تحقیقات نشان میدهد در شرایطی که مصرف نمک میتواند عامل خطرزایی برای اماس محسوب شود، این اتفاق ممکن است تنها در افرادی رخ دهد که خطر بیماریهای ژنتیکی آنها را تهدید میکند. همچنین، در این دسته از بیماران، احتمال بروز عوامل محرک این بیماری در زنان بیشتر از مردان است.
اماس نوعی بیماری فلجکننده است که در آن سیستم ایمنی بدن به بافتهای عصبی در مغز، به نوار نخاعی و عصب بینایی حمله میکند. عوامل ژنتیکی و محیطی میتواند جزو عوامل خطرزای آن باشند و تحقیقات نشان داده که میزان شیوع این بیماری در سالهای اخیر در زنها تا سه برابر بیشتر شده است.
محققان میگویند: ما امیدواریم که بتوانید شناخت جامعی دربارهی این موضوع به دست بیاوریم که عوامل محیطی چرا و چگونه بر ویژگیهای منحصر به فرد ژنتیکی افراد و بر بیماری خودایمنی مثل اماس تأثیر میگذارند. آنها در تحقیقاتشان به این نتیجه رسیدند که سد خونی مغز به طور طبیعی از سیستم عصبی مرکزی بدن یعنی از مغز، نوار نخاعی و عصب بینایی در برابر حمله توسط گلبولهای سفید در سیستم ایمنی محافظت میکند.
با این حال افرادی که اماس دارند در سد خونی مغزشان ترشحاتی رخ میدهد که به سلولهای ایمنی این امکان را میدهد تا به بافتهای سیستم عصبی مرکزی بدن بروند و به غلاف مایلین حمله کنند. این غلاف یک لایهی محافظتی از جنس پروتئین و مواد چربی است که باعث ایجاد عایق بر روی سلولهای عصبی شده و نشت یا ترشح سیگنالهای الکتریکی متوقف میکند. وقتی غلاف مایلین از بین میرود، ضربانهای عصبی منتشر شده و کمکم نابود میشود و جرمها و رسوبات در فیبر عصبی شکل میگیرد و این به بروز نخستین علائم اماس میانجامد یعنی افزایش کرختی بدن، از کار افتادگی اعضای بدن، کم شدن بینایی و دشواری در تعادل و راه رفتن. بنابراین محققان توصیه میکنند که باید برای عملکرد درست بدن نمک مصرف کرد، اما نه در اندازهای که به مشکلاتی این چنینی بینجامد.
(منبع: webmd)
عواملی که احتمال ابتلا به اماس را افزایش میدهند؟