لکه‌های پوستی (Hyperpigmentation) ناشی از نور خورشید

سمانه حسنی
پوست به‌عنوان بزرگ‌ترین عضو بدن، اولین سد دفاعی در برابر عوامل محیطی مانند آلودگی، مواد شیمیایی و به‌ویژه تابش نور خورشید محسوب می‌شود. یکی از شایع‌ترین تغییرات پوستی که در نتیجه‌ی تماس مکرر و طولانی‌مدت با نور خورشید رخ می‌دهد، لکه‌های پوستی یا هایپرپیگمنتیشن (Hyperpigmentation) است. این وضعیت که می‌تواند در همه‌ی سنین رخ دهد، […]

پوست به‌عنوان بزرگ‌ترین عضو بدن، اولین سد دفاعی در برابر عوامل محیطی مانند آلودگی، مواد شیمیایی و به‌ویژه تابش نور خورشید محسوب می‌شود. یکی از شایع‌ترین تغییرات پوستی که در نتیجه‌ی تماس مکرر و طولانی‌مدت با نور خورشید رخ می‌دهد، لکه‌های پوستی یا هایپرپیگمنتیشن (Hyperpigmentation) است. این وضعیت که می‌تواند در همه‌ی سنین رخ دهد، معمولاً به‌صورت نواحی تیره‌تر از پوست ظاهر می‌شود و از نظر زیبایی، نگرانی‌هایی برای بسیاری از افراد به‌ویژه در جوامع شهری و مناطق گرمسیری ایجاد می‌کند.

هدف این مقاله بررسی کامل پدیده‌هایپرپیگمنتیشن ناشی از نور خورشید، دلایل، مکانیسم‌های ایجاد، انواع، روش‌های درمان و راهکارهای پیشگیری می‌باشد.

هایپرپیگمنتیشن چیست؟

هایپرپیگمنتیشن به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن بخش‌هایی از پوست نسبت به مناطق اطراف تیره‌تر می‌شوند. این تیرگی به‌علت افزایش تولید ملانین – رنگدانه طبیعی پوست – در سلول‌های ملانوسیت اتفاق می‌افتد. این پدیده می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد، اما نور خورشید یکی از مهم‌ترین و شایع‌ترین عوامل ایجاد آن است.

نقش نور خورشید در ایجاد هایپرپیگمنتیشن

اشعه‌های ماوراء بنفش (UV)

نور خورشید دارای اشعه‌های UVA و UVB است که هر دو می‌توانند باعث آسیب به سلول‌های پوستی شوند. این اشعه‌ها با نفوذ به لایه‌های سطحی و عمیق‌تر پوست، باعث تحریک ملانوسیت‌ها برای تولید بیشتر ملانین می‌شوند که هدف آن محافظت از DNA سلولی در برابر آسیب‌های ناشی از تابش است. اما افزایش غیرطبیعی ملانین، منجر به تشکیل نواحی تیره‌تر در پوست می‌شود.

مکانیسم سلولی

زمانی که پوست در معرض اشعه UV قرار می‌گیرد، سلول‌های کراتینوسیت با ترشح فاکتورهایی مانند α-MSH (Melanocyte Stimulating Hormone)، ملانوسیت‌ها را تحریک می‌کنند. ملانوسیت‌ها نیز با تولید بیشتر ملانین به این پیام پاسخ می‌دهند. این ملانین به صورت دانه‌هایی در ملانوزوم‌ها ذخیره شده و به کراتینوسیت‌ها انتقال می‌یابد تا مانند چتری از هسته‌ی سلول‌ها در برابر UV محافظت کند. این تجمع بیش از حد در برخی نواحی باعث بروز لک می‌شود.

انواع لکه‌های پوستی ناشی از نور خورشید

لکه‌های خورشیدی (Solar Lentigines)

شایع‌ترین نوع لک‌های ناشی از نور خورشید، معمولاً در نواحی در معرض آفتاب مانند صورت، دست‌ها و بازوها دیده می‌شود.

این لکه‌ها به رنگ قهوه‌ای روشن تا تیره و با حاشیه‌های مشخص ظاهر می‌شوند.

ملاسما (Melasma)

ملاسما یک نوع خاص از هایپرپیگمنتیشن است که با نقش هورمون‌ها همراه است و معمولاً در خانم‌ها دیده می‌شود.

نواحی قرینه قهوه‌ای رنگ روی گونه‌ها، بینی، پیشانی و چانه رایج هستند و با تابش خورشید تشدید می‌شوند.

کک و مک (Freckles)

نقاط ریز قهوه‌ای‌رنگ که در افراد با پوست روشن و موهای قرمز یا بلوند شایع‌ترند.

