محققان دانشکده پزشکی ویک فارست در کارولینای شمالی به تازگی دریافتند که مدیتیشن تمرکزی در مقایسه با دارونما تاثیر بیشتری بر بهبود الگوی فعالیت‌های مغزی دارد. متخصصان امر همواره بر نقش مدیتیشن تمرکزی در کاهش درد تاکید داشته‌اند. فناوری‌های عکس‌برداری امروزی نیز بیش از پیش از تاثیر مدیتیشن بر کاهش درد پرده برداشته‌اند. با این حال، اطلاع چندانی از مکانیزم تاثیر مدیتیشن بر کاهش درد در دسترس نیست. این مسئله یکی از موضوعات نوظهور در زمینه سلامت روانی است که فهم آن به آزمایشات تجربی بیشتری نیاز دارد.
فاضل زیدان و همکارانش در مطالعات خود بر تاثیر انتظار، سردرگمی، توجه، باورها، دارونما، هیپنوتیزم، استرس، اضطراب و خلق و خوی عاطفی افراد بر احساس درد تاکید داشته‌اند. آنها در مطالعات خود دریافتند که کنترل شناختی و عاطفی به کاهش درد کمک می‌کند؛ مسئله‌ای که با تمرکز حواس ارتباط مستقیم دارد.
تمرکز حواس چیست؟
تمرکز حواس به شرح زیر تعریف می‌شود:
•توجه منظم و پایدار به کیفیت آنی و ماهیت رویدادهای حسی، عاطفی و شناختی
•به رسمیت شناختن این رویدادها به عنوان پدیده‌های آنی، زودگذر و متغیر
•عدم تکیه بر ارزیابی احساسی و شناختی و یا ابراز واکنش به این رویدادها
انسان به طور طبیعی تمایل دارد که تجربیات آنی خود را پایدار تلقی کند؛ شیوه‌های مختلفی برای تمرکز وجود دارد که به طور کلی «تمرکز حواس» نامیده می‌شوند. این شیوه‌ها به طور معمول در دو دسته مجزا قرار می‌گیرند: توجه متمرکز (FA) و نظارت آزاد (OM). FA یا مراقبه به شیوه توجه متمرکز با حفظ تمرکز بر روی یک شیء خاص انجام می‌گیرد. از سوی دیگر، OM یا مراقبه به شیوه نظارت آزاد با پذیرش غیر مستقیم هر رویداد حسی، عاطفی یا شناختی انجام می‌گیرد. این شیوه به عنوان مدیتیشن یا مراقبه ذن نیز شناخته می‌شود.
(منبع: NHS)

طبیعی‌ترین شیوه‌های مبارزه با درد کدامند؟