تنگی کانال نخاع چیست؟
تنگی ستون فقرات زمانی اتفاق می‌افتد که کانال نخاعی فضا را از دست می‌دهد، خواه در مرکز یا اطراف مهره‌ها. این وضعیت می‌تواند عملکرد بهینه اعصاب را مختل کند. کاهش فضای کانال نخاعی ممکن است در مرکز ستون فقرات، در محل خروج اعصاب و یا بین مهره‌ها رخ دهد. برخی از افراد هیچ علامتی از تنگی نخاعی حس نمی‌کنند، در حالی که دیگران ممکن است عوارضی از خفیف تا شدید را تجربه کنند.علائم تنگی کانال نخاعی چیست؟
علائم تنگی ستون فقرات می‌تواند بر اساس علت و شدت آن و بین افراد مختلف متفاوت باشد. این علائم معمولاً در گردن و کمر احساس می‌شوند، زیرا تنگی نخاعی اغلب بر ستون فقرات کمری و گردنی تأثیرگذار است. علائم تنگی نخاع ممکن است شامل موارد زیر باشد:- – بی‌حسی
- – احساس سوزن سوزن شدن
- – درد گردن (معمول در تنگی کانال نخاعی گردنی)
- – کمر درد
- – درد عصب سیاتیک (معمول در تنگی کانال نخاعی کمری)
- – ضعف عضلانی (در بازوها و/یا پاها)
- – اختلالات تعادل و راه رفتن
- – مشکلات مثانه و روده
- – مشکلات در عملکرد جنسی
ورزش‌های مرتبط با تنگی کانال نخاع چیست؟
تمرینات مرتبط با تنگی نخاعی معمولاً برای کاهش فشار و درد توصیه می‌شوند. البته، باید به یاد داشت که هیچ ورزشی نمی‌تواند وسیع‌تر شدن کانال نخاعی را تضمین کند، اما برخی تمرینات تقویتی می‌توانند در کاهش علائم و بهبود انعطاف‌پذیری ستون فقرات مؤثر باشند و کمک کنند تا سطح سالمی از فعالیت حفظ شود. نکته مهم این است که نه‌تنها خود ستون فقرات باید انحنا و تراز طبیعی خود را حفظ کند، بلکه عضلات اطراف آن نیز باید حمایت و تثبیت لازم را فراهم کنند. به نظر می‌رسد که تمرینات تقویتی مرکزی می‌توانند با افزایش حمایت و تثبیت ستون فقرات، به کاهش علائم تنگی کانال نخاعی کمک کنند. اثرات مثبت تمرینات زیر بر علائم تنگی نخاعی مورد بررسی قرار گرفته‌اند:پلانکینگ
تقویت عضلات پشت و شکم برای حمایت از ستون فقرات اهمیت زیادی دارد و تمرین پلانکینگ یکی از روش‌های مؤثر در این زمینه است. در شرایطی مانند تنگی کانال نخاعی، فشار روی اعصاب موجود در کانال افزایش می‌یابد و انجام ورزش‌های مخصوص می‌تواند به کاهش این فشار کمک کند. پلانکینگ، چه به صورت سنتی و چه کناری، هسته بدن را فعال می‌کند زیرا باید وزن بدن را در وضعیت پلانک نگه دارد. این فعالیت به تقویت عضلات مرکزی بدن کمک کرده و فشار را از روی ستون فقرات و اعصاب کاهش می‌دهد، خصوصاً در نقاطی که اعصاب از ستون فقرات خارج می‌شوند. پلانک سنتی با قرار گرفتن روی آرنج‌ها و دست‌ها به‌گونه‌ای که راستای بدن موازی با زمین باشد، انجام می‌شود. در این حالت، باید بدن را بالا نگه داشت و مرکز ثقل بدن نباید پایین بیفتد. برای انجام پلانک جانبی، از پهلو به سمت چپ با زانوهای خم شده آغاز کنید و آرنج را مستقیماً زیر شانه قرار دهید. با حفظ تعادل روی آرنج و زانوها، باسن خود را بلند کنید تا بدن صاف بماند. پلانکینگ باعث افزایش ثبات هسته بدن می‌شود که به نوبه خود به پایداری بیشتر ستون فقرات منجر می‌شود.کج شدن لگن
