قند خون پایین یا هیپوگلیسمی به وضعیتی اطلاق میشود که در آن سطح گلوکز (قند) خون از حد نرمال پایینتر میآید. این وضعیت میتواند برای فرد مبتلا به مشکلات جدی منجر شود و در صورتی که به سرعت درمان نشود، عوارض خطرناکی مانند کاهش هوشیاری، تشنج، یا حتی کما را به دنبال داشته باشد. هیپوگلیسمی بیشتر در افراد مبتلا به دیابت که از داروهایی مانند انسولین یا داروهای کاهنده قند خون استفاده میکنند، دیده میشود. اما این وضعیت میتواند در افراد غیر دیابتی نیز رخ دهد. در این مقاله، به بررسی علائم هیپوگلیسمی، علل آن، نحوه تشخیص و درمان این بیماری پرداخته خواهد شد.
تعریف هیپوگلیسمی و میزان قند خون نرمال
هیپوگلیسمی به کاهش غیرطبیعی سطح گلوکز خون گفته میشود که معمولاً سطح قند خون زیر 70 میلیگرم در دسیلیتر در نظر گرفته میشود. گلوکز اصلیترین منبع انرژی بدن است و مغز و سایر ارگانها برای عملکرد طبیعی به آن وابسته هستند. هنگامی که سطح گلوکز خون کاهش مییابد، بدن علائم هشداردهندهای ارسال میکند تا فرد متوجه شود که نیاز به رفع قند خون خود دارد.
در حالت عادی، سطح قند خون بین 70 تا 100 میلیگرم در دسیلیتر در نظر گرفته میشود. هنگامی که این میزان از حد طبیعی پایینتر میآید، فرد علائم هیپوگلیسمی را تجربه میکند.
علائم قند خون پایین (هیپوگلیسمی)
هیپوگلیسمی میتواند علائم مختلفی را در بدن ایجاد کند که از علائم خفیف تا جدی متغیر است. این علائم به سرعت بروز میکنند و ممکن است به طور ناگهانی فرد را تحت تأثیر قرار دهند.
علائم اولیه هیپوگلیسمی
این علائم زمانی بروز میکنند که سطح قند خون کاهش مییابد، اما هنوز خیلی پایین نیست که خطرات جدی به همراه داشته باشد. از جمله این علائم میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- لرزش بدن: یکی از علائم بارز هیپوگلیسمی لرزش بدن است که معمولاً در دستها مشاهده میشود. این لرزشها به دلیل افت شدید قند خون و تلاش بدن برای مقابله با آن ایجاد میشوند.
- تعریق زیاد: بدن در مواجهه با هیپوگلیسمی شروع به تعریق بیش از حد میکند.
- سرگیجه یا ضعف: احساس سرگیجه و ضعف عمومی از دیگر علائم رایج هیپوگلیسمی است. این علائم به دلیل کمبود انرژی در بدن رخ میدهند.
- اضطراب و عصبانیت: سطح پایین قند خون میتواند موجب تحریکپذیری و اضطراب در فرد شود. افراد مبتلا ممکن است احساس کنند که نیاز به انجام کاری فوری دارند، اما نمیدانند که مشکل اصلی از کاهش قند خون است.
- تند شدن ضربان قلب: قلب فرد به طور غیر طبیعی سریعتر میزند تا سعی کند اکسیژن و انرژی بیشتری به مغز و سایر اعضای بدن ارسال کند.
- خستگی و بیحالی: فرد ممکن است احساس کند که انرژی زیادی ندارد و به راحتی خسته میشود.
علائم شدید هیپوگلیسمی
اگر قند خون به سطح بسیار پایینتری برسد، علائم شدیدتری بروز میکنند که میتوانند خطراتی جدی برای فرد ایجاد کنند. این علائم شامل:
- گیجی و اختلالات شناختی: کاهش قند خون به مغز آسیب میزند و فرد ممکن است دچار گیجی، عدم تمرکز و مشکلات حافظه شود.
- افتادن و از دست دادن تعادل: در برخی موارد، هیپوگلیسمی میتواند باعث افتادن فرد و از دست دادن تعادل شود.
- تشنج (صرع): در صورتی که سطح قند خون خیلی پایین باشد، تشنجها ممکن است رخ دهند. این علائم نشاندهندهی اضطراب جدی برای مغز هستند.
- کما یا کاهش هوشیاری: در موارد نادر و شدید هیپوگلیسمی، ممکن است فرد دچار کما شود که در این حالت نیاز به درمان فوری وجود دارد.
