دکتر رحمانی می گوید: دیابت چند نوع دارد و شایع ترین آن دیابت نوع یک و دو محسوب می شود. در این بیماری میزان قند خون فرد بالاتر از حد معمول است و تغذیه در آن نقش مهمی دارد. بنابراین اگر فرد مبتلا به دیابت بخواهد روزه بگیرد بهتر است تحت نظر پزشک معالج خود و با در نظر داشتن ملاحظاتی اقدام به روزه داری کند.
این متخصص تغذیه مهم ترین مسئله در خصوص دیابتی ها را پیشگیری از بروز عوارض عروقی ناشی از بیماری و کنترل قند خون دانست و افزود: توصیه می شود این افراد از قبل از شروع ماه رمضان قند، فشار و چربی خون خود را کنترل کنند و سپس با صلاحدید پزشک روزه بگیرند.
عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی می گوید: افراد مبتلا به دیابت نوع 1 که تحت درمان با انسولین هستند بهتر است روزه نگیرند. روزه داری به افرادی که دچار نوسانات قند خون و افرادی که دچار عوارض دیابت مانند نارسایی کلیه، مشکلات بینایی و غیره هستند و همچنین خانم های باردار دیابتی توصیه نمی شود.
مصرف داروها باید طبق دستور پزشک مصرف شود. دیابتی ها باید در طول ماه رمضان به طور مرتب و به ویژه قبل از افطار، دو ساعت بعد از افطار و همچنین قبل از سحری قند خونشان را کنترل کنند و اگر دچار افزایش قند خون (بالای 350 میلی گرم در دسی لیتر) شده باشند باید از روزه داری خودداری کنند.
این افراد در هر ساعتی از روز که با علائمی مانند ضعف و بی حالی، تپش قلب، لرزش دست و پا، تاری دید، عرق سرد؛ سرگیجه، گرسنگی شدید و غیره مواجه شوند باید روزه ی خود را افطار کنند چون این علائم مربوط به افت قند خون بوده و ممکن است فرد را دچار کما و عوارض شدید کند.
نکته مهم در تغذیه دیابتی های روزه دار از نظر ایشان پرهیز از پرخوری و وعده های سنگین است. مصرف کربوهیدرات های ساده مانند انواع شیرینیجات توصیه نمی شود. بهترین افطاری برای دیابتی ها مانند وعده صبحانه و شامل نان سبوس دار، مواد غذایی پروتئین دار مانند پنیر، تخم مرغ یا عدسی و لبنیات مانند شیر است.
دیابتی ها حتماً باید سحری میل کنند و بین دو وعده حتماً یک میان وعده سبک داشته باشند و مصرف مایعات کافی برای این افراد از اهمیت بالایی برخوردار است که باید در فاصله بین افطار و سحر مصرف شود. دیابتی ها مجاز به مصرف دو واحد میوه با تنوع در فواصل مناسب هستند.
دکتر رحمانی در انتها یادآور شد که به طور کلی الگوی غذایی دیابتی های روزه دار باید از چهار گروه اصلی یعنی لبنیات، گوشت های سبک، سبزیجات (سبزیجات خام برای افطار مانند نان و پنیر و سبزیجات تازه و سبزیجات پخته شده برای سحری) و کربوهیدرات های کمپلکس مانند نان های سبوس دار و غلات باشد.
منبع: تبیان