روشهای چاقی توانسته به موفقیتهای چشمگیری در بسیاری از بیماران چاق دست یابد. برخی از این روشهای جدید توانسته میزان اشتهای مغز به خوردن قند و شیرینی را کاهش دهد.
در حال حاضر چهار نوع عمل چاقی با هدف درمان چاقی وجود دارد که همهی آنها تأثیرات خوبی به همراه دارد. در بسیاری از گزارشها، بیش از ۸۰ درصد از این روشها با موفقیت همراه بودهاند.
در این میان مکانیسمهایی هم وجود دارد که با هم برای ایجاد نتایج بهتر در این جراحیها به کار گرفته میشود. سوءجذب و محدود کردن دو نکته بسیار شاخص هستند. سوءجذب (کاهش میزان مصرف مواد مغذی) و کم کردن میزان کلی غذایی که قرار است مصرف شود هر دو روشهایی خوب برای کاهش وزن هستند، اما به تنهایی نمیتواند توضیح خوبی در ارتباط با نتایج مثبت جراحی چاقی باشد.
دوپامین و علاقه به شیرینی
تحقیقات قبلی نشان داده است که مصرف مواد حاوی کالری تا حدودی با وساطت سیستم پاداش دوپامین در ناحیهی استریاتوم پسین مغز رخ میدهد. این سیستم دوپامین نسبت به وجود شیرینی و قند در سیستم معدیرودهای بدن حساس است.
طی تحقیقی محققان دریافتند که به خاطر ماهیت اعتیادآور شیرینیها، موشهایی که معدهشان با شیرینیها پر شده بود مدام شیرابهی آن شیرینی را در اطراف دهان خود میلیسیدند با وجود اینکه اشباع شده بودند. این رفتار ضدحسی به واسطهی فعالسازی گیرندههای شیرینی در اثنی عشر رخ داده و باعث ایجاد یک حلقهی نازک اعتیادآور از طریق فعالسازی مجراهای دوپامین در بخش پسین استریاتوم میشود. نقش این لایه در هماهنگی محرکهی بدن به خوبی برای ما روشن است، اما این تنها عملکرد مغز نیست. تحقیقات جدید نشان میدهد این لایه در فرایند تصمیمگیری هم دخیل است و به طور ویژه میتواند از طریق ترکیب اطلاعات احساسی و انگیزشی، فعالیتهایی را انتخاب و آغاز کند.
(منبع: medicinenet)