تحقیقات نشان می‌دهد هنر شاد زیستن به معنای این نیست که شما مدام از یک حالت شادی به شادی دیگر گذر کنید بلکه به دست آوردن شادکامی نیاز به صرف وقت و انرژی و حتی تحمل کردن ناراحتی دارد. بیشتر افراد شادکام بیان می‌کنند که احساس شادکامی چیزی بیشتر از یک احساس یا هیجان مثبت است. در واقع آنها شادکامی را نوعی احساس «صلح و آرامش درونی» می دانند؛ اما به هرحال بخشی از شادکامی به هیجان ها ربط دارد. بخش های دیگر شادکامی، به عادت ها و انتخاب‌های روزمره شما (از انتخاب یک دوست تا تصمیمات اساسی در زندگی تان) و همچنین شرایط اقتصادی بستگی دارد که در آن زندگی می‌کنید. رفاه اقتصادی برای رسیدن به شادکامی مهم است؛ اما تا یک نقطه خاص. پول، شما را از نگرانی درباره نیازهای اساسی زندگی تان مثل غذا و مسکن رها می کند؛ اما شرایط زندگی، موفقیت ها، وضعیت تأهل و روابط اجتماعی نیز در میزان شادکامی شما تأثیر دارد. بسیاری از محققان عقیده دارند که مقدار زیادی از شادکامی تحت کنترل شخصی شماست و به روش های فکر، احساس و عمل کردن شما بستگی دارد. حتی آنها بر این عقیده اند که شما با انجام کارهای بسیار کوچک، قادر به احساس شادکامی بیشتری خواهید بود.
راهکارهای شاد زیستن
همه ما می خواهیم به صورت خودکار به سمت زندگی شادتر هدایت شویم در حالی که این تصور در بسیاری موارد درست نیست. در واقع شادتر بودن نیاز به فعالیت آگاهانه دارد.
برای انسانهایی که در اطرافتان زندگی می‌کنند کاری هر چند کوچک انجام دهید.
کمک و حمایت های جزئی به دیگران علاوه بر اینکه برای آنها خوب است، به بهبود سلامتی شما کمک می کند. همچنین ارتباط های انسانی را قویتر و به ایجاد جامعه ای شادتر کمک می کند. لازم نیست این کمک ها مالی باشد. شما می توانید از دانش، زمان و انرژی تان برای کمک به دیگران استفاده کنید.
با دیگران ارتباط داشته باشید.
ارتباط با دیگران، عاملی مهم برای شادتر زیستن است. افرادی که ارتباطات مناسبی دارند، سالمتر هستند و عمر طولانی تری دارند. ارتباط صمیمی با افراد خانواده و دوستان موجب علاقه، حمایت و معنای بیشتر زندگی می شود و احساس ارزشمندی را افزایش می دهد؛ بنابراین برای کسانی که به آنها اهمیت می دهید، زمانی را صرف کنید.
برای سلامت بدنتان اهمیت قائل شوید.
ذهن و بدن با یکدیگر در ارتباطند و فعالیت بدنی موجب احساس شادتر بودن می شود و اثر بسیار زیادی بر روحیه تان دارد. لازم نیست که به ورزشکاری حرفه ای تبدیل شوید، فعالیت های ساده نیز موجب بهبود وضعیت سلامتی شما می شود. علاوه براین، سعی کنید عادات غذا خوردن سالمی را انتخاب کنید. الگوی خوابتان را اصلاح کنید و به اندازه کافی بخوابید.
نسبت به جهان اطرافتان آگاه باشید.
به اتفاقاتی که در اطرافتان رخ می دهد، دقت کنید. در هنگام پیاده روی به سمت مکان مورد نظرتان، در هنگام غذاخوردن و فعالیتهای دیگر، با ذهنی آگاه به فرایندهایی که رخ می دهد دقت کنید. این آگاهی به شما کمک می کند تا با احساساتتان همراه شوید و از نگرانی برای گذشته یا آینده دست بردارید.
سعی کنید چیزهای تازه ای یاد بگیرید.
یادگیری چیزهای تازه، شما را با ایده‌های نو مواجه می کند و همچنین احساس کنجکاوی و اعتماد به نفس شما را افزایش می دهد. راه‌های زیادی برای یادگیری چیزهای تازه وجود دارد. شما می توانید مهارت یا هنری ساده، ورزش یا هر چیز ساده دیگر را از یک دوست یاد بگیرید.
برای خودتان هدف هایی تعیین کنید.
داشتن حسی خوب درباره آینده ای که پیش روی شما قرار دارد، نقش مهمی در شادکامی‌تان دارد. همه ما به اهدافی نیاز داریم که به ما انگیزه دهند، این اهداف باید چالش‌برانگیز و در عین‌حال قابل دستیابی باشند. اگر هدفی غیرممکن را انتخاب کنید، در واقع استرس غیرضروری برای خودتان ایجاد کرده اید؛ بنابراین اهداف بامعنا و واقع گرایانه انتخاب کنید. این اهداف به زندگی شما جهت می دهند و احساس رضایت را برای شما به همراه دارند.
راهکارهایی را برای تاب آوردن در مقابل استرس بیاموزید.
همه ما زمان هایی با استرس و حوادث ناخوشایند مواجه بوده ایم. روش پاسخ‌دهی ما به این حوادث نقش مهمی در احساس سلامتی‌مان دارد. ما قادر به کنترل و انتخاب اتفاق‌ها نیستیم؛ اما می توانیم انتخاب کنیم که چگونه به این استرس ها پاسخ دهیم. درست است که در عمل، این کار مشکل است اما پژوهش ها نشان می دهد که ما می‌توانیم روش برخورد و واکنش به استرس ها را همچون مهارتهای دیگر یاد بگیریم؛ بنابراین از افراد متخصص یا مورد اعتمادتان بخواهید که در این امر به شما کمک کنند.
بیهوده به خودتان سخت نگیرید.
هیچ انسانی کامل نیست؛ اما بیشتر ما سعی می کنیم با دیدگاه منفی به خودمان نگاه کنیم و خود را در معرض مقایسه های غیرواقع گرایانه با دیگران قرار دهیم. یاد بگیرید خودتان را بپذیرید و در هنگام سختی ها و اشتباهات با خودتان مهربانتر باشید و به جای تخریب خود به راه های عملی برای بهبود اوضاع بپردازید.
سوسن قهرمانی – دانشجوی دکترای روانشناسی بالینی انستیتو روان پزشکی