این نقاط در کودکی ظاهر شده و با قرارگیری در معرض نور خورشید افزایش می‌یابند.

PIH (Hyperpigmentation after inflammation)

اگر التهابی در پوست رخ دهد (مثل جوش یا زخم) و در معرض آفتاب قرار گیرد، رنگ آن ناحیه ممکن است تیره‌تر باقی بماند.

عوامل تشدیدکننده

  • تماس مداوم با نور خورشید بدون محافظت

  • عدم استفاده از ضدآفتاب

  • سابقه خانوادگی و ژنتیک

  • بارداری و تغییرات هورمونی

  • استفاده از داروهای حساس‌کننده به نور (مثل تتراسایکلین)

  • لایه‌برداری شیمیایی یا لیزر بدون مراقبت پس از آن

راه‌های پیشگیری

استفاده از کرم‌های ضد آفتاب

استفاده روزانه از ضدآفتاب با SPF حداقل ۳۰ حتی در روزهای ابری توصیه می‌شود.

ضدآفتاب باید هر ۲ تا ۳ ساعت یک‌بار تمدید شود.

پوشش فیزیکی

استفاده از کلاه لبه‌دار، عینک آفتابی، لباس آستین‌بلند در محیط‌های باز.

پرهیز از نور شدید ظهر

قرار گرفتن در سایه بین ساعات ۱۰ صبح تا ۴ عصر.

مراقبت‌های پوستی روزانه

استفاده از شوینده‌های ملایم و مرطوب‌کننده‌ها برای حفظ سلامت پوست.

روش‌های درمانی

درمان‌های دارویی موضعی

هیدروکینون (Hydroquinone)

یکی از مؤثرترین داروهای روشن‌کننده پوست، با مهار آنزیم تیروزیناز، مانع تولید ملانین می‌شود.

مصرف طولانی‌مدت آن نیاز به مشاوره پزشکی دارد.

آزلائیک اسید (Azelaic Acid)

مناسب برای افرادی با پوست حساس.

کوجیک اسید (Kojic Acid)

یک عامل طبیعی که از قارچ استخراج شده و در مهار ملانین موثر است.

رتینوئیدها (Tretinoin)

با لایه‌برداری پوست و تسریع نوسازی سلولی به درمان لکه‌ها کمک می‌کند.

ویتامین C

یک آنتی‌اکسیدان قوی که به روشن شدن پوست و جلوگیری از آسیب UV کمک می‌کند.

روش‌های درمانی کلینیکی

لیزر درمانی (مثل Q-switched Nd:YAG)

برای لکه‌های عمیق‌تر و مقاوم‌تر.

باید توسط متخصص پوست انجام شود.

لایه‌برداری شیمیایی (Chemical Peels)

با استفاده از اسیدهایی مانند گلیکولیک اسید یا سالیسیلیک اسید.

میکرودرم ابریژن

یک روش غیرتهاجمی برای پاک‌سازی سطح پوست و کاهش لک‌ها.

درمان‌های خانگی و طبیعی (با احتیاط)

آلوئه‌ورا

خاصیت ضد التهابی و روشن‌کننده دارد.

آبلیمو (با احتیاط)

خاصیت سفیدکننده طبیعی دارد ولی ممکن است پوست را تحریک کند.

سرکه سیب

دارای خاصیت اسیدی ملایم برای لایه‌برداری پوست.

روغن بادام و روغن آرگان

نرم‌کننده و تغذیه‌کننده پوست، مؤثر در بهبود بافت پوست.

هشدار: قبل از استفاده از هر درمان خانگی باید روی ناحیه‌ای کوچک از پوست تست حساسیت انجام شود.

نقش رژیم غذایی

تأمین ویتامین‌هایی مانند:

  • ویتامین C

  • ویتامین E

  • روی (Zinc)

  • آنتی‌اکسیدان‌ها (مانند فلاونوئیدها)

می‌تواند در بهبود سلامت پوست و مقاومت آن در برابر تابش خورشید موثر باشد.

نتیجه‌گیری

هایپرپیگمنتیشن ناشی از نور خورشید یکی از شایع‌ترین مشکلات پوستی است که نه‌تنها از لحاظ زیبایی، بلکه از نظر سلامت عمومی پوست نیز حائز اهمیت است. شناخت مکانیسم‌های ایجاد، عوامل خطر، روش‌های پیشگیری و درمان‌های موثر می‌تواند به کاهش این عارضه و افزایش کیفیت زندگی افراد کمک کند. محافظت از پوست در برابر تابش‌های مضر آفتاب یک ضرورت است و نباید به آن بی‌توجهی کرد.

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
مطالب پیشنهادی

نظر خود را وارد نمایید
لغو پاسخ