ترک پاشنه پا که با عنوان شکاف پاشنه نیز شناخته می شود یک بیماری شایع پا است که می تواند باعث ناراحتی یا حتی درد هم شود. ترک پاشنه پا در اثر خشکی پوست ایجاد می شود و همراه با پوست ضخیم بعضا پینه های زرد یا قهوه ای رنگ اطراف لبه پاشنه نمود پیدا می کنند. اغلب تنها مشکل پاشنه ترک خورده ظاهر آنهاست.
با این حال، در برخی موارد در صورت آلودگی ترک ها شرایط ممکن است شدید شود. بر اساس ارزیابی ملی سلامت پا در سال 2012، بیست درصد بزرگسالان در ایالات متحده دچار ترک خوردگی پاشنه پا شده اند. زنان 50 درصد بیشتر از مردان با این عارضه دست و پنجه نرم می کنند. در صورت عمیق شدن ترک های پاشنه پا می تواند دردناک باشد و هنگام ایستادن فرد آسیب می بیند و گاهی حتی ممکن است خونریزی کند.
اگر افراد بیش از چند روز احساس درد، قرمزی، تورم یا درد شدید در هر ناحیه از پا را تجربه کنند باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنند. به گزار ش مدیکال نیوزتودی، در این مقاله برخی از مراحل را که می توان در خانه برای درمان و جلوگیری از ترک پاشنه پا در موارد جزئی بیماری انجام داد توضیح داده می شود.
درمان های خانگی برای پاشنه ترک خورده
درمان های مرطوب کننده به صورت کرم، لوسیون و پماد به حفظ رطوبت پوست کمک می کند. این روش درمانی ضمن جلوگیری از خشک شدن و ترک خوردن می توانند پوستی را که از قبل ترک خورده را نیز درمان کنند. در موارد خفیف ترک پاشنه پا مرطوب کردن 2 یا 3 بار در روز باعث حل شدن مشکل می شود.
مالش آرام هر پینه با سنگ پا و استفاده از مرطوب کننده نیز کمک کننده است. با این حال، مراقب باشید از سنگ پا بیش از حد استفاده نکنید زیرا باعث تشدید ترک خوردگی پاشنه های پا می شود. مراحل زیر به درمان ترک پاشنه پا کمک می کند:
استفاده از نرم کننده یا مرطوب کننده
نرم کننده ها ب نفوذ داخل پوست از دست دادن آب را کاهش می دهند. نرم کننده ها با پر کردن شکاف های بین شکاف های پوست باعث می شود پوست صاف، نرم و انعطاف پذیر شود، همچنین به کاهش اتلاف آب در پوست کمک می کند. مواد نگهدارنده با نفوذ در لایه بیرونی پوست آب را از هوا جذب و رطوبت را حفظ می کنند. علاوه براین به افزایش ظرفیت آب پوست کمک می کنند. در شرایط خشک مرطوب کننده ها به جای جو از رطوبت از لایه های پایین پوست جذب کنند که ممکن است منجر به کم آبی بیشتر پوست شود.
استفاده از یک مرطوب کننده انسدادی در قسمت بالای آن
هنگامی که نرم کننده جذب شد افراد می توانند یک لایه ضخیم از یک مرطوب کننده انسدادی را روی قسمت بالای آن درست قبل از خواب بمالند تا رطوبت در آن بسته شود. مرطوب کننده های انسدادی پوست را با یک لایه نازک می پوشانند که از تبخیر رطوبت از لایه خارجی پوست جلوگیری می کند. نمونه هایی از مرطوب کننده های انسدادی عبارتند از:
وازلین
لانولین
روغن معدنی
سیلیکون ها
وازلین موثرترین مرطوب کننده انسدادی در نظر گرفته می شود که بیش از 98 درصد از دست دادن آب روی لایه پوست خارجی را کاهش می دهد.
