برخی از بیماران از این مسئله گله دارند که ضد آفتابهای حاوی اکسید روی و دیاکسید تیتانیوم باید آنقدر مالش داده شوند که رد سفید آنها بر روی صورت باقی نماند. با این حال، این ویژگی همان عاملی است که استفاده از این محصولات را بیخطر میسازد. این رد سفید رنگ به این دلیل ظاهر میشود که ذرات اکسید روی و دیاکسید تیتانیوم آنقدر بزرگ هستند که جذب پوست نمیشوند.
در کرمهای ضد آفتاب، اندازهی ذرات نه تنها به لحاظ حفاظت در برابر آفتاب، که به لحاظ سلامت فردی نیز اهمیت دارد. در این مورد، بزرگتر بودن بهتر است. وقتی کرمهای ضد آفتاب به رنگ سفید در میآیند، به این معنی است که حاوی ذرات میکرونیزه اکسید روی یا دیاکسید تیتانیوم هستند. زمانی که آنها بیرنگ از لوله بیرون میآیند، به این معنی است که در تولید آنها از نانو ذرات بسیار کوچکتری استفاده شده است. دانشمندان بیش از پیش نگران نانو ذرات و اثرات احتمالی آنها هستند. بر اساس مطالعات اخیر، افرادی که از کرمهای ضد آفتاب حاوی نانو ذرات روی استفاده میکنند، مقادیر روی در خون آنها افزایش مییابد. این مسئله در مورد ذرات میکرونیزه صدق نمیکند. همانطور که تحقیقات نشان میدهند، آنها بزرگتر از آن به نظر میرسند که بتوانند به سطح پوست نفوذ کنند؛ به عبارت دیگر، آنها فقط بر روی پوست حضور فیزیکی دارند تا مانع از نفوذ اشعهی خورشید شوند. برخی از کشورها، تولیدکنندگان را مجبور کردهاند که وجود ذرات نانو در کرمهای ضد آفتاب را بر روی برچسبشان اعلام کنند.
مطلب مرتبط: