چه کسانی تجمل‌گرا می‌شوند و انواع لاکچری چیست؟! (قسمت دوم)

jalalvand
آنها آدم‌هایی هستند که دیگران را مدام در حال قضاوت خود می‌پندارند و تصور می‌کنند با تجملات، قضاوت منفی دیگران درباره‌شان کمتر خواهد شد و امید دارند که با این کار بیشتر نظر مثبت جامعه را به خود جلب کنند. دکتر احمد احمدی‌پور-روان‌پزشک و روان‌درمانگر در این باره اطلاعات خوبی را در اختیار ما قرار داده است که می توانید در مطلب زیر بخوانید...

لطفا ابتدای مطلب را در چه کسانی تجمل‌گرا می‌شوند و انواع لاکچری چیست؟! (قسمت اول) بخوانید

تجمل‌گرایان نمایشی

یکی دیگر از مسائل، ویژگی‌های «نمایشی» بعضی از افراد است. یعنی نمایش متعلقات بیش از خود آنها ارزشمند و لذتبخش می‌شود. اینجا فضای خصوصی خانواده جای خود را با نمایشگاه عمومی‌ عوض می‌کند که هر چه لوکس‌تر باشد یا بیشتر مورد توجه قرار گیرد یا بیشتر بتواند حس حسادت دیگران را برانگیخته کند یا بیشتر بتواند تایید دیگران را به دست آورد، صاحبان آن رضایت بیشتری پیدا خواهند کرد. حال آنکه این نوع رضایت یک رضایت سطحی و ناپایدار خواهد بود.

تجمل‌گرایان فاقد اعتماد به نفس

«اعتماد به‌نفس پایین» نیز گاهی آدم را به وادی تجمل‌گرایی می‌کشاند. وقتی فردی تجملات را زیربنای اعتماد به‌نفس خود بداند، فکر می‌کند تنها از این طریق می‌تواند حرفی برای گفتن در جامعه داشته باشد، بنابراین بیشتر در پی تجمل‌گرایی خواهد رفت در حالی که نتیجه اعتماد به‌نفس کاذب و حبابی، کاهش عزت نفس بیشتر خواهد بود.

برخی افراد از رفتار دیگران «نتیجه دلخواه» را برداشت می‌کنند؛ مثلا می‌گویند: «فلانی به این دلیل با من رابطه خانوادگی برقرار نمی‌کند که زندگی مجللی ندارم و این باور آنها را از بررسی احتمالات دیگر باز می‌دارد.»

تجمل‌گرایان ذهن‌خوان

 گاهی هم اقدام به «ذهن‌خوانی» می‌کنند و می‌گویند: «فلانی حتما فکر می‌کند آدم خسیسی هستم و نمی‌خواهم برای زندگی‌ام خرج کنم یا مثلا نکند کسی فکر کند من برای آسایش و راحتی خودم ارزشی قائل نیستم.» بنابراین بدون اینکه تلاشی کنند و بفهمند که آیا این ذهن‌خوانی درست است یا نه، روند زندگی خود را تغییر می‌دهند.

یک نکته مهم، «تقویت مثبت» این رفتار از سوی جامعه است؛ یعنی بعضی از ما وقتی با زندگی تجملی دیگران روبرو می‌شویم، رفتارشان را تحسین و به این دلیل به آنها توجه و داشتن این نوع زندگی را تایید می‌کنیم. حتی ممکن است الگوبرداری و در یک کلام تجمل‌گرایان را «تشویق» ‌کنیم و می‌دانیم که هر چه یک رفتار تشویق شود، احتمال تکرار آن نیز بیشتر می‌شود تا جایی که به «عادت» تبدیل خواهد شد.

تجمل‌گرایان خودشیفته

یکی دیگر از علل تمایل به تجمل‌گرایی، نوعی از ویژگی‌های فردی و شخصیتی است که آن را در علم روان‌پزشکی با اصطلاح «خودشیفتگی» می‌شناسیم. در این حالت، فرد خود را لایق داشتن مجلل‌ترین امکانات زندگی می‌داند چون معتقد است فردی استثنائی است و باید متعلقاتش هم به نوعی تک و خاص باشند. البته چون در عالم واقع مشاهداتش را خلاف آنچه در ذهن می‌پرورد می‌بیند، احساس منفی به خود و دیگران پیدا می‌کند و نتیجه نهایی آن باز هم کاهش اعتماد به‌نفس خواهد بود.

منبع: هفته نامه سلامت

لینک مرتبط: لینک مرتبطی برای این مطلب وجود ندارد، لینک به صفحه اصلی سایت الو دکتر

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
مطالب پیشنهادی

نظر خود را وارد نمایید
لغو پاسخ