اصولا در همه اقتصادها غذاهای سالم به دلیل قیمت تمام شده و هزینههای فرآوری، گرانتر از انواع ناسالم است. هنگامی که تورم بر قیمت اجناس سایه میاندازد این اختلاف قیمت نمود بارزتری پیدا میکند و تاثیر بیشتری بر انتخاب افراد و خانوادهها میگذارد. در این شرایط سرپرست خانواده با بودجه محدود خود اولویت سلامت را کنار گذاشته و سیری شکم را جایگزین آن میکند با این تصور که بتواند بقاء خود و افراد تحت سرپرستی خود را حفظ کند و این ماجرایی است که امروزه به فراوانی شاهد آن هستیم. جایگزینی میانوعدههای سالم با چیپس و پفک و شیرینی، کاهش سهم خوراکیهایی نظیر میوهجات و لبنیات در سبد خانوار حتی در جوامع روستایی نیز بسیار چشمگیر است. نکته مغفول واقع شده در این میان آیندهنگری است به این معنا که شاید امروز با جایگزینی خوراکیهای ارزانتر اقتصاد خانواده را مدیریت کرده باشیم ولی بار بیماریهایی که در آینده به واسطه این تغذیه نادرست حاصل خواهد شد نه تنها بسیار سنگین خواهد بود بلکه تبعات روحی جبرانناپذیری را نیز بر روان افراد به جا خواهد گذاشت. علاوه بر آن در چنین شرایطی نه تنها سفره خانوار بلکه کل بازار سلامت تحت تاثیر قرار میگیرد. حفظ سلامت همواره بر تقدم پیشگیری بر درمان تاکید دارد اما در شرایطی که تورم اقتصادی به شکل صعودی حاکم میشود، این اولویت کمرنگ میشود. این اتفاق ناگواری است که تاوان سنگینی را بابت آن در سالیان آتی پرداخت خواهیم کرد و افسوس که زمان به عقب باز نمیگردد. سرمایهگذاری روی سلامت، فرایندی بسیار پر سود و با بهره پایدار است که تنها با بصیرت درست به این مقوله موجب نشاط و شادابی واقعی در درازمدت خواهد شد. نکته اصلی در این امر همان اصل تقدم پیشگیری بر درمان است، بنابراین توصیه میشود با رعایت اصول صحیح تغذیه همواره سیری سلولی را در کنار سیری شکمی مد نظر داشته باشید.
ارتباط گرانی با سلامت روان و جسم ما چیست؟
حمیدرضا محمدیان
سرمایهگذاری روی سلامت، فرایندی بسیار پر سود و با بهره پایدار است
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