جوراب های نخی 100 درصدی هنگام خواب بپوشید
پوشیدن جوراب نخی100 درصدی هنگام خواب پس از مالیدن وازلین روی پاشنه پا به موارد زیر کمک می کند:
رطوبت را نگه دارید
اجازه دهید پوست پاشنه نفس بکشد
از لک شدن ملحفه ها جلوگیری کنید
بعد از چند روز تکرار این روال پوست پاشنه پا نرم می شود
استفاده از کراتولیتیک روی پوست ضخیم شده
هنگامی که پوست پاشنه ضخیم است استفاده از کراتولیتیک و سایر روش های درمانی به نازک شدن آن کمک می کند. کراتولیتیک ها عواملی هستند که پوست ضخیم را نازک می کنند، باعث شل شدن لایه خارجی پوست می شوند و به از بین بردن سلول های مرده پوست کمک می کنند. این روند به پوست اجازه می دهد تا رطوبت بیشتری را حفظ کند. نمونه هایی از کراتولیتیک ها عبارتند از:
آلفا هیدروکسی اسید مانند اسید لاکتیک و گلیکولیک اسید
سالیسیلیک اسید
اوره
محصولی که هم حاوی کراتولیتیک و هم ماده مرطوب کننده باشد بیشترین کاربرد را دارد. به عنوان مثال، اوره هم کراتولیتیک و هم مرطوب کننده است که باعث مرطوب شدن و از بین بردن خشکی پوست، ترک خورده و ضخیم شده می شود.
پوست ضخیم شده را به آرامی سنگ پا بکشید
به محض مرطوب شدن پوست روی پاشنه پا را به آرامی سنگ پا بکشید زیرا این کار باعث کاهش ضخامت پوست سخت و پینه بسته می شود. برای تراشیدن پینه و پوست باید از تیغ و قیچی خودداری شود. افراد مبتلا به دیابت یا نوروپاتی نباید از سنگ های پا استفاده کنند و در عوض باید به متخصص پوست مراجعه کنند.
استفاده از بانداژ مایع
از بانداژهای مایع، ژل یا اسپری برای پوشاندن پوست ترک خورده می توان استفاده کرد. این موارد با ایجاد یک لایه محافظ روی ترک ها به کاهش درد، جلوگیری از آلودگی و میکروب ها در زخم ها کمک کرده و به ترمیم سریع تر آن نیز کمک می کنند. اگر پاشنه پا به شدت ترک خورده است یا در صورت خوددرمانی بهبودی حاصل نشد افراد باید به یک متخصص غدد یا پوست مراجعه کنند.
درمان های پزشکی
در موارد شدید ترک پاشنه پا یا در صورت نیاز به مراقبت پزشک ممکن است:
پوست مرده را از بین ببرد
عوامل نرم کننده یا زدودن قوی تری را تجویز کنید
برای آب بندی ترک ها از چسب پزشکی استفاده کند
در صورت وجود عفونت آنتی بیوتیک تجویز کند
پاشنه را با پانسمان یا بانداژ ببندد
درج کفش، لنت یا لیوان های پاشنه را تجویز کند
به بیمار در تغییر راه رفتن خود کمک کند
دلایل ترک خوردن پاشنه پا
خشکی پوست به طور معمول باعث ترک خوردگی پاشنه پا می شود. هنگام وارد شدن وزن و فشار به پد چربی زیر پاشنه پوست به سمت پهلو منبسط می شود. اگر پوست فاقد رطوبت باشد سفت شده کشش آن کمتر شده و مستعد ترک خوردگی می شود. دلایل دیگر عبارتند از:
ایستادن برای مدت زمان طولانی به ویژه روی کف سخت
چاقی
کفش پشت باز
کفش نامناسب
اصطکاک از پشت کفش
راه ضعیف راه رفتن
هوای خشک و سرد
بی
عوامل خطر
برخی شرایط بیشتر باعث خشکی پوست و خطر ترک پاشنه پا در افراد می شوند. این شامل:
چاقی
دیابت
پسوریازیس
اگزما
پاهای صاف
پای ورزشکار
عفونت های قارچی
