او شرکت‌کنندگان مطالعه را به دو گروه تقسیم کرد و به هر کدام یک لیوان میلک شیک داد. به گروه اول گفته شده میلک شیک کم کالری (تنها ۱۴۰ کالری) و فاقد قند و چربی است. به گروه دوم گفته شد که میلک شیک پرکالری (۶۲۰ کالری) و حاوی افزودنی‌های قند و چربی است.
قبل و بعد از نوشیدن میلک‌شیک، میزان یک هورمون به نام «گرلین» در خون شرکت کنندگان اندازه گرفته شد. گرلین یک هورمون گرسنگی است که از معده ترشح می‌شود و به مغز فرمان گرسنگی می‌دهد تا به دنبال غذا باشد. همچنین این هورمون باعث کاهش متابولیسم بدن می شود.
در واقع این مکانسیم با این هدف است که در صورت نبود غذا، دچار کمبود انرژی نشویم و به نوعی بدن را در وضعیت صرفه‌جویی قرار می‌دهد. اما در عصر حاضر این اتفاق باعث بروز اضافه وزن به دلیل کاهش سوخت و ساز بدن شده است.
نتیجه آزمایش گرلین بعد از نوشیدن میلک شیک باورنکردنی بود: میزان کاهش هورمون گرلین در افرادی که «تصور می‌کردند» میلک شیک پرکالری را خورده‌اند، «سه برابر» افرادی بود که فکر می‌کردند نسخه کم‌کالری را نوشیده‌اند!
سال ها تصور پژوهشگران این بوده که گرلین بر اساس حجم و کالری غذای دریافتی بدن تنظیم می‌شود. اما این پژوهش به وضوح نشان داد که طرز تفکر (Mindset) ما تا چه حد در این زمینه تاثیرگذار است.
دکتر کرام تحقیقات متعدد دیگری نیز در رابطه با تاثیر طرز تفکر روی فیزیولوژی بدن انسان انجام داده و یکی از پیشنهاد‌های کلیدی او این است که اگر هنگام مصرف غذا، از زاویه «کافی بودن» به وعده مصرفی‌مان نگاه کنیم، کاهش اشتها و افزایش متابولیسم را به همراه دارد.