بهترین گیاهان و مکمل های طبیعی برای درمان عفونت ادرار

عفونت های دستگاه ادراری یکی از رایج ترین انواع عفونت های باکتریایی در سراسر جهان محسوب می شود. تخمین زده می شود بیش از 150 میلیون نفر سالانه به عفونت ادراری مبتلا می شوند.

اشریشیا کلی متداول ترین نوع باکتری در ایجاد عفونت ادراری است اگرچه برخی اوقات انواع دیگری از باکتری های عفونی نیز در آن دخیل هستند. هر فردی ممکن است به عفونت ادراری مبتلا شود، اما زنان 30 برابر بیشتر از مردان به این عارضه مبتلا می شوند. تقریبا 40 درصد از زنان در دوره ای از زندگی خود با عفونت ادراری دست و پنجه نرم می کنند.

عفونت ادراری می تواند روی هر قسمت از سیستم ادراری از جمله مجرای ادرار، مثانه، حالب و کلیه ها تاثیر بگذارد، اما به طور معمول از اندام های دستگاه ادراری تحتانی، مثانه و مجرای ادرار شروع می شود. علائم متداول مرتبط با عفونت ادراری شامل:
احساس سوزش هنگام ادرار کردن
اصرار مکرر و شدید برای دفع ادرار
ادرار ابری، تیره یا خونی
تب یا خستگی
درد در ناحیه لگن، پایین شکم یا کمر
عفونت دستگاه ادراری با آنتی بیوتیک قابل درمان است، اما عود عفونت امری بسیار شایع است. علاوه بر این، استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک ها می تواند عواقب منفی طولانی مدت از جمله آسیب به باکتری های سالم در دستگاه ادراری داشته باشد و به احتمال زیاد به توسعه سویه های باکتری مقاوم در برابر آنتی بیوتیک کمک می کند.

در صورت مشکوک بودن به عفونت دستگاه ادراری بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. عفونت خفیف در صورت عدم درمان به سرعت جدی و کشنده می شود. با این اوصاف برخی تحقیقات نشان می دهد تا 42 درصد موارد عفونت ادراری خفیف و بدون عارضه بدون استفاده از آنتی بیوتیک برطرف می شود.

اگر به دفعات با عفونت دستگاه ادراری دست و پنجه نرم می کنید ممکن است بدنبال راه حل های طبیعی و جایگزین برای جلوگیری از مواجهه بیش از حد با داروهای آنتی بیوتیک باشید. به گزارش هلث لاین، در اینجا چند گیاه و مکمل طبیعی برای پیشگیری و درمان عفونت ادراری خفیف معرفی می شوند.

دی مانوز

دی مانوز به عنوان یک قند ساده اغلب برای جلوگیری و درمان عفونت ادراری خفیف استفاده می شود. به طور طبیعی در انواع مواد غذایی از جمله کرن بری، سیب و پرتقال دیده می شود، اما به طور معمول در صورت استفاده به عنوان روش درمانی برای عفونت دستگاه ادراری به صورت پودر یا قرص مصرف می شود.

درباره چگونگی عملکرد دی مانوز هنوز اطلاعات زیادی در دست نیست، اما بسیاری از کارشناسان معتقدند این ماده توانایی برخی از باکتری های عفونی را برای چسبیدن به سلول های دستگاه ادراری مهار می کند و باعث می شود قبل از شروع بیماری دفع آنها راحت تر باشد. تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه آیا دی مانوز می تواند به طور قابل اعتماد اثرات پیشگیرانه علیه عفونت دستگاه ادراری اعمال کند یا حتی در درمان آن موثر است نیاز است.

با این حال، نتایج چند مطالعه کوچک نتایج امیدوار کننده ای را گزارش داده است. برای اکثر افراد مصرف دی مانوز خطرات عمده ای برای سلامتی ندارد و بیشترین عارضه جانبی گزارش شده مصرف آن اسهال خفیف است. با این حال، از آنجا که دی مانوز نوعی قند است احتمال می رود برای افرادی که چالش هایی در تنظیم سطح قند خون خود دارند گزینه مناسبی نباشد.

در حال حاضر شواهد کافی برای تعیین دوز ایده آل دی مانوز وجود ندارد، اما بیشتر تحقیقات موجود مصرف دوزهای 1.5 تا 2 گرم 3 بار در روز را تایید کرده اند.

