شیوع ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) در بین نوجوانان و جوانان یکی از نگرانیهای جدی سلامت عمومی در قرن ۲۱ است. این گروه سنی به دلیل شرایط خاص روانشناختی، اجتماعی و فیزیولوژیکی خود در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به HIV قرار دارد. عوامل متعددی مانند فقدان آموزش مناسب جنسی، رفتارهای پرخطر، فشار همسالان، و دسترسی محدود به خدمات بهداشتی مؤثر، در افزایش نرخ ابتلا در این گروه نقش دارند. این مقاله با هدف بررسی شیوع HIV در بین نوجوانان و جوانان، به تحلیل عوامل مؤثر، پیامدهای اجتماعی و روانی، و راهکارهای پیشگیرانه میپردازد.
ویروس HIV که منجر به بیماری ایدز میشود، در چند دهه گذشته یکی از تهدیدهای اصلی سلامت جهانی بوده است. اگرچه پیشرفتهای علمی، مانند درمانهای ضدویروسی (ART)، به کنترل این بیماری کمک کردهاند، اما هنوز هم گروههایی خاص مانند نوجوانان و جوانان بهطور نگرانکنندهای در معرض خطر هستند. طبق آمارهای UNAIDS، هر هفته حدود ۴۰۰۰ نوجوان در جهان به HIV مبتلا میشوند. این آمار هشداردهنده، ضرورت پرداختن به عوامل زمینهساز و راهکارهای مؤثر برای مقابله با این روند رو روشن میکند.
تعریف مفهومی نوجوان و جوان
سازمان جهانی بهداشت (WHO)، نوجوان را فردی بین 10 تا 19 سال و جوان را فردی بین 15 تا 24 سال تعریف میکند. این دوره از زندگی با تحولات گسترده جسمی، روانی و اجتماعی همراه است. ویژگیهایی مانند تمایل به استقلال، کنجکاوی جنسی، پذیرش بیشتر ریسک و تأثیرپذیری از گروه همسالان، در افزایش رفتارهای پرخطر تأثیرگذار است.
آمار جهانی شیوع HIV در بین نوجوانان و جوانان
طبق گزارش UNAIDS در سال 2023:
-
بیش از 1.7 میلیون نوجوان با HIV زندگی میکنند.
-
بیش از 60 درصد از موارد جدید در بین جوانان مربوط به دختران است، بهویژه در کشورهای جنوب صحرای آفریقا.
-
بیشترین میزان ابتلا در میان جوانان 15 تا 24 ساله دیده میشود.
در کشورهای در حال توسعه، بهویژه در آفریقا، کمبود آموزش جنسی، فقر، و تبعیضهای جنسیتی نقش مهمی در شیوع دارند.
عوامل خطر در نوجوانان و جوانان
رفتارهای جنسی پرخطر
-
شروع زودهنگام فعالیت جنسی
-
داشتن چند شریک جنسی
-
استفاده نکردن از وسایل پیشگیری (مانند کاندوم)
مصرف مواد مخدر
نوجوانانی که از مواد مخدر تزریقی استفاده میکنند، در صورت استفاده از سرنگ مشترک در معرض خطر مستقیم قرار دارند.
آموزش ناکافی جنسی
در بسیاری از کشورها، آموزش جنسی مؤثر و علمی در مدارس ارائه نمیشود یا دچار سانسور است، که این مسأله منجر به ناآگاهی نوجوانان از بیماریهای مقاربتی میشود.
فشار همسالان
تمایل به پذیرش در جمع دوستان و تقلید از رفتارهای آنان میتواند موجب درگیری در رفتارهای پرخطر شود.
نابرابری جنسیتی
در بسیاری از جوامع، دختران جوان به دلیل ضعف در توان چانهزنی در روابط جنسی، بیشتر در معرض خطر قرار دارند.
چالشهای پیش روی جوانان مبتلا به HIV
انگ اجتماعی
افراد مبتلا به HIV، بهویژه در سنین پایین، اغلب با انگ اجتماعی و طرد شدن از سوی خانواده یا جامعه مواجه میشوند.
