دانشمندان دریافتند، بودن در کنار افراد دیگری که سخت کار می‌کنند به‌طور خودکار به ما کمک می‌کند سخت‌تر کار کنیم.
آنان بر این باور هستند که علت مسری بودن تمرکز بر سخت کار کردن می‌تواند به دلیل وضعیت بدن و علائم غیرکلامی تلاش ذهنی اطرافیان باشد. تلاش با وضعیت بدنی پرتنش مرتبط است و اتخاذ چنین وضعیتی منجر به افزایش میزان تلاش می‌شود.
با این حال، با گسترش محدودیت‌ها، فرضیه‌های رادیکال‌تری نیز باید در نظر گرفته شوند، مانند این احتمال که تلاش افراد تحت تاثیر تفاوت رفتار شخص دیگری است که تلاش زیاد یا کم انجام می‌دهد.
در این پژوهش، افراد در زمان انجام یک سری وظایف پهلو به پهلو یکدیگر نشسته بودند. گاهی اوقات کار به‌طور ناگهانی برای افراد در کنار هم بسیار دشوار به نظر می‌رسید، اگرچه برای فرد دیگری دشوار نبود و تلاش ذهنی او مسری بود و به دیگران انتقال می‌یافت.
دانشمندان اظهار کردند: ما برای اولین بار نشان دادیم که تلاش ذهنی مسری است و کار کردن در کنار فرد پرتلاش، شما را نیز وادار می‌کند همین کار را انجام دهید.
آنان معتقدند این مورد واکنشی غیرارادی است و تمایل تقلید از مردم مانند خمیازه کشیدن، مالیدن صورت، یا تکان دادن پا و حالات چهره را نشان می‌دهد.
تمرکز تنها یکی از موارد مسری بین افراد است و سایر موارد شادی، اضطراب، گستاخی، خنده و ریسک‌پذیری هستند.