سطوح بالای نیاسین یا ویتامین ب۳ موجب التهاب و بیماری‌های قلبی عروقی می‌شود. به گزارش ایندیپندنت فارسی، پژوهش جدیدی نشان می‌دهد که افزایش سطوح نیاسین، که ویتامین ب۳ هم نامیده می‌شود، می‌تواند با تحریک التهاب و آسیب‌رساندن به رگ‌های خونی، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را افزایش دهد.
نیاسین در بسیاری از مواد غذایی مانند گوشت قرمز، ماهی، برنج قهوه‌ای، موز و همچنین غلات و نان‌های غنی‌شده یافت می‌شود.
به گزارش وری‌ول هلت، اگر نیاسین را از طریق مکمل‌های ویتامین در دوزهای بالا مصرف کنید، می‌تواند منجر به مسمومیت شود که به طور بلقوه عوارض گوارشی مانند حالت تهوع، استفراغ یا حتی آسیب کبدی را به دنبال خواهد داشت.
طبق این پژوهش که در نشریه «نیچر مدیسن» منتشر شد، یک محصول تجزیه نیاسین که به ۴پی‌وای (4PY) معروف است به شدت با ابتلا به حمله قلبی، سکته مغزی، و موارد مربوط به ناراحتی‌های قلبی مرتبط است.
به طور مشخص افراد با سطوح بالای ۴پی‌وای در مقایسه با افرادی که سطوح پایین‌تر ۴پی‌وای را دارند، ۶۰ بیشتر در معرض مشکلات قلبی مواجه‌اند.
نیاسین چیست و چرا به آن احتیاج داریم؟
جوزف دایبس، متخصص قلب و عروق در بیمارستان نورت‌ول لنوکس هیل به وری‌ول‌هلت می‌گوید: «بدن ما به نیاسین نیار دارد و خوشبختانه در انواع مواد غذایی مانند گوشت، ماهی، لبنیات و غلات یافت می‌شود.»
به گفته دایبس، نیاسین چندین نقش کلیدی در بدن ایفا می‌کند، از جمله کمک به تبدیل غذا به انرژی، و حفظ سلامت پوست، اعصاب و سیستم گوارشی. نیاسین همچنین گردش خون را بهبود می‌بخشد و سطح بالای کلسترول بد یا ال‌دی‌ال و سطوح تری‌گلیسیرید یا چربی بدن را کاهش می‌دهد.
دایبس می‌گوید، در صورتی که در رژیم‌غذایی نیاسین کافی دریافت نکنید، به بیماری پلاگر مبتلا می‌شوید. فرد مبتلا به پلاگر دچار سردرگمی ذهنی، ناتوانی، اسهال، از دست دادن اشتها و سایر علائم جدی می‌شود.
چرا نیاسین بیش از حد برای قلب مضر است؟
هنگامی که نیاسین تجزیه می‌شود محصولات جانبی مانند ۲پی‌وای (2PY) و ۴پی‌وای تولید می‌کند. در تحقیق جدید مشخص شد که این محصولات جانبی به‌ویژه ۴پی‌وای، در تحریک التهاب عروقی نقش مستقیم دارند که به رگ‌های خونی آسیب می‌زنند و با زمان در شریان‌ها (آترواسکلروز) پلاک تولید می‌کنند که عامل خطر اصلی در بیماری‌های قلب است.
دایبس می‌گوید: «کاملا ثابت شده است که التهاب نقش کلیدی در بیماری‌های قلبی عروقی دارد، به‌خصوص بیماری عروق کرونر آترواسکلروتیک.»
از آنجایی که ۲پی‌وای و ۴پی‌وای عوامل پیش‌التهابی‌اند، موجب افزایش التهاب عروقی می‌شوند که به طور مستقیم با پیامدهای عروقی بدتر مانند حمله قلبی یا سکته مرتبط است.»
لنا باکوویچ، متخصص تغذیه در بیماری‌های مزمن، مدیریت وزن و سلامت روده به وری‌ول‌هلت گفت: «۴پی‌وای نه تنها موجب التهاب در سیستم قلبی عروقی می‌شود، بلکه می‌تواند تجمع پلاک در دیواره شریان‌ها را افزایش دهد که منجر به آسیب‌دیدن رگ‌های خونی می‌شود.»
آیا ویتامین‌های دیگری هم هستند که در صورت تجزیه خطر ایجاد کنند؟
به گفته باکوویج، ویتامین‌های محلول در چربی – آ، دی، ای و کا – زمانی که در دوزهای زیاد به شکل مکمل مصرف شوند، می‌توانند سمی باشند. برخلاف ویتامین‌های محلول در آب، ویتامین‌های محلول در چربی در بدن ذخیره می‌شوند و هر کدام علائم سمی خاص خودشان را دارند.
غذاها و محصولات حاوی نیاسین
به گفته باکوویچ، شما می‌توانید نیاسین را به طور طبیعی از مواد غذایی مانند ماهی، گوشت قرمز، مرغ، گوشت خوک، حبوبات، غلات کامل، برنج قهوه‌ای، آجیل، دانه‌ها و موز به دست آورید. نیاسین را به غذاهای غنی‌شده مانند نان، غلات و شیر خشک نوزادان اضافه می‌کنند.
میزان مصرف نیاسین
به گفته باکوویچ، واحد اندازه‌گیری نیاسین را با معادل‌های نیاسین یا ان‌ای (NE) نشان می‌دهند. یک ان‌ای معادل یک میلی‌گرم نیاسین یا ۶۰ میلی گرم تریپتوفان است، اسید آمینه‌ای که بدن به نیاسین تبدیل می‌کند. مقدار مجاز توصیه شده نیاسین در رژیم غذایی به طور کلی برای مردان حدود ۱۶ میلی‌گرم ان‌ای و برای زنان ۱۴ میلی‌گرم ان‌ای است.
مقدار مجاز برای زنان باردار ۱۸ میلی‌گرم ان‌ای و برای زنانی که در دوران شیردهی قرار دارند، ۱۷ میلی‌گرم ان‌ای است.
مصرف دوز بالای نیاسین به صورت مکمل‌های ویتامین، به‌ویژه بیشتر از ۵۰۰ میلی‌گرم و به شکل اسید نیکوتینیک می‌تواند خطر سمی‌شدن نیاسین را افزایش دهد. یکی از شایع‌ترین علائم نیاسین بیش از حد در بدن، برافروخته شدن یا قرمزی پوست است که در سراسر بدن ظاهر می‌شود.
سایر علائم مسمومیت با نیاسین شامل نقرس، مشکلات گوارشی، حالت تهوع، اسهال، سردرد، تاری دید، خستگی، فشار خون پایین، استفراغ، کبود شدن به‌راحتی، افزایش خونریزی از زخم‌ها و در موارد نادر التهاب کبد است.
با این حال، باید بدانید که بعید است با خوردن غذاهای غنی از نیاسین، دوزهای خطرناک نیاسین را دریافت کنید، زیرا منابع غذایی معمولاً مقادیر متعادلی از این ماده مغذی را فراهم می‌کنند.
خطر بیشتر از مکمل‌ها است، به‌خصوص اگر مقادیر زیادی از آن‌ها را به مدت طولانی مصرف کنید. به همین دلیل است که همیشه قبل از شروع مصرف هر نوع ویتامینی باید با پزشک مشورت کنید