هیپوپروتئینمی بیماری که در آن فرد دارای مقدار پروتئین بسیار کمی در خون است. پروتئین ها برای هر قسمت از بدن انسان مانند استخوان ها، عضلات و پوست ضروری هستند. بدن برای عملکرد سالم و زنده ماندن به پروتئین نیاز دارد و باید آن را از طریق غذا دریافت کند. با این حال، بدن نمی تواند پروتئین را برای استفاده طولانی مدت ذخیره کند، بنابراین افراد باید هر روز پروتئین کافی مصرف کنند تا اطمینان حاصل شود بدن به اندازه کافی برای کارکرد بهتر پروتئین دریافت می کند.
هیپوپروتئینمی در کشورهای پیشرفته که اغلب مردم از یک رژیم غذایی متعادل استفاده می کنند غیر معمول است. با این حال، افرادی که برخی از شرایط سلامتی یا رژیم های غذایی کمبود پروتئین دارند ممکن است به این بیماری مبتلا شوند. به گزارش وب ام دی، شما باید حداقل10 درصد کالری روزانه خود را از منابع مختلف پروتئین دریافت کنید. یک ظرف 6 اونس ماست یونانی کم چرب برای صبحانه حدود 17 گرم، یک عدد سینه مرغ بدون پوست در وعده نهار حدود 25 گرم و یک فنجان لوبیای سیاه لاک پشتی هنگام شام حدود 15 گرم پروتئین دارد. هنگامی که شما از کمبود پروتئین رنج می برید بدن با بروز علائمی به شما در این باره هشدار می دهد که در ادامه نشانه های کمبود پروتئین در بدن آورده شده است.
ارتباط ورم بیش از حد با کمبود پروتئین
یکی از رایج ترین نشانه هایی که نشان می دهد پروتئین کافی دریافت نمی کنید، ورم به ویژه در شکم، پاها و دست ها است که به آن ادم نیز گفته می شود. پروتئین هایی که در خون شما گردش می کنند به ویژه آلبومین باعث می شود مایعات در بافت های شما جمع نشود، اما بسیاری از موارد می توانند باعث ورم شوند بنابراین در صورت جدی تر بودن این نشانه حتما با پزشک خود مشورت کنید.
ارتباط تغییرات خلق و خوی با کمبود پروتئین
مغز شما از مواد شیمیایی به نام انتقال دهنده های عصبی برای انتقال اطلاعات بین سلول ها استفاده می کند. بسیاری از این انتقال دهنده های عصبی از اسیدهای آمینه ساخته شده اند که عناصر سازنده پروتئین هستند، بنابراین کمبود پروتئین در رژیم غذایی می تواند به این معنی باشد که بدن شما نمی تواند به اندازه کافی از این انتقال دهنده های عصبی استفاده کند که در نتیجه باعث می شود مغز شما به عنوان مثال با سطح پایین دوپامین و سروتونین کار کند که ممکن است درا ین شرایط احساس افسردگی یا پرخاشگری بیش از حد را تجربه کنید.
ارتباط مشکلات مو، ناخن و پوست با کمبود پروتئین
الاستین، کلاژن و کراتین از جمله پروتئین هایی هستند که وقتی بدن نمی تواند آنها را بسازد موهایی شکننده یا کم پشت، پوستی خشک و پوسته پوسته و برجستگی های عمیق روی ناخن های خود تجربه خواهید کرد. رژیم شما البته تنها دلیل احتمالی برای بروز این مشکلات نیست، اما باید مورد توجه قرار گیرد.
ارتباط ضعف و خستگی با کمبود پروتئین
تحقیقات نشان می دهد فقط یک هفته عدم مصرف پروتئین کافی می تواند بر عضلات که مسئول وضعیت و حرکت شما هستند، تاثیر بگذارد به ویژه اگر 55 سال سن یا بالاتر دارید. با گذشت زمان کمبود پروتئین می تواند باعث از دست رفتن توده عضلانی شود که به نوبه خود قدرت شما را کاهش می دهد، حفظ تعادل را دشوار و متابولیسم را کند می کند. هنگامی که سلول های شما اکسیژن کافی دریافت نمی کنند و باعث خستگی می شود می تواند منجر به کم خونی شود.
ارتباط گرسنگی با پروتئین
گرسنگی ممکن است بدیهی به نظر برسد. پروتئین به شما سوخت می دهد و یکی از سه منبع تامین کالری همراه با کربوهیدرات و چربی است. اگر حتی وعده های غذایی منظمی دارید ولی می خواهید زیادتر از وعده های مصرفی بخورید ممکن است به پروتئین بیشتری نیاز داشته باشید. مطالعات نشان داده است خوردن غذاهای دارای پروتئین به شما کمک می کند در طول روز احساس سیری بیشتری داشته باشید.
ارتباط بهبود کند زخم ها با کمبود پروتئین
افرادی که پروتئین کمی دارند به طور معمول بریدگی آنها دیرتر بهبود می یابد و ترمیم خراش ها مدت زمان بیشتری طول می کشد. به نظر می رسد همین مسئله در مورد پیچ خوردگی و سایر موارد ناخوشایند مربوط به ورزش نیز صادق باشد. این می تواند یکی دیگر از تاثیرات بدن شما در عدم کلاژن سازی کافی باشد. این ماده در بافت های پیوندی و همچنین پوست شما یافت می شود و برای ایجاد لخته خون به پروتئین نیز نیاز دارید.
ارتباط بیمار شدن یا ماندن با کمبود پروتئین
اسیدهای آمینه موجود در خون به سیستم ایمنی بدن کمک می کند آنتی بادی هایی تولید کند که سلول های سفید خون را برای مقابله با ویروس ها، باکتری ها و سموم فعال می کند. برای هضم و جذب سایر مواد مغذی که باعث سلامت شما می شوند به پروتئین نیاز دارید، همچنین شواهدی وجود دارد که پروتئین می تواند سطح باکتری های “خوب” مبارزه کننده بیماری را در روده شما تغییر دهد.
چه کسی پروتئین کمی دریافت می کند؟
بیشتر آمریکایی ها پروتئین زیادی دریافت می کنند. افرادی که به اندازه کافی پروتئین در بدن ندارند به طور معمول رژیم غذایی ضعیفی را دنبال می کنند. افراد مسن و مبتلایان به سرطان ممکن است در خوردن پروتئین مورد نیاز مشکل داشته باشند. سوءتغذیه شدید ناشی از کمبود پروتئین کواشیورکور نامیده می شود، این بیماری در کشورهای در حال توسعه به ویژه در کودکان یا پس از بروز یک فاجعه طبیعی بیشتر دیده می شود.
در مورد ورزشکاران چطور؟
اگر به طور مرتب ورزش می کنید و رژیم متعادلی دارید به احتمال زیاد در شرایط خوبی بسر می برید، اما ورزشکارانی که برنامه تمرینی سنگین دارند به پروتئین بیشتری تقریبا دو برابر افراد متوسط یا تقریبا 5/1 گرم پروتئین برای هر پوند وزن بدن در هر روز احتیاج دارند. هرچند نباید در مصرف آن زیاده روی کنید زیرا پروتئین زیاد نیز می تواند مشکلاتی ایجاد کند.
مترجم: الهه زارعی