در تنگی کانال نخاعی کمری، کانال نخاعی در ناحیه کمری ستون فقرات باریک می‌شود، به همین دلیل بیشتر علائم این عارضه در ناحیه پایین بدن احساس می‌شود. حرکت شیب لگن می‌تواند با تقویت عضلات شکم و باز کردن فضای داخل لگن و باسن، فشار روی ستون فقرات کمری را کاهش دهد. حفظ شل بودن و انعطاف‌پذیری لگن به معنای دستیابی به دامنه حرکتی سالم‌تر در پایین‌تنه است و این امر به بهبود کیفیت راه رفتن، وضعیت بدنی مناسب، تعادل و هماهنگی کمک می‌کند. برای انجام حرکت شیب لگن، می‌توان به پشت خوابید، زانوها را خم کرد و پاها را روی زمین قرار داد. همزمان با فشار ملایم قسمت پایین کمر به زمین و درگیر کردن عضلات مرکزی بدن، این حرکت انجام می‌شود.کشش زانو تا قفسه سینه
کشش زانو تا قفسه سینه یکی از تمرینات مؤثر برای کاهش درد عضلات کمر و باسن و افزایش انعطاف‌پذیری آنها به‌همراه همسترینگ است. در این حرکت، پس از آن که به پشت می‌خوابید، هر دو زانو را به سمت قفسه سینه بکشید و زانوها را محکم نگه دارید. قبل از پایین آوردن پاها، چند لحظه در این وضعیت باقی بمانید. این تمرین کمک می‌کند تا کمر و لگن شما کشیده شوند. می‌توانید این حرکت را به تناوب برای هر طرف بدن انجام دهید.علل تنگی کانال نخاعی چیست؟
علل تنگی ستون فقرات به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: برخی افراد به‌طور طبیعی با کانال‌های نخاعی کوچکتر متولد می‌شوند که این موضوع احتمال بروز تنگی نخاعی را در آنها افزایش می‌دهد. از سوی دیگر، عوامل محیطی و بیماری‌هایی مانند آرتروز نیز می‌توانند در طول زمان منجر به این وضعیت شوند. برای دستیابی به تسکین طولانی‌مدت از علائم تنگی نخاعی، درمان باید به‌طور دقیق با توجه به شرایط و خصوصیات کلیدی هر بیمار تنظیم شود و به علت اصلی علائم پرداخته شود.آرتروز ستون فقرات
آرتروز یا استئوآرتریت ستون فقرات به حالتی گفته می‌شود که در آن تحلیل بافتی در مفاصل ستون فقرات رخ می‌دهد. این شرایط نه تنها بر غضروف، بلکه بر استخوان‌ها، رباط‌ها و حتی چربی‌های موجود در مفصل نیز تأثیر می‌گذارد. استئوآرتریت معمولاً در ناحیه ستون فقرات کمری رخ داده و منجر به فرسایش غضروف و تغییر شکل استخوان می‌شود. این تغییرات می‌تواند رباط‌ها و استخوان را ملتهب و ضخیم کرده و فضای کانال نخاعی را کاهش دهد، که در نتیجه فشار بر روی اعصاب را افزایش می‌دهد، چه در داخل کانال نخاعی و چه در جایی که از ستون فقرات خارج می‌شوند.خار استخوان
خار استخوان یکی از دلایل متداول تنگی در ستون فقرات محسوب می‌شود. این رشد بیش از حد استخوان معمولاً در لبه‌های استخوان یا در محل اتصال مفاصل ایجاد می‌شود. هنگامی که چنین برجستگی غیرضروری در محل نامناسبی ظاهر می‌شود، فضایی را اشغال می‌کند که پیشتر توسط بافت‌های اطراف استفاده می‌شد. خارهای استخوانی در ستون فقرات می‌توانند فضای مورد نیاز برای عملکرد صحیح ستون فقرات و عضلات و اعصاب اطراف آن را کاهش دهند.آیا این مطلب برای شما مفید بود؟