یک کارشناس در زمینه علوم و صنایع غذایی بیان می‌کند: «با گذشت زمان و در طول نگهداری طولانی‌مدت عسل، ترکیب سمی به نام هیدروکسی متیل فورفورال به تدریج در این محصول افزایش می‌یابد. هرچه زمان نگهداری و دمای محیط بیشتر باشد، میزان این ترکیب نیز افزایش می‌یابد. بنابراین، هر عسل دارای تاریخ مصرف مشخصی است و نباید فراتر از این زمان استفاده شود.»
در بسیاری از شبکه‌های مجازی، خبر‌های ضد و نقیض و غیرعلمی در مورد عسل در حال انتشار است و جالب‌تر اینکه شبکه‌های منتسب به طب سنتی در حال دامن زدن به ترویج باور‌های قدیمی و نادرست و منسوخ شده‌ای در مورد عسل هستند و هشدار‌های زیادی در این خصوص به گوش می‌رسد.
دکتر نسرین مویدنیا، متخصص علوم و صنایع غذایی می‌گوید: یکی از اخبار منتشر شده در فضای مجازی این است که گفته می‌شود عسل فسادپذیر نیست و می‌توان آن را در مدت زمان طولانی نگهداری کرد. اما لازم است بدانید در طی نگهداری عسل به تدریج و با گذشت زمان ترکیبی سمی به نام هیدروکسی متیل فورفورال در این محصول زیاد می‌شود و هر چه مدت زمان نگهداری و دمای محیط بیشتر باشد بر میزان این ترکیب افزوده می‌شود. در نتیجه هر عسل تاریخ مصرف مشخصی دارد و نباید خارج از این محدوده زمانی استفاده شود.
این متخصص توصیه می‌کند، ملاک تشخیص عسل تقلبی از طبیعی را پارامتر‌هایی که در استاندارد تعریف شده تعیین می‌کند و برخلاف باور عامه مردم و مطالبی که در مورد چگونگی تشخیص عسل تقلبی از عسل اصل منتشر می‌شود، صرفا یک آزمایشگاه معتبر می‌تواند به شکل علمی ترکیبات عسل را مورد سنجش قرار داده و نوع اصل را از تقلبی متمایز کند و تاکنون هیچ روش خانگی برای سنجش این موضوع تایید نشده است.
باور و اخبار نادرستی که در حال انتشار بین مردم است اینکه عسل را با چای، شیر یا آب داغ نباید مصرف کرد، چون تبدیل به ترکیب سمی می‌شود. دکتر مویدنیا می‌گوید: با توجه به مقدار اندک عسلی که با آب، چای یا شیر داغ ترکیب می‌شود و همچنین با توجه به دمای زیر ۱۰۰ درجه سانتی گراد نوشیدنی‌های داغ، نمی‌توان گفت که ترکیبی سمی در این نوشیدنی ایجاد می‌شود. اما عسل‌های کهنه، رست بسته، کریستاله یا شکرک زده‌ای است که اغلب به صورت خانگی یا توسط عرضه کنندگان، حرارت داده می‌شوند تا به حالت رقیق و روان اولیه تغییر شکل دهند قطعا حاوی میزان بالایی ترکیب سمی هستند که هر چقدر دما بالاتر باشد، واکنش تشکیل این ترکیب سریعتر انجام می‌شود.
در بسیاری از نشریات و مقالات علمی و همچنین بر روی بسته بندی اغلب عسل‌ها مندرج است که به خردسالان زیر یکسال عسل داده نشود. دکتر مویدنیا می‌گوید: احتمال وجود اسپور کلستریدیوم بوتولینم در عسل وجود دارد. اسپور این باکتری در خاک موجود است و با وزش باد می‌تواند بر روی بدن زنبور یا گل‌هایی که زنبور از شهد آن می‌مکد بنشیند و به نوعی وارد عسل شود. ورود این اسپور به بدن افراد بالغ مشکلی ایجاد نمی‌کند، چون اسپور این باکتری به واسطه باکتری‌های قوی‌تر روده سرکوب و سمی تولید نمی‌شود. اما در خردسالان زیر یکسال، چون روده فاقد باکتری‌های قوی است احتمال رشد اسپور در روده و جوانه زدن و تولید سم بوتولینم و در نهایت مسمومیت بوتولیسم در نوزادان وجود دارد.