خار پاشنه
کم کاری تیروئید
سندرم شوگرن
درماتیت کف پای نوجوان
جلوگیری از ترک پاشنه پا
مراحل زیر به جلوگیری از خشکی پوست پا و ترک پاشنه کمک می کند:
اجتناب از حمام و دوش باعث تشدید خشکی پوست پاشنه پا می شود
افرادی که دارای پوست خشک هستند باید:
به جای آب داغ از آب گرم استفاده کنید
برای جلوگیری از اتلاف رطوبت بیشتر زمان حمام یا دوش گرفتن را به 5 تا10 دقیقه محدود کنید
از یک پاک کننده ملایم و بدون عطر استفاده کنید
پوست را با حوله به آرامی پاک کنید تا خشک شود
بلافاصله پس از خشک شدن از یک مرطوب کننده استفاده کنید
بلافاصله پس از شستشو روی پاشنه پا مرطوب کننده بمالید
بعد از استحمام، دوش گرفتن یا خیس کردن پا افراد باید بلافاصله یک مرطوب کننده را روی پا برای حفظ رطوبت بمالند. پمادها و کرم ها از لوسیون ها موثرتر هستند و پوست را کمتر تحریک می کنند.
آکادمی پوست آمریکا توصیه می کند از پماد یا کرم حاوی عصاره درخت روغن قلم برای پوست خشک استفاده کنید، همچنین پیشنهاد می دهند پماد ها و کرم های حاوی موارد زیر خشکی پوست را تسکین می دهند:
اسید لاکتیک
اوره
هیالورونیک اسید
گلیسرین
لانولین
وازلین
روغن معدنی
اجتناب از صابون های خشن یا محصولات معطر پوست
در حالی که تمیز نگه داشتن پاشنه های ترک خورده، خشک و عاری از عفونت مهم است صابون های خشن می توانند پوست را بیشتر خشک کنند. استفاده از پاک کننده ملایم به حفظ رطوبت بیشتر در پوست پاشنه کمک می کند، همچنین محصولات نرم کننده وجود دارد که می توان به جای صابون از آنها استفاده کرد.
محصولات مراقبت از پوست که حاوی رایحه، الکل، رتینوئیدها یا آلفا هیدروکسی اسید هستند برخی اوقات برای پوست های خشک و حساس بسیار سخت هستند. اجتناب از این محصولات از چربی های طبیعی پوست محافظت می کند.
پوشیدن کفش های پاشنه بسته
پوشیدن کفش یا چکمه با پاشنه بسته به التیام و جلوگیری از ترک پشت پا کمک می کند. کفش هایی با پاشنه بسته با بالشتک از منطقه مشکل ساز پشتیبانی می کنند.
افراد باید از کفش های پاشنه باز، کف پا نازک و کفش نامناسب اجتناب کنند. استفاده از جوراب های بالشتی، کفش هایی با کف لغزنده و درج یا ارتزهایی که توسط یک متخصص پا توصیه می شود از بافت نرم پا محافظت می کند. پوشیدن جوراب نخی با کفش به کاهش اصطکاک نیز کمک می کند، همچنین با جذب عرق و رطوبت اجازه می دهد پوست نفس بکشد و از خشک شدن آن جلوگیری می کند.
چشم انداز
پاشنه های ترک خورده به راحتی در خانه با مرطوب کننده ها و محصولاتی که پینه پوست را نازک می کنند قابل درمان هستند. برای جلوگیری از ترک خوردن پاشنه پا افراد باید به طور روزانه از یک مرطوب کننده برای پا برای جلوگیری از خشک شدن آن استفاده کنند.
اگر افراد بیماری زمینه ای دارد نباید در منزل پاشنه ترک خورده را درمان کنند بلکه باید از روند درمانی توسط متخصص بهره مند شوند. در صورت شدید بودن ترک ها مشاوره گرفتن از یک متخصص برای جلوگیری از بروز عفونت زخم ها ضروری است.
مترجم: الهه زارعی