در سال‌های اخیر کم خوابیدن و نخوابیدن به بخشی طبیعی از زندگی ما تبدیل شده است. در حالی که کم خوابیدن در ظاهر، رفتار و احساسات ما تاثیر می‌گذارد؛ نخوابیدن برای ساعت‌های طولانی خطرات مختلفی برای سلامت به همراه دارد.
یک روز بدون خواب
اگر یک روز کامل را به طور کامل بیدار بمانید اولین پدیده‌ای که توجه شما را جلب خواهد کرد میکرو-خواب است. میکرو-خواب بازه زمانی چند ثانیه‌ای است که به بدن ناخودآگاه به خواب می‌رود. اگرچه ۲۴ ساعت بیدار ماندن تاثیر شدیدی بر سلامت ما نخواهد داشت، کم شدن میزان توجه و سرعت عمل بدن می‌تواند جان افراد را به خطر بیاندازد.
تحقیقات نشان می‌دهد حتی پس از ۱۶ یا ۱۷ ساعت بیدار ماندن سرعت واکنش انسان‌ها به شدت کاهش پیدا میکند که می‌تواند به تصادفات جاده‌ای یا حادثه‌های مختلف روزمره منجر شود.
پس از ۲۴ ساعت بیداری توانایی پردازش افکار و احساسات به شدت تحت تاثیر قرار می‌گیرد وسطح اضطراب به میزان قابل توجهی افزایش پیدا میکند.
سی و شش ساعت بدون خواب
وقتی ۳۶ ساعت بیدار بمانید توانایی پردازش افکار، توانایی عملکرد و سلامت جسمیتان به شدت تحت تاثیر قرار می‌گیرند.
توانایی واکنش نشان دادن تا حد زیادی مختل شده و درک اطلاعات زیاد بسیار سخت می‌شود. حتی بینایی شما نیز تحت تاثیر قرار می‌گیرد و تشخیص دادن اطرافیانتان سخت می‌شود.
تحقیقات نشان می‌دهد ۳۶ ساعت بیدار بودن می‌تواند باعث بالا رفتن فشار خون شود. افزایش فشار خون موجب بیشتر شدن اشتها خواهد شما و تمایل به شیرینی‌جات بیشتر می‌شود. در این مرحله اضطراب به بی‌تفاوتی تبدیل می‌شود و انگیزه فرد به شدت کاهش پیدا میکند.
دو روز بدون خواب
اگر دو روز را بدون خواب سپری کنید نه تنها بیدار ماندن بلکه اکثر کار‌های روزمره نیز برای شما سخت خواهد شد. در کنار احساس اضطراب و بی حوصلگی فرد بی‌پروا و غیرقابل پیش‌بینی می‌شود. با افزایش تعداد میکرو-خواب‌ها هر کار روزمره‌ای می‌تواند زندگی شما یا اطرافیانتان را در خطر بیاندازد.
در این مرحله سلامتی جسمی و سیستم دفاعی بدن نیز به شدت تحت تاثیر قرار می‌گیرند.
کمبود خواب شدید پس از بیش از سه روز بیداری شروع می‌شود. اکنون ادراک به خطر افتاده است و ممکن است دچار هذیان و توهم شوید.
با توجه به خطرات کمبود خواب طولانی، مطالعات بسیار کمی از اثرات آن را وجود دارد. با این حال، تحقیقات بر گروهی از فضانوردان که به مدت ۷۲ ساعت بیدار ماندند، افزایش ضربان قلب، تغییرات شدید خلق و خو و کاهش توانایی پردازش اطلاعات را گزارش دادند.
توهمات بینایی و شنوایی، روان‌پریشی، هذیان، بی‌حسی، اختلال در تفکر وخوددگربینی نتایج شناخته شده کمبود خواب بلند مدت هستند. این علائم پس از یک دوره خواب طبیعی و استراحت از بین می‌روند.
واکنش افراد به کمبود خواب بسیار متغیر است و به عوامل مختلفی بستگی دارد. مهم‌ترین عامل تفاوت ژنتیکی افراد است.
مطالعات همچنین نشان می‌دهد بی‌خوابی با افزایش سن به دلیل تغییرات طبیعی در بدن شایع‌تر می‌شود و افراد مسن احتمال مشکلات بیشتری با خوابیدن یا زود بیدار شدن دارند.
علاوه بر این، تحقیقات نشان می‌دهد زنان نسبت به مردان نیاز بیشتری به خوابیدن دارند و سخت‌تر خوابشان می‌برد. یکی بر طبق یکی از دلایل پیشنهاد شده زنان در طول روز کار‌های بیشتری را همزمان انجام می‌دهند، در نتیجه به زمان بیشتری برای استراحت نیاز دارند.