ید یک ماده مغذی حیاتی است که برای عملکرد صحیح غده تیروئید ضروری می‌باشد و نقش اصلی را در ساخت هورمون‌های تیروئیدی ایفا می‌کند. این هورمون‌ها با تنظیم متابولیسم بدن، تأثیر زیادی بر روی اکثر اندام‌ها دارند و برای رشد و عملکرد طبیعی بدن، مغز و سیستم عصبی، همچنین حفظ دمای بدن و تأمین انرژی بسیار مهم هستند.
مهم‌ترین منبع غذایی ید را مواد غذایی دریایی مانند ماهی های آب شور، میگو، صدف و جلبلک‌های دریایی تشکیل می‌دهد. همچنین گیاهانی که در سواحل دریا می روید، منابع مناسب ید محسوب می شود.
اما مواد غذایی که دور از دریا رشد می کند و ماهی آب های تازه، ید کمتری دارد. ید موجود در گیاهان برخلاف سایر مواد معدنی، به مقدار ید موجود در خاک محل رشد گیاه، بستگی دارد. اما در کشور ما آب و خاک فاقد ید است، بنابراین هیچ کدام از محصولات غذایی قادر به تامین ید موردنیاز بدن نیست.
بدن انسان در اوایل دوران کودکی، بلوغ و دوران های حاملگی و شیر دادن به نوزاد، به میزان بیشتری به ید نیاز دارد و دریافت مقدار کافی آن اهمیت حیاتی دارد. کمبود ید، پیامدهایی مانند نازایی، سقط جنین، تولد نوزاد مرده، ناهنجاری مادرزادی، عقب ماندگی های ذهنی، کاهش بهره هوشی و گواتر را به دنبال دارد.
نمک یددار را نباید به مدت طولانی در معرض نور خورشید و یا رطوبت قرار داد، زیرا ید آن از دست می رود. بهترین روش برای نگهداری مناسب نمک یددار، ظرف های بدون منفذ است. نگهداری نمک یددار در ظرف های شیشه ای و بی رنگ نیز موجب کاهش ید آن می شود.
بر همین اساس توصیه می شود نمک یددار را در ظروف شیشه ای رنگی و دربسته نگهداری کرد. همچنین این نکته مهم و کاربردی را در نظر داشته باشید که بهتر است نمک را در آخر پخت به غذا اضافه کنیم.