انگور خرس

انگور خرس که با نام های انگور گرگ و آقطی سیاه نیز شناخته می شود داروی گیاهی برای عفونت دستگاه ادراری است که قرن ها در طب سنتی و عامیانه مورد استفاده قرار گرفته است. این ماده از نوعی درختچه وحشی و گلدار مشتق شده است که در مناطق مختلف اروپا، آسیا و آمریکای شمالی رشد می کند.

میوه آن یک میان وعده مورد علاقه برای خرس ها است از این رو نام انگور خرس برای آن برگزیده شده است در حالی که از برگ های آن برای تهیه داروهای گیاهی استفاده می شود. بعد از برداشت برگ ها آنها را خشک کرده و برای تهیه چای از آنها استفاده کنید یا عصاره برگ ها به صورت کپسول یا قرص مصرف شود.

تحقیقات مدرن در مورد استفاده از انگور خرس برای درمان عفونت های دستگاه ادراری محدود است اگرچه چندین ترکیب موجود در گیاه توانایی های ضدمیکروبی قوی را در مطالعات فاز آزمایشگاهی نشان داده است. آربوتین به دلیل اثر ضدباکتریایی آن بر اشریشیا کلی یکی از مهمترین و اصلی ترین دلایل عفونت ادراری یکی از اصلی ترین ترکیبات موجود در آن است که به عنوان پتانسیل بهبودی عفونت دستگاه ادراری در انگور خرس شناخته می شود.

تحقیقات موجود نشان می دهد انگور خرس در دوزهای روزانه 200 تا 840 میلی گرم مشتقات هیدروکینون نسبتا بی خطر است. با این حال، ایمنی طولانی مدت آن ثابت نشده است و به دلیل خطر احتمالی برای ایجاد آسیب کبدی و کلیوی نباید بیش از 1 تا 2 هفته مصرف شود.

بیشتر بخوانید:درمان های خانگی برای از بین بردن میخچه

سیر

سیر به عنوان یک گیاه محبوب در طول تاریخ به طور گسترده در 2 روش آشپزی و طب سنتی مورد استفاده قرار گرفته است. این دارو اغلب برای درمان طیف وسیعی از بیماری های جسمی از جمله عفونت های قارچی، ویروسی و باکتریایی به صورت دارویی استفاده می شود.

پتانسیل موجود در سیر برای بهبودی به طور معمول به وجود ترکیبی حاوی گوگرد معروف به آلیسین نسبت داده می شود. در مطالعات در فاز آزمایشگاهی آلیسین اثرات ضدباکتریایی شدیدی را علیه انواع باکتری های عفونی و ایجاد کننده عفونت ادراری از جمله اشریشیا کلی نشان می دهد.

گزارش های موردی فردی نشان می دهد سیر ممکن است یک روش درمانی جایگزین برای عفونت دستگاه ادراری در انسان باشد، اما تحقیقات قوی برای تایید این نتایج موجود نیست. در نهایت قبل از نتیجه گیری قطعی در مورد اثربخشی یا دوز ایده آل برای مصرف آن برای درک بهتر نقش سیر در درمان و پیشگیری از عفونت ادراری عود کرده مطالعات دیگری در این زمینه لازم است.

مصرفمکمل های سیر به احتمال زیاد برای اکثر افراد بی خطر است، اما عوارض جانبی آن شامل سوزش معده، بوی بد دهان و بدن است. برخی از افراد حتی ممکن است واکنش های آلرژیک نسبت به مصرف مکمل های سیر را تجربه کنند و در صورت داشتن سابقه آلرژی به سیر یا سایر گیاهان هم خانواده از جمله پیاز یا تره فرنگی باید از مصرف آن اجتناب شود.

این مکمل ها خطر خونریزی را افزایش می دهند و می توانند با برخی از داروها مانند داروهای رقیق کننده خون و داروهای خاص اچ آی وی تداخل ایجاد کنند. در صورت استفاده از چنین داروهایی قبل از استفاده از سیر برای درمان عفوت دستگاه ادراری با پزشک خود مشورت کنید.

کرن بری

محصولات کرن بری از جمله آب میوه ها و عصاره های آن از محبوب ترین گزینه ها برای درمان های طبیعی و جایگزین برای عفونت ادراری به شمار می آیند. کرن بری حاوی طیف گسترده ای از ترکیبات شیمیایی مانند دی مانوز، هیپوریک اسید و آنتوسیانین است که در کاهش توانایی چسبیدن باکتری های عفونی به دستگاه ادراری نقش دارد، بنابراین مانع رشد و توانایی آنها در ایجاد عفونت می شود.