افسردگی و اختلالات روانی
تشخیص HIV میتواند منجر به بروز افسردگی، اضطراب، و حتی افکار خودکشی شود، خصوصاً در نوجوانانی که از حمایت کافی برخوردار نیستند.
دسترسی محدود به درمان
در برخی کشورها، جوانان به دلایل فرهنگی یا اقتصادی به داروهای ضدویروسی دسترسی ندارند یا از مراجعه به مراکز درمانی خودداری میکنند.
تفاوتهای منطقهای در شیوع
در برخی مناطق جهان شیوع HIV در جوانان بیشتر است:
آفریقای جنوب صحرا
بیش از 80٪ نوجوانان مبتلا به HIV در این منطقه زندگی میکنند. نابرابری اقتصادی، خشونت جنسی و آموزش ضعیف از عوامل اصلیاند.
آسیای جنوبی و جنوبشرقی
با وجود کاهش کلی شیوع، افزایش رفتارهای پرخطر در بین جوانان شهری نگرانکننده است.
آمریکای لاتین
شیوع HIV در میان جوانان مرد همجنسگرا، افراد ترنس و مصرفکنندگان مواد افزایش یافته است.
راهکارهای پیشگیری
آموزش جامع جنسی
ارائه آموزشهای علمی، بدون سانسور، با تمرکز بر مهارتهای تصمیمگیری، استفاده از کاندوم و احترام به خود، از مهمترین راهکارهاست.
دسترسی به وسایل پیشگیری
در دسترس بودن کاندوم، سرنگ تمیز و داروهای PrEP (پیشگیری پیش از تماس) میتواند تا حد زیادی از انتقال ویروس جلوگیری کند.
آموزش والدین و مراقبین
والدین باید با نوجوانان خود درباره مسائل جنسی و بیماریهای مقاربتی گفتوگوی باز و بدون قضاوت داشته باشند.
تقویت خدمات دوستدار جوانان
مراکز درمانی باید فضایی امن، محرمانه و بدون قضاوت برای ارائه خدمات به نوجوانان فراهم کنند.
استفاده از فناوری و شبکههای اجتماعی
کمپینهای آگاهیبخشی در پلتفرمهایی مانند اینستاگرام، تیکتاک و یوتیوب میتوانند نقش مهمی در افزایش دانش نوجوانان ایفا کنند.
مطالعات موردی موفق
برنامه DREAMS در آفریقا
این برنامه با همکاری چندین سازمان بینالمللی، به کاهش 40٪ ابتلا در میان دختران نوجوان در کشورهای هدف منجر شده است.
کارزارهای آگاهیبخشی در آفریقای جنوبی و کنیا
اجرای برنامههای مدرسهمحور، برگزاری کمپینهای رسانهای و استفاده از سلبریتیها برای شکستن تابوی HIV مؤثر بوده است.
نقش دولتها و سیاستگذاران
-
تدوین سیاستهای حمایتی برای نوجوانان مبتلا به HIV
-
حذف موانع قانونی برای دسترسی نوجوانان به خدمات درمانی بدون نیاز به رضایت والدین
-
تأمین مالی برای برنامههای پیشگیرانه، تحقیقاتی و درمانی
نتیجهگیری
شیوع HIV در بین نوجوانان و جوانان یک بحران خاموش ولی جدی است. اگرچه آمار جهانی حاکی از کاهش کلی میزان ابتلاست، اما در گروههای خاص از جمله جوانان همچنان روند صعودی دارد. مقابله مؤثر با این چالش نیازمند نگاهی جامع، چندبُعدی و مبتنی بر حقوق بشر است. آموزش جنسی علمی، خدمات درمانی مناسب، کاهش انگ و تبعیض، و مشارکت فعال جوانان در برنامهریزی و اجرای راهبردها، از ارکان اصلی موفقیت در این مسیر هستند.