بیماری غول-سانی و آکرومگالی مثل هم نیستند، اما از یک نقطه‌ی مشترک در بدن شروع شده و رشد پیدا می‌کنند و آن هم غده‌ی هیپوفیز است. در بچه‌ها، بیماری غول-سانی زمانی رخ می‌دهد که این غده که در نزدیکی مغز واقع شده میزان زیادی هورمون رشد (GH) تولید کند و این باعث می‌شود استخوان‌ها در صفحه‌ی رشد خود به شکل طولی رشد کنند و این مسئله منجر به جهش‌های غیرعادی رشد می‌شود. بیماری آکرومگالی نوعی بیماری نادر است  و تنها در بزرگسالان رخ می‌دهد. در این بیماری هم هورمون رشد زیاد تولید می‌شود. با این حال، از آنجایی که صفحه‌های رشد استخوان بعد از بلوغ به هم پیوند می‌خورند، این مسئله با افزایش قد ارتباطی پیدا نمی‌کند. در هر دو بیماری، تولید زیاد هورمون رشد به خاطر تومور خوش-خیمی است که بر روی غده‌ی هیپوفیز رشد می‌کند.
هر دو بیماری قابل درمان هستند. در واقع، چهار سال قبل، پزشکان دانشکده پزشکی شیکاگو توانستند بیماری به نام سلطان کوسِن، که بلندقدترین مرد جهان بود با موفقیت با کمک پرتودرمانی در عملی به نام «جراحی با امواج رادیویی گاما و چاقوی جراحی» مانع از رشد بیشتر او شوند. سایر روش‌ها برای درمان این بیماری شامل جراحی برای از بین بردن تومور یا استفاده از داروهایی برای کاهش تولید هورمون رشد است.
در بسیاری از کشورهای غربی داشتن قدی بلندتر از دیگران بسیار ایده آل است، خصوصا برای مردان. اما اکثر مردم متوجه این مسئله نمی‌شوند که قد این افراد بر تعداد سلول‌های موجود در بدن و نیز اندازه‌ی اندام‌های آنها تأثیر می‌گذارد و این مسئله می‌تواند اثر وحشتناکی بر روی سلامت این افراد داشته باشد. در واقع داشتن سلول‌های بیشتر باعث افزایش شانس ابتلا به سرطان در این افراد می‌شود. این مسئله در مورد افرادی که اندام‌های بزرگی هم دارند صادق است، مثلا قلب بزرگ که ممکن است به مشکلات متعدد دیگری مانند نارسایی قلبی، لخته شده خون و مرگ ناگهانی بیانجامد. از طرفی خطر مشکلات تنفسی در افراد قدبلند بیشتر است، چرا که ریه‌های آنها نمی‌تواند کارایی مؤثری داشته باشد. 
منبع: medicaldaily

راه‌کار‌هایی برای افزایش قد پس از ۱۸ سالگی