مطالعات در فاز آزمایشگاهی و حیوانی نشان می دهد کرن بری از عفونت ادراری جلوگیری می کند، اما تحقیقات در فاز انسانی در این باره محدود است. آب و مکمل های کرن بری برای اکثر افراد بی خطر است، اما ممکن است باعث ناراحتی معده شود. به علاوه، استفاده طولانی مدت آن خطر ابتلا به سنگ کلیه را افزایش می دهد.

علاوه بر این، دریافت بیش از حد کالری از آب کرن بری منجر به افزایش وزن می شود و دوزهای زیادی از مکمل های کرن بری با انواع خاصی از داروهای رقیق کننده خون تداخل ایجاد می کند.

چای سبز

چای سبز قرن هاست به دلیل پتانسیل گسترده دارویی در انواع طب سنتی استفاده می شود. چای سبز حاوی مقدار زیادی ترکیبات گیاهی به نام پلی فنول است که به دلیل داشتن اثرات ضدمیکروبی و ضدالتهابی قوی شناخته شده است.

اپی گالوکاتچین، ترکیبی موجود در چای سبز اثرات ضدباکتریایی قوی علیه سویه های اشریشیا کلی ایجاد کننده عفونت دستگاه ادراری در تحقیقات در فاز آزمایشگاهی نشان داده است. مصرف میزان متوسط چای سبز برای بیشتر افراد بی خطر است. با این حال، چای سبز نیز به طور طبیعی حاوی کافئین است که احتمال می رود در اختلال خواب و بی قراری نقش داشته باشد. علاوه بر این، مصرف کافئین در حالی که عفونت دستگاه ادراری فعال دارید علائم جسمی را بدتر می کند، بنابراین بهتر است از محصولات چای سبز بدون کافئین استفاده کنید.

مکمل های عصاره چای سبز با دوز بالا با مشکلات کبدی مرتبط هستند، اما مشخص نیست آیا مکمل ها باعث این مشکلات شده اند یا خیر، بنابراین اگر علاقه مند به مصرف مکمل های چای سبز هستید و سابقه اختلال در عملکرد کبد دارید با پزشک خود مشورت کنید.

سایر درمان های خانگی برای عفونت دستگاه ادراری

انواع مختلفی از دمنوش های گیاهی برای درمان و پیشگیری از عفونت ادراری استفاده می شوند، اما علیرغم محبوبیت آنها مطالعات بسیار کمی در مورد استفاده از آنها برای این منظور انجام شده است.

بیشتر بخوانید:ارتباط اندومتریوز با درد های قاعدگی

چای جعفری

جعفری دارای اثر ادرار آور خفیف است که به شما در دفع باکتری های ایجاد کننده عفونت از دستگاه ادراری کمک می کند. نتایج 2 گزارش موردی نشان داد ترکیبی از چای جعفری، سیر و عصاره کرن بری از عود عفونت دستگاه ادراری در زنان مبتلا جلوگیری می کند. با این حال، تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه آیا این نتایج در گروه های بزرگتر نیز قابل تکرار است یا خیر مورد نیاز است.

چای بابونه

چای بابونه در طب داروهای گیاهی برای درمان طیف وسیعی از بیماری های جسمی از جمله عفونت ادراری استفاده می شود. بابونه مانند جعفری دارای اثر ادرارآور ضعیفی است و از ویژگی های این گیاه می توان ترکیبات گیاهی با خواص ضدالتهابی و ضدباکتری موجود در آن اشاره کرد. تصور می شود این ویژگی ها به کاهش التهاب، جلوگیری از رشد باکتری ها و دفع باکتری های عفونی دستگاه ادراری کمک می کنند، اما تحقیقات بیشتری در این زمینه لازم است.

چای نعنا

چای های تهیه شده از نعناع فلفلی و انواع دیگر نعناع نیز گاهی به عنوان یک درمان طبیعی برای عفونت ادراری استفاده می شوند. برخی تحقیقات در فاز آزمایشگاهی نشان می دهد برگ های نعناع دارای اثرات ضدباکتریایی در برابر باکتری های مختلف ایجاد کننده عفونت دستگاه ادراری مانند اشریشیا کلی هستند. برخی از ترکیبات موجود در برگ نعناع نیز به کاهش مقاومت باکتریایی در برابر داروهای آنتی بیوتیک کمک می کند. با این حال، در حال حاضر هیچ مطالعه ای برای حمایت از استفاده از چای نعناع برای مبارزه با عفونت ادراری در انسان در دسترس نیست.

مترجم: الهه زارعی