- حالتهای ناخوشایند مانند گرسنگی شدید: فرد ممکن است احساس گرسنگی بیش از حد کند، که نشاندهندهی نیاز بدن به انرژی است.
علل هیپوگلیسمی
هیپوگلیسمی میتواند به دلایل مختلفی بروز کند. در ادامه، مهمترین علل این بیماری آورده شده است:
دیابت و مصرف داروها
یکی از شایعترین علل هیپوگلیسمی، مصرف داروهای کاهش دهنده قند خون در افراد دیابتی است. افرادی که از انسولین یا داروهای دیگر برای کاهش قند خون استفاده میکنند، ممکن است در اثر مصرف بیش از حد دارو، غذا نخوردن به موقع، یا ورزش شدید دچار هیپوگلیسمی شوند.
ورزش شدید
ورزشهای سنگین و طولانی میتوانند باعث کاهش قند خون شوند، به ویژه اگر فرد پیش از ورزش غذای کافی مصرف نکرده باشد. در این موارد، سطح گلوکز خون ممکن است به اندازهای کاهش یابد که فرد دچار علائم هیپوگلیسمی شود.
کمخوری یا حذف وعدههای غذایی
عدم مصرف وعدههای غذایی به موقع میتواند منجر به افت قند خون شود. اگر فرد به مدت طولانی بدون خوردن غذا بماند، بدن قادر نخواهد بود گلوکز لازم را تأمین کند.
مصرف الکل
مصرف الکل میتواند موجب کاهش سطح قند خون شود. الکل باعث میشود که کبد نتواند به طور مؤثر گلوکز را در خون ذخیره کند و در نتیجه قند خون پایین میآید.
اختلالات غدد درونریز
بیماریهای غدد درونریز مانند کمکاری غده تیروئید، کاهش سطح هورمونهای تیروئید، میتواند موجب هیپوگلیسمی شود. این بیماریها بر فرآیند متابولیسم و تنظیم قند خون تأثیر میگذارند.
تشخیص هیپوگلیسمی
تشخیص هیپوگلیسمی معمولاً از طریق آزمایش خون انجام میشود. این آزمایش سطح قند خون را اندازهگیری کرده و به پزشک کمک میکند تا تشخیص دهد که آیا فرد مبتلا به هیپوگلیسمی است یا خیر. در صورتی که سطح گلوکز خون زیر 70 میلیگرم در دسیلیتر باشد، پزشک احتمال هیپوگلیسمی را مطرح خواهد کرد.
درمان هیپوگلیسمی
درمان هیپوگلیسمی به شدت و علت آن بستگی دارد. برخی از روشهای رایج درمان عبارتند از:
مصرف سریع قند
اگر فرد دچار علائم هیپوگلیسمی باشد، اولین کاری که باید انجام دهد، مصرف یک منبع سریع قند است. این منابع شامل:
- آبنبات یا قرصهای گلوکز
- عسل یا شربت ذرت
- نوشیدنیهای ورزشی
- آب میوهها (در صورتی که شیرین باشند)
پزشکی و دارویی
در صورت بروز هیپوگلیسمی شدید یا در صورت ناتوانی فرد در مصرف قند به طور خودسرانه، درمان با تزریق گلوکاگون (هورمونی که سطح قند خون را افزایش میدهد) توسط فرد دیگر ممکن است ضروری باشد. گلوکاگون را میتوان در خانه به افراد مبتلا به دیابت که به طور مرتب دچار هیپوگلیسمی میشوند، آموزش داد.
تغییرات در سبک زندگی
افراد مبتلا به دیابت یا کسانی که مستعد هیپوگلیسمی هستند، باید تغییراتی در سبک زندگی خود ایجاد کنند تا از وقوع این وضعیت جلوگیری کنند. این تغییرات عبارتند از:
- خوردن وعدههای غذایی منظم و متعادل
- پرهیز از خوردن زیاد کربوهیدراتهای ساده
- ورزش مناسب و کنترلشده
نتیجهگیری
هیپوگلیسمی یا قند خون پایین یک وضعیت پزشکی است که میتواند برای فرد خطرناک باشد و در صورت عدم درمان به سرعت، ممکن است مشکلات جدیتری مانند تشنج یا کما ایجاد کند. شناخت علائم هیپوگلیسمی و آگاهی از روشهای پیشگیری و درمان آن میتواند کمک زیادی کند