۱۱ آوریل به عنوان “روز جهانی پارکینسون” برای افزایش آگاهی در مورد بیماری پارکینسون و جلب توجه به مبارزه با آن شناخته شد.
بر اساس داده‌های وب‌سایت Parkinson.org، تخمین زده می‌شود که ۱۰ میلیون نفر در سراسر جهان با بیماری پارکینسون دست و پنجه نرم می‌کنند.
این بیماری که به نام دکتر لندنی جیمز پارکینسون نامگذاری شده و اولین بار در سال ۱۸۱۷ مورد استفاده قرار گرفت، در نتیجه زوال سلول‌هایی در مغز ایجاد می‌شود که ماده‌ای را تولید می‌کنند که انتقال‌دهنده‌های عصبی به نام «دوپامین» را قادر می‌سازد تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
بیماری پارکینسون که بارزترین و شایع‌ترین علامت آن به عنوان لرزش و کندی حرکت شناخته می‌شود، در مردان کمی بیشتر از زنان است.
در نهمین کنفرانس روز جهانی بیماری پارکینسون در سال ۲۰۰۵، “لاله قرمز” به عنوان نماد رسمی این بیماری پذیرفته شد.
موسسه ملی پیری بیان می‌کند که اکثر افراد مبتلا به بیماری پارکینسون بالای ۶۰ سال سن دارند، در حالی که از هر ۱۰ بیمار پارکینسون یک نفر زیر ۵۰ سال سن دارد.
بر اساس داده‌های انجمن اختلالات حرکتی چکیده سال ۲۰۲۰، ۹۳۰ هزار نفر در ایالات متحده آمریکا، ۳۴۴ هزار نفر در ژاپن، ۲۶۶ هزار نفر در آلمان، ۱۵۷ هزار نفر در فرانسه و ۱۴۲ هزار نفر در انگلیس با پارکینسون زندگی می‌کنند.
اگرچه علائم بیماری که باعث لرزش، سفتی عضلات، مشکلات حرکتی و تعادلی می‌شود را می‌توان کاهش داد، اما هیچ درمانی وجود ندارد که بتواند به طور کامل آن را تسکین دهد یا پیشرفت آن را کند کند.