بانوان + مراقبتهای مربوط به واژن

بهتر است قبل از استفاده از کرم برای درمان خارش واژن، از یک متخصص زنان مشورت بگیرید تا در ابتدا علت اصلی خارش واژن مشخص شود و سپس اقدامات لازم برای درمان صورت گیرد.

به گزارش هلث شاتز، واژن حساس و مستعد مسائلی مانند عفونت یا خارش است. در حالی که دستیابی به محصولاتی که می توانند این نگرانی ها را تسکین دهند رایج است، کرم های خارش واژن نباید اولین انتخاب شما برای درمان باشد. بهتر است قبل از استفاده از کرم برای درمان خارش واژن، از یک متخصص زنان مشورت بگیرید. با این حال، مهم است که قبل از استفاده از هر گونه داروی بدون نسخه، علت اصلی خارش واژن را درک کنید.

آیا می توان از کرم هیدروکورتیزون برای خارش واژن استفاده کرد؟

در شرایط خاص و با احتیاط می توان از کرم های استروئیدی ملایم برای خارش و التهاب در ناحیه تناسلی از جمله فرج و ناحیه خارجی واژن استفاده کرد.

استفاده از کرم هیدروکورتیزون برای خارش ناحیه تناسلی راهنمایی یک پزشک مانند متخصص زنان ضروری است. آنها می توانند علائم شما را ارزیابی کنند، هر گونه بیماری زمینه ای را تشخیص دهند و درمان مناسب را توصیه کنند.

توجه به این نکته مهم است که ما باید در استفاده از کرم هیدروکورتیزون دقیق باشیم، زیرا قرار است از کرم هیدروکورتیزون برای مدت کوتاهی معمولاً برای چند روز تا یک هفته و تحت نظارت پزشکی استفاده شود. استفاده طولانی مدت یا بیش از حد از کرم هیدروکورتیزون در ناحیه تناسلی می تواند منجر به نازک شدن پوست، افزایش خطر عفونت و سایر عوارض جانبی شود. استفاده داخلی از کرم های هیدروکورتیزون اصلا توصیه نمی شود.

مواردی که هنگام درمان عفونت و خارش واژن باید از آنها اجتناب کرد

هنگام درمان عفونت‌های واژن و خارش، اجتناب از مواد خاصی که می‌توانند علائم را بدتر کنند یا اثربخشی درمان را مختل کنند، مهم است. در اینجا مواردی وجود دارد که باید از آنها اجتناب کنید:

1. از فعالیت جنسی خودداری کنید

تا زمانی که عفونت و علائم از بین نرود، از فعالیت جنسی شامل رابطه جنسی واژینال، دهانی و مقعدی خودداری کنید. فعالیت جنسی می تواند ناحیه واژن را تحریک کند و به طور بالقوه عفونت را به همسرتان منتقل کند.

2. دوش واژینال نگیرید

از دوش گرفتن یا استفاده از محصولات بهداشتی زنانه که حاوی عطر، رنگ یا مواد شیمیایی خشن هستند خودداری کنید. دوش تعادل طبیعی باکتری‌های واژن را به هم می‌زند و می‌تواند عفونت و تحریک واژن را تشدید کند.

3. از پوشیدن لباس های تنگ خودداری کنید

به دنبال لباس های گشاد و قابل تنفس که از الیاف طبیعی مانند پنبه ساخته شده اند، بروید. از لباس‌های تنگ، پارچه‌های مصنوعی و لباس‌های زیر ساخته شده از موادی که رطوبت را به دام می‌اندازند خودداری کنید، زیرا می‌توانند باعث رشد مخمر و باکتری‌ها شوند.

4. رطوبت را محدود کنید

ناحیه خیس و مرطوب واژن به محل پرورش عفونت ها تبدیل می شود. می توانید از دستمال مرطوب برای تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه تناسلی مخصوصاً پس از حمام کردن یا شنا استفاده کنید. از نشستن طولانی مدت در لباس های خیس یا مرطوب خودداری کنید، زیرا رطوبت می تواند محیطی مناسب برای رشد قارچ ها و باکتری ها ایجاد کند.

5. از مواد محرک اجتناب کنید

از استفاده از صابون‌های معطر، لوسیون‌های معطر و سایر محصولاتی که ممکن است حاوی مواد محرک یا حساسیت‌زا باشند، خودداری کنید. عطر می تواند باعث تحریک و تشدید بیشتر علائم مشکل شود، بنابراین به سراغ محصولات بدون عطری بروید که ملایم هستند و برای پوست های حساس فرموله شده اند.

6. پوست حساس ناحیه تناسلی را نخارانید

در حالی که خاراندن خارش یا تحریک پوست ممکن است وسوسه انگیز باشد، از خاراندن ناحیه واژن خودداری کنید، زیرا می تواند منجر به تحریک بیشتر، التهاب و عفونت احتمالی شود. در عوض، به آرامی ناحیه مورد نظر را با یک پارچه تمیز و نرم تمیز کنید تا خارش را کاهش دهید.

7. مصرف شکر را محدود کنید

اگر از عفونت قارچی رنج می برید، از مصرف غذاها و نوشیدنی های شیرین خودداری کنید. مخمرها با شکر زیاد رشد می کنند، بنابراین محدود کردن مصرف شکر ممکن است به جلوگیری از رشد بیش از حد مخمر و بهبودی شما کمک کند.

8. از اشتراک گذاری وسایل شخصی خودداری کنید

از به اشتراک گذاشتن حوله، لباس زیر یا سایر وسایل شخصی با دیگران خودداری کنید، زیرا ممکن است باعث گسترش عفونت شود.

9. دستورالعمل های درمانی را دنبال کنید

اگر برای عفونت واژن برای شما دارو تجویز شده است، مانند کرم های ضد قارچ یا آنتی بیوتیک، دستورالعمل های ارائه شده توسط پزشک را به دقت دنبال کنید. برخی از ما با مشاهده علائم بهبود، درمان رها می کنیم. با این حال، ما باید دوره کامل درمان تجویز شده را به پایان برسانیم. با پرهیز از این اعمال و مواد، می‌توانید در درمان عفونت‌های واژن و خارش، به بهبود و کاهش خطر عوارض کمک کنید. اگر علایم با وجود درمان ادامه یافت یا بدتر شد، فوراً به پزشک مراجعه کنید.