با ضربه زدن آنها صدا می دهد. پزشک می تواند به شما گوش دهد که چقدر خوب آنها را می شنوید، همچنین این آزمایش می تواند به شما کمک کند تا مشخص کنید در گوش شما کاهش شنوایی چیست.
تست های شنوایی سنجی در جایی است که شما از هدفون استفاده می کنید و صداهایی را که به گوش شما هدایت می شوند گوش می دهید. این تست توسط شنوایی شناس انجام می شود و می تواند میزان صدایی را که می توانید با دقت بیشتری از سایر تست های غربالگری بشنوید، اندازه گیری کند.
همچنین برنامه های رایانه لوحی و تلفن های هوشمند وجود دارد که می توانید به تنهایی از آنها برای تست کم شنوایی استفاده کنید.
درمان های از دست دادن شنوایی
نحوه درمان به نوع و منبع کاهش شنوایی شما بستگی دارد. درمان سریع پزشکی برای کاهش شنوایی ناگهانی ممکن است شانس بهبودی شما را افزایش دهد.
جراحی ممکن است کاهش شنوایی ناشی از اتوسکلروز، بافت اسکار یا عفونت را معکوس کند در حالی که بیماری منیر گاهی با دارو و رژیم غذایی متفاوت قابل درمان است.
یک داروی ضد عفونی کننده اغلب می تواند کاهش شنوایی ناشی از عفونت را از بین ببرد.
تغییر داروها ممکن است به شما کمک کند اگر فکر می کنید کاهش شنوایی شما ناشی از داروی مصرفی است. با پزشک خود در مورد گزینه های مختلف دارویی صحبت کنید.
از بین بردن موم گوش با مکش یا ابزار حلقه ای کوچک می تواند کاهش شنوایی ناشی از انسداد را برطرف کند.
سمعک به بیشتر افراد کم شنوا دائمی کمک می کند. شما به طور معمول این سازهای ریز را در گوش یا پشت گوش خود می پوشید تا صداها بلندتر شود. به نظر می رسد همه چیز از طریق سمعک متفاوت است، بنابراین برای تعیین اهداف واقعی با پزشک خود صحبت کنید.
سایر فناوری های تقویت صدا که ممکن است شنوایی شما را بهبود ببخشند شامل سیستم های گوش دادن شخصی است که به شما امکان می دهد با آنچه می خواهید بشنوید و صداهای دیگر را بی صدا کنید. سیستم های گوش دادن به تلویزیون شنیدن تلویزیون یا رادیو را بدون افزایش صدا برای شما امکان پذیر می کند. انواع مختلف دستگاه های تقویت کننده تلفن، همچنین تلفن های زیرنویس که به شما امکان می دهند آنچه را که تماس گیرنده شما می گوید بخوانید امکان مکالمه در خانه و تلفن های همراه را فراهم می کند.
کاشت حلزون به طور عمده در کودکان کم سن استفاده می شود، اما در بین افراد مسن با کاهش شنوایی عمیق محبوبیت بیشتری پیدا می کند.
بیشتر بخوانید: چگونه با پیاده روی لاغر شویم؟
عوارض از دست دادن شنوایی
عدم توانایی شنیدن صدای جهان پیرامون می تواند بر کیفیت زندگی شما تاثیر بگذارد. به خصوص در بزرگسالان مسن می تواند احساس افسردگی و انزوا ایجاد کند. با گذشت زمان می توانید از نظر عملکرد ذهنی دچار مشکل شوید. مطالعاتی که در مورد درمان کاهش شنوایی انجام می شود نشان می دهد هرچه شنوایی شما بهتر می شود عملکرد مغز شما به ویژه حافظه نیز بیشتر می شود.
زندگی با از دست دادن شنوایی
برای افراد مبتدی خانه را بر اساس نیازشان تنظیم کنید. وقتی مردم صحبت می کنند به حرکت دهان و همچنین حالت چهره آنها توجه کنید.
منابعی را که نیازی به پس زمینه ندارید حذف کنید. به عنوان مثال، وقتی کسی تلویزیون را تماشا نمی کند آن را خاموش کنید.
به مردم بگویید چه کاری می توانند انجام دهند تا به شما در درک بهتر آنها کمک کند:
توجه خود را قبل از شروع صحبت جلب کنید.
اطمینان حاصل کنید لب های آنها را در حال حرکت می بینید.
واضح صحبت کنید، اما فریاد نزنید.
پیشگیری از کاهش شنوایی
کاهش شنوایی غالبا دائمی است، بنابراین برای محافظت از یکی از با ارزش ترین دارایی های طبیعی خود هر کاری که می توانید انجام دهید.
از گوش گیر استفاده کنید به نظر می رسد صدای بلندتر یا بلندتر از ترافیک است. ماشین های چمن زنی ، سمباده های برقی، جاروبرقی و اکثر کنسرت ها همه به قدری بلند هستند که به گوش های محافظت نشده آسیب می رسانند. در صورت امکان از منبع سر و صدا دور شوید. به عنوان مثال، هنگامی که از کنار یک سایت راه سازی پر سر و صدا عبور می کنید از خیابان عبور کرده یا گوش های خود را بپوشانید.
اگر محل کار شما پر سر و صدا است با کارفرمای خود در مورد ایمنی گوش صحبت کنید. موسسه ملی ایمنی و بهداشت شغلی به كارفرمایان توصیه می كند دیوارهای مانع یا صدا خفه کن در جاهای پر سر و صدا برای محافظت از شنوایی کارگران خود نصب کنند.
توجه داشته باشید فعالیت های تفریحی نیز با سطح سر و صدای زیادی همراه است. مواردی که باید مراقب آنها باشید شامل بازی های ویدیویی، نمایش آتش بازی، کنسرت موسیقی زنده، رویدادهای ورزشی، شنیدن موسیقی با استفاده از هدفون و حتی برخی از اسباب بازی های کودکان است. اگر می دانید جایی پر سر و صدا خواهید بود وقت خود را در آنجا محدود و از محافظ گوش استفاده کنید. به عنوان یک قاعده کلی، اگر مجبور شوید فریاد بزنید تا 3 فوت دورتر شنیده شود این صدا خیلی بلند است.
مترجم: الهه زارعی