علائم کمبود این ویتامین روی پا‌های شما!

محققان گفتند که نشانه‌های کمبود ویتامین B۱۲ روی پاهای شما قابل مشاهده است و اگر این ویتامین در بدن شما وجود داشته باشد، از وجود آن آگاه خواهید شد، همین ویتامین خواهد بود.

کمبود ویتامین B۱۲ می‌تواند منجر به خستگی، افسردگی و حتی درد در زبان شود. ویتامین B۱۲، ویتامینی حیاتی برای بدن است، زیرا چندین عملکرد حیاتی ازجمله حفظ سلامت خون و سلول‌های عصبی را انجام می‌دهد.

نتایج تحقیق منتشرشده در نشریه Canadian Family Physician نشان داد ضایعات پوستی روی پا‌ها از علائم بالینی کمبود ویتامین B۱۲ است؛ ضایعه پوستی به هر قسمتی از پوست گفته می‌شود که از نظر رنگ، شکل، اندازه و بافت با ناحیه اطراف آن متفاوت است.

ضایعات پوستی غیرقابل توضیح و برطرف‌نشدنی نشانه‌ای از کمبود ویتامین B۱۲ است و دیگر علائم عمومی کمبود ویتامین B۱۲ شامل موارد ذیل است:

رنگ زرد کم رنگ در پوست؛

زبان زخم و قرمز (گلوسیت)؛

زخم‌های دهان؛

سوزن و سوزن شدن (پاراستزی)؛

تغییر در نحوه راه رفتن و حرکت؛

اختلال بینایی؛

تحریک‌پذیری؛

افسردگی؛

تغییر در طرز فکر، احساس و رفتار و

کاهش توانایی‌های ذهنی مانند حافظه، درک و قضاوت (زوال عقل).

سرویس سلامت ملی بریتانیا توصیه کرده است که اگر علائم کمبود ویتامین B ۱۲ را تجربه می‌کنید، ضروری است که با پزشک عمومی مشورت کنید. این شرایط اغلب بر اساس علائم شما و نتایج آزمایش خون قابل تشخیص است.

چه چیزی باعث کمبود B ۱۲ می‌شود؟
کم‌خونی پرنیشیوز، شایع‌ترین علت کمبود ویتامین B ۱۲ است. این وضعیت خودایمنی باعث می‌شود که سیستم ایمنی به اشتباه به سلول‌های معده شما حمله کند که فاکتور درونی را تولید می‌کنند، پروتئینی که برای جذب ویتامین B ۱۲ ضروری است.

برخی از افراد ممکن است به دلیل دریافت ناکافی این ویتامین از رژیم غذایی خود دچار کمبود ویتامین B۱۲ شوند.

رژیم غذایی سرشار از گوشت، ماهی و محصولات لبنی معمولا ویتامین B۱۲ کافی را فراهم می‌کند، اما کسانی که به‌طور منظم این غذا‌ها را مصرف نمی‌کنند ممکن است دچار کمبود ویتامین مذکور شوند.

نحوه رفع کمبود ویتامین B۱۲
درمان کم‌خونی کمبود ویتامین B۱۲ به علت اصلی آن بستگی دارد اکثر افراد را می‌توان به‌طور موثر با تزریق یا با مصرف قرص برای جبران ویتامین‌های از دست رفته، درمان کرد. شایان‌ذکر است، ۲ نوع تزریق ویتامین B۱۲ وجود دارد که شامل هیدروکسوکوبالامین و سیانوکوبالامین است.

سرویس سلامت ملی بریتانیا تصریح کرد هیدروکسوکوبالامین معمولا گزینه توصیه شده است، زیرا مدت طولانی‌تری در بدن باقی می‌ماند.