اهدای خون در مقایسه با حجامت امر پسندیده‌تری است و با اهدای خون می‌توان به بیماران خاص کمک شایانی کرد.حجامت برای کودکان زیر دو سال و افراد بالای ۶۰ سال توصیه نشده است؛ چرا که استقامت اعضا در کودکان کمتر بوده و حجم خون کم است.
در سالمندان، چون اغلب خونشان غلیظ و پوست و گوشت خشکی دارند و تنها با حجامت، خون رقیقشان خارج می‌شود، احتمال افزایش غلظت خون و خشکی بیشتر مزاج در این گروه سنی زیاد است.
عماد حاجی نژاد، پزشک عمومی گفت: به طور کلی ادعا‌های نادرستی در مورد حجامت وجود دارد. مانند این که خون کثیف یا لخته را از بدن خارج می‌کند که از لحاظ علمی کاملا اشتباه است؛ سیستم گردش خون در بدن انسان به طور یکسان عمل می کند. قلب خون بدون اکسیژن که مصطلح به خون کثیف است و از اعضای بدن به وسیله سیاهرگ‌ها به قلب برگشته از بطن راست به ریه‌ها می‌فرستد تا دوباره با اکسیژن غنی شود و به وسیله سیاهرگ‌های ششی دوباره از ریه به بطن چپ قلب باز گردد.
او بیان کرد: بطن چپ خون غنی از اکسیژن را به تمام اندام‌های بدن پمپ می کند و دوباره این چرخه تکرار می‌شود؛ بنابراین خونی که به وسیله حجامت از بدن خارج می‌شود، همان خونی است که از بطن چپ خارج شده و در گردش خون سیستمیک قرار دارد و چیزی به نام خون کثیف در چرخش خونی بدن وجود ندارد.
او گفت: حجامت ممکن است در برخی مضراتی در پی داشته باشد که اهدای خون این مضرات را ندارد. به طور کلی با توجه به این که هم اهدای خون و هم حجامت به کاهش غلظت خون کمک کرده و یک هدف را دنبال می‌کنند، می‌توان گفت اهدای خون کار پسندیده ای است؛ چرا که از خون اهدا شده هم برای بیماران نیازمند خون مانند تصادفی‌ها و بیماران خاص و انکولوژی و هم در جهت تولید فرآورده‌های خونی برای بیماران خاص مثل هموفیلی می‌توان استفاده کرد که کمک شایانی به این بیماران است. او افزود: اهدای خون با هدف ذخیره کردن خون برای افرادی که به خون نیاز دارند و عملی است که برای جامعه مفید واقع می شود. با این کار، می‌توان افرادی را از مرگ نجات داد؛ اما خونی که در اثر حجامت از فرد خارج می‌شود، حاوی اخلاط بسیار آلوده می‌باشد که عملا، برای هیچ کاری مفید نیست.
وی ادامه داد: همچنین باید در نظر داشت میزان خونی که در حجامت از دست می‌رود حدود ۸۰ سی سی است؛ در حالی است که در اهدای خون حدود ۵۰۰ سی سی خون اهدا می‌شود.
