اما از طرفی، اگر میان کنجدها آلودگی خاصی مانند آلودگی قارچی یا کپک وجود داشته باشد، به راحتی و بدون اینکه دیده شود به روغن راه پیدا می‌کند. این مساله می‌تواند باعث فساد روغن شود.
حتی اگر عاملی باعث فساد روغن نشود، روغنی که از پرس سرد به دست آمده باید در مدت زمان بسیار کوتاهی و حداکثر تا 1 ماه مصرف شود زیرا این روغن به سرعت فاسد خواهد شد. در روش پرس گرم که روغن ارده از این راه به دست می‌‌آید، ابتدا به کنجد حرارت می‌دهند و بعد آن را تحت پرس و فشار می‌گذارند و روغنش را استخراج می‌کنند.
حرارت باعث می‌شود آلودگی‌های احتمالی کنجدها از بین برود یا بسیار کم شود. در نتیجه مدت ماندگاری روغن تا 4-3 ماه افزایش می‌یابد.
از نظر طب سنتی، روغن ارده به دلیل اینکه طبع گرم‌تری دارد، آلودگی‌اش کمتر است و مدت زمان بیشتری می‌توان آن را نگه داشت، اما هیچ‌کدام از روغن‌های کنجد برای سرخ کردن طولانی مناسب نیستند زیرا نمی‌توانند حرارت بالا را تحمل کنند.
هر دو می‌توانند نهایتا تا 220درجه سانتی‌گراد حرارت را تحمل کنند. در نتیجه در حرارت‌های خیلی بالا دود می‌کنند و نه‌تنها خاصیت ندارند بلکه کاملا برای بدن مضر می‌شوند، بنابراین توصیه می‌شود از این 2 روغن فقط برای تفت دادن کوتاه استفاده کنید.
منبع: هفته نامه سلامت
لینک مرتبط: آیا روغن زیتون برای سرخ کردن مناسب است؟
چگونه روغن زیتون طبیعی را بشناسیم؟
چه کنیم تا زندگی سالمی داشته